Nadat 3 eerdere edities zijn gepubliceerd dan nu versie 4 van de bochten en hairpins in de Eifel. In deze editie meer dan 30 verschillende bochtencombinaties en hairpins. De een wat extremer dan de ander (ja ja ja, op veler verzoek via de "Mini Stelvio"), maar al met al weer een puike rit van ca. 300km.
Je vertrekt vanaf Hotel Daytona in Dasburg. Zit jouw tank niet helemaal vol, ga dan even langs de ruïne Dasburg naar het op 1km in Luxemburg gelegen Q8 benzinestation. Daar kun je voâh wènâg je tank tot aan de rand volgooien.

Vanaf het hotel ga je linksaf, de Eifel in en dus niet richting Luxemburg. Afgesproken, dat komt zeker later nog aan bod!
Veel tijd om wakker te worden heb je niet. Na een kilometer of 5 begint het gedonder al en moet je de zijkanten van je banden flink aanspreken, terwijl je wiegt door het zuidwestelijke deel van de Eifel. Dit gedeelte van de Eifel is niet algemeen bekend bij motorrijders. De meeste hebben een voorkeur voor het iets noordelijk gedeelte rondom de Rurstausee of men gaat liever wat dieper de Eifel in richting Nürburgring. Er is wel een enorme geschiedenis vanuit de 2e wereldoorlog, want er is hier enorm veel en hard gevochten. Er lopen door dit deel ook geen brede rivieren, dus je zoekt ook bijna vergeefs naar kastelen en die kastelen die er zijn zijn meestal ruïnes (mede door WOII). Wat doe je hier dan, vraag je je wellicht af. Nou... motorrijden natuurlijk, want dat kun je hier verrekte goed!
Voordat je je bij Konditorei Wallerius aan je eerste bak koffie met gebak hebt gezet, heb je al 7 bochtentrajecten afgelegd. Je mag dan ook even een half uurtje naar de kant. Je bent nu voornamelijk in oostzuidoostelijke richting gereden.
Na de koffiepauze rijd je in principe weer terug, alleen via een andere weg.
na dik een half uur sturen we je eenmalig de motor af om een gedeelte van de Duitse Siegfriedlinie of Westwall te bekijken. Deze, goed bewaarde, betonnen haaientanden waren een deel van de 630 km tellende verdedigingsgrens. Over deze verdediging is op diverse plekken op het internet veel info te vinden. Jij gaat nu door naar het volgende doel: waar ga je lunchen! Na het uitstapje in de geschiedenis, ben je al in de buurt van de grens van Duitsland en België aangeland. Toch gebruik je de lunch net over de grens in Duitsland. Hotel zur alten Mühle is een idyllisch gelegen hotel-restaurant, waar je culinair zeker aan je trekken komt.

Eet lekker, maar niet teveel, want je raakt daardoor alleen maar versuft. En dat wil je niet op het traject wat komen gaat. Vanuit het hotel maak je nog een forse slinger, met de nodige bochten en hairpins, om bij het drielandenpunt België - Duitsland - Luxemburg aan te komen. Hier is in 1977 een monument geplaatst om 20 jaar Europese Gemeenschap te herdenken. Hier steek je de grens over naar Luxemburg. Je stuurt een stukje over de N7 om in Weiswampach weer de kleine stuurweggetjes te pakken. In Clervaux rijd je om het, midden in heet dorp liggende, kasteel heen. Je kunt op een wat hoger gelegen deel een prachtige foto van de stad en het kasteel maken. Iets verderop in Wiltz kun je je dorstige machine en ook jezelf laven. De ene bij de Gulf, de andere bij Restaurant am Schlass. Je bent nu in de nabijheid van Chateau Wilt, wat zeker een bezoekje waard is.
Na de koffie kun je iets verderop, als de toren open is. fantastische foto's maken van de omgeving vanuit het Monument de la Grève. Een monument ter nagedachtenis aan de geëxecuteerden na de staking in 1942. Je rijdt verder en na ongeveer 6 km krijg je een voorproefje op de "Mini Stelvio". Even later duik je bij Kautenbach via een aantal onvervalste haarspeldbochten naar beneden. De route gaat verder door aan het einde van de weg linksaf te slaan richting Vianden.
Maar... je kunt natuurlijk ook rechtsomkeert maken, de haarspeldbochten stijgend nemen, de weg in tegengestelde richting nemen en aan het einde van de weg (bij Merkholtz) linksaf te slaan naar Kautenbach en vervolgens de route vanaf dit punt weer op te nemen. Het is maar een idee...
Wat je ook doet, je vervolgt je weg in zuidelijke richting naar Ettelbrück. Hier is het even oppassen, omdat, bij het maken van de route, de situatie in Ettelbrück, in de buurt van het Generaal Patton Museum, onduidelijk is. Je moet in ieder geval de richting van Erpeldange aanhouden. Je volgt de rivier de Sauer en stopt bij het fraai gelegen restaurant La Rive.
Na de pauze neem je de draad weer op langs de Sauer, maar maakt de oversteek naar een andere rivier: de Our. Vlak voor de Our heb je bij de "Putscheid Kiosque" en mooi overzicht over het Luxemburgse landschap.
Je volgt de Our en als je vanmorgen getankt hebt bij de Q8 denk je vast "Ah, we zijn er al". Welnee, we maken nog een rondje van de zaak. Via een ruiverkavelingsweg richting noorden, kom je bij Kalborn, waar je de grens voor de laatste keer oversteekt. Via diverse hairpins kom je uiteindelijk weer uit bij Hotel Daytona. Moe maar voldaan je biertje bestellend. Man man man, wat was dat weer een typische MRA-route.