Deze 4 Massifs toer is – tot hiertoe – de beste die ooit uit mijn pc is gerold.

De collectie kan gestart worden vanuit Hasselt of vanuit Col de Bussang en ze biedt u een weergaloze reis. De mate van afwisseling is intens en het is onmogelijk te zeggen welke rit uit de collectie de mooiste is.

De aanrijroute vanuit België (Hasselt) voert u vrij snel over de autoweg tot voorbij de Luxemburgs-Franse grens. Net voorbij Metz en na ongeveer 300 kilometer gaan we de zogenaamde ‘departementales’ op om van daaruit lekker golvend de volgende 200 te rijden in de richting van en doorheen de Vogezen.

Aangename, lekker vlotte kilometertjes brengen u dan naar de eerste overnachting na alvast de eerste héérlijke bergkrulletjes ter hoogte van de Bramont.

De tweede route gaat doorheen de Jura en daar zal u het wegdek wel snel waarderen. Lekkere vlotte stukjes wisselen zich af met zalige knijpertjes via mooie valleien en door uitgestrekte wouden. Frankrijk begint zich hier in de verf te zetten als ‘bergland’ en de eerste (kleine) skipistjes laten zich links en rechts al betrappen.
Het blijft echter nog altijd speels en licht verteerbaar, al kunnen de kilometers toch al een beetje beginnen te spelen.

De verblijfplaats in Vaulx is hallucinant…. U ligt hier letterlijk in de tuin van de Alpen en vanuit de tuin overschouwt u het hele gebergte, met de Mont Blanc uiteraard als de grote blikvanger van het geheel. Morgen rijdt u er echt in….

Vanuit Vaulx treedt u binnen in het paradijs van de Alpen. Zaaaalig rijden op weg naar de eerste billenknijper van de reis: de Lacets de Montvernier, zonder twijfel eerste categorie bucket list material. Heel erg technisch maar die kunt u in ieder geval dan al afstrepen!

De Col du Croix de Fer is ook een zaligmakend toppertje in deze derde route die u naar Le Chatelard brengt bij Frank, een Belgische en zeer joviale host.

Met de vierde route duikt u de Hoog-Alpen in en bereikt u de hoogste toppen van de rit, alsmede ook de diepste dalen, de Cians. Héérlijk rijden alweer over de Col d’Allos en de Col des Champs, stuk voor stuk ook toppertjes. De Cians is een leuke afsluiter van de dag, maar als u aankomt in Mas Bella Vida wenst u dat de dag nooit eindigt, zo zalig is het daar op het bijzonder mooie terras.

Dag 5 brengt u door de Dalius & opnieuw door de Cians zodat u er optimaal van kan genieten. U krijgt verder op deze route zeker nog een kloofje van formaat te verteren (Gorges du Verdon), maar via de Route des Crêtes van het zuiden gaat u ook de allereerste ‘Balcony Roads’ rijden die Frankrijk rijk is.
En dat zal u geweten hebben. De schoonheid ervan is immens....

Dag 6 is wederom een transitieroute naar het massief van de Vercors maar wat voor één. Als alle transitieroutes zo waren, dan reed ik er geen andere meer.... zo mooi, zo impressionant....

Dag 7 staat helemaal in het teken van de Vercors en daar zal u geen spijt van hebben. Het ‘kleine’ (?) Alpenbroertje laat zich niet onbetuigd en het wordt snel duidelijk waarom velen dit als enige vakantiebestemming nemen. Motorspeeltuinmaterial is er hier genoeg te vinden.

Dag 8 en 9 brengen u dan terug naar de Vogezen, maar ze doen dit met verve. De routes blijven heel erg mooi en verrassend bovendien.

Dag 10 brengt u dan terug naar Hasselt na ongetwijfeld een bijzonder boeiende en aangename reis.

Deze collectie is de beste reis die ik ooit heb samengesteld tot hiertoe. We hebben ze zelf gereden met ervaren motorrijders en dat is echt wel nodig. De techniciteit van sommige onderdelen is soms echt wel hoog, maar dat is zelfs nog niet het moeilijkste. De vermoeidheidsfactor van 3400 kilometer op 10 dagen over soms toch wel kleinere wegen kan doorwegen, en zeker bij de iets hogere temperaturen.
Voldoende gekoelde drank mag hier absoluut niet ontbreken.

Als u met bovenstaande rekening houdt, dan is deze reis, waarin de meest beroemde balcony roads van Frankrijk allemaal een plaats hebben gekregen, een nieuwe parel aan de kroon van de MRA bibliotheek.