Dit is de meest complete ronde van het Grand Prix Circuit van Monaco die je legaal mag rijden, maar je mag ook wandelen of fietsen.

Monaco is misschien wel het beroemdste circuit van de F1. Het stond op de kalender voor het eerste jaar van het moderne Formule 1 Wereldkampioenschap in 1950 en wordt sinds 1955 elk jaar zonder onderbreking verreden. Het circuit is in de loop der jaren verschillende keren herzien, maar heeft nog steeds de basisindeling die het sindsdien heeft gehad 1929. De laatste grote verandering vond plaats in 2004 toen een permanent pitcomplex werd gebouwd in het zwembadgedeelte van het circuit, ter vervanging van de eerder gebruikte krappe tijdelijke voorziening. De strakke en bochtige lay-out van Monaco vormt een unieke uitdaging voor F1-coureurs. Nelson Piquet vergeleek het rijden in Monaco met 'fietsen door je woonkamer'. Inhalen op het kortste circuit van de F1 is vrijwel onmogelijk, er is geen ruimte voor fouten gezien de krappe grenzen van het circuit en er is weinig uitvaltijd per ronde - in de loop van de race van 78 ronden zal een coureur bijna 5000 versnellingswisselingen maken.

De 18 hoeken:

Bocht 1 - Sainte Devote: Achter de eerste bocht van het Circuit de Monaco, een krappe rechtshandige, is een kleine kapel. Het werd gebouwd ter ere van Saint Devota, een martelaar uit het begin van de vierde eeuw en de patroonheilige van Monaco. De kapel wordt tijdens raceweekenden meestal verduisterd door vangrails en bedrijfsborden, dus je zult er waarschijnlijk nooit een glimp van opvangen op tv.

Bocht 2 - Beau Rivage: Dit is niet zozeer een bocht als wel een kleine bocht in de weg, aangezien de auto's versnellen en de heuvel opklimmen, weg van Sainte Devote. Beau Rivage betekent "mooie kust" in het Engels, waarvan de Cote d'Azur er genoeg heeft.

Bocht 3 - Massenet: Jules Massenet was een beroemde Franse operacomponist. De lange linkerhoek die zijn naam draagt, loopt langs het operagebouw van Monaco, met een borstbeeld van Massenet ervoor.

Afslag 4 - Casinoplein: Het Monte Carlo Casino is het beroemdste gebouw in Monaco. Het gebied voor het casino is gevuld met tuinen en de Grand Prix-auto's schieten op slechts enkele meters van de ingang. Interessant is dat inwoners van Monaco niet mogen gokken in het casino - een wet uit de 19e eeuw.

Afslag 5 - Mirabeau Haute (hoog): De hoge (haute) en lage (bas) Mirabeau-hoeken liggen tussen de beroemde haarspeldbochten en zijn genoemd naar het oude Hotel Mirabeau, vlakbij.

Turn 6 - Grand Hotel Hairpin: De haarspeld is een van de gemakkelijkst herkenbare hoeken in de F1. De naam verandert voortdurend, afhankelijk van wie de eigenaar is van het hotel dat erop uitkijkt - de hoek stond voorheen bekend als de Loews, Fairmont en Station Hairpin - en wordt ingenomen door moderne Grand Prix-auto's met een snelheid van ongeveer 65 km/u, volgens de circuitkaart van de FIA.

Afslag 7 - Mirabeau Bas (laag): De hoge (haute) en lage (bas) Mirabeau-hoeken liggen tussen de beroemde haarspeldbochten en zijn genoemd naar het oude Hotel Mirabeau, vlakbij.

Afslag 8 - Portier: Een van de buurten van Monaco, grenzend aan de zee, en vlakbij deze hoek, staat bekend als Le Portier. Een "portier" of portier, in het Engels, was de laagste orde van rooms-katholieke seminaristen. Ayrton Senna crashte op beroemde wijze in deze bocht terwijl hij de Grand Prix van Monaco in 1988 leidde en de overwinning overhandigde aan zijn teamgenoot en rivaal, Alain Prost.

Bocht 9 - De Tunnel: De tunnel is geen bocht in de gebruikelijke zin. Het lijkt meer op een rechte lijn, bemoeilijkt door de verschillende licht- en aerodynamische omstandigheden in vergelijking met de rest van het circuit. Het verlaten van de tunnel, terwijl de auto's remmen voor de volgende bocht, is een van de weinige inhaalmogelijkheden op het circuit.

Bochten 10/11 - Nouvelle Chicane: Er is altijd een chicane geweest op deze locatie op het circuit. Oorspronkelijk heette het de Chicane du Port - dat spreekt voor zich. In 1986 werd de chicane geherprofileerd en omgedoopt tot de Nouvelle ("nieuwe") Chicane.

Bocht 12 - Tabac: Een kleine tabakswinkel aan de buitenkant van deze linkerbocht gaf deze hoek zijn naam. Hier kunnen de megajachten zeer dicht bij het circuit parkeren.

Bochten 13 tot 16 - Zwembadcomplex: Tot 1973 liep er een rechte lijn van Tabac naar de laatste bocht. Dat jaar werd het Rainier III Nautical Stadium gebouwd, waardoor het ontwerp van het circuit moest worden gewijzigd. Nu zijn er in wezen twee chicanes die de auto's rond het zwembad brengen. De eerste hiervan is ook bekend als de Virage Louis Chiron, genoemd naar een van de drie F1-coureurs van Monaco. Chiron eindigde als derde bij de eerste F1-wereldkampioenschappen Grand Prix van Monaco in 1950.

Bocht 17 - La Rascasse: Een rascasse is een soort schorpioenvis die voorkomt in de Middellandse Zee. Volgens de lokale bevolking was er een oude vissersbar in Monaco genaamd La Rascasse, die zijn naam aan de hoek gaf, en nu staat er een nieuwer restaurant met dezelfde naam aan de binnenkant van de Rascasse-hoek.

Bocht 18 - Virage Antony Noghes: De laatste bocht van het circuit was tot in de jaren 70 nog een haarspeldbocht, genaamd Gazometer. Toen de hoek opnieuw werd ontworpen, werd deze genoemd ter ere van Antony Noghes, de oprichter van de Grand Prix van Monaco. In 2010 passeerde Michael Schumacher Fernando Alonso in deze bocht in de laatste ronde. De race was nog steeds onder een safety car, hoewel deze de pits in was getrokken, en Schumacher kreeg een straf van 20 seconden voor zijn manoeuvre.

Nu op naar de start en finish om je ronde van de Grand Prix van Monaco te voltooien.