Deze route gaat door de Ribeira Sacra. De Ribeira Sacra kan worden omschreven als een van de best bewaarde geheimen van het binnenland van Galicië. Dit gebied bestaat uit 26 gemeenten in het zuiden van de provincie Lugo en het noorden van de provincie Ourense, verbonden door de rivieren Miño, Sil, Cabe en Bibei.
U begint in Lugo. Het is raadzaam om, indien mogelijk, een dag van tevoren naar Lugo te komen om er alvast wat van de bezienswaardigheden van deze prachtige stad te zien. U kunt er genieten van de geschiedenis, de oudste van Galicië, maar ook van het erfgoed en de gastronomie.

Lugo:
We gaan de Eerste Route van Lugo volgen. Het is aan te raden om deze route een dag van tevoren te volgen, zodat u alvast wat bezienswaardigheden in Lugo kunt bekijken. Zo kunt u van alles in deze stad genieten, zowel de geschiedenis (de oudste van Galicië) als het erfgoed en de gastronomie.
Een van de leukste dingen om te doen in Lugo is om de muur over te steken via een van de oude poorten, zoals Porta Miñá. Deze poort is in een meer originele staat bewaard gebleven.
Deze poort en de andere 9 die toegang gaven tot de oude Romeinse ommuurde stad, werden gebouwd aan het einde van de 3e eeuw, toen het Romeinse Rijk zichzelf moest beschermen tegen invallen van barbaarse volkeren.
De Porta Miñá of del Carmen, vernoemd naar de uitgang naar de Miño, is ook het vertrekpunt voor pelgrims die op weg zijn naar Santiago de Compostela via de Camino Primitivo, een variant van de Camino de Santiago die vertrekt vanuit Oviedo.
Deze muur is 2.266 meter lang en staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Het is de enige Romeinse muur ter wereld die over de gehele omtrek intact is gebleven. Daarmee is het een van de belangrijkste historische monumenten op het hele schiereiland.
Gastronomie: De overgrote meerderheid van de bars en tavernes in Lugo biedt bij elk drankje of glas wijn een gratis tapa aan.

Portomarijn:
De stad Portomarín, gelegen in de provincie Lugo, aan de oevers van de rivier de Miño, heeft de kenmerken van het traditionele Galicische dorp behouden, met arcades, geplaveide straten en lage huizen, wat het een speciale charme geeft. Vroeger lag de stad in een vallei, maar door de bouw van een stuwmeer in de jaren 60 kwam de stad onder het water van de rivier de Miño te liggen en werd verplaatst naar een nabijgelegen heuvel. Deze verhuizing maakte Portomarín een unieke plek, waar u kunt genieten van een prachtig panoramisch uitzicht op het stuwmeer en de omgeving. De gemeente staat bekend als een belangrijke stop op de Camino de Santiago. Pelgrims genieten vaak van de lokale gastvrijheid, rusten uit in gezellige hostels en verkennen de charmante geplaveide steegjes van Portomarín.
Na Portomarin rijden we verder over zeer smalle en leuke wegen langs de rivier de Miño en haar wijngaarden, met vele mooie uitzichtpunten.

Taboe:
Taboada ligt aan de voet van het O Faro-gebergte aan de westkant van het Belesar-stuwmeer. Inheemse eiken- en kastanjebossen overheersen, evenals landbouwgebieden en wijnbouw aan de oevers. De festivals Festa do Caldo de Ósos ("Bottenbouillonfestival"). "Bottenbouillon" is een typisch Taboada-gerecht dat in heel Galicië een zekere bekendheid geniet. Het is een bouillon gemaakt van de ruggengraat van het varken, kikkererwten, aardappelen, hersenen, een saus van olie, knoflook en paprika en hete peper naar smaak. Sinds de jaren 90 wordt dit festival van gastronomische verheffing gevierd.

Uitzichtpunt van Taboada:
Uitzichtpunt over het Belesar-reservoir, aan de rivier de Miño, met aantrekkelijk uitzicht op de wijngaardterrassen. Vanaf het uitkijkpunt kunt u Ponte Mourulle zien, in de volksmond bekend als de "schroefbrug", vanwege de gebruikte bouwtechniek. Op korte afstand ligt ook de Ponte Mourulle-nautische club, met prachtige faciliteiten voor het beoefenen van watersporten.
Mourulle-brug:
Een 270 meter lange brug aan de oevers van de Miño. Het is een constructie die de oevers van de rivier de Miño verbindt, in een natuurlijke en culturele omgeving van groot belang in Galicië. Een kunstwerk en een staaltje techniek Gebouwd in 1969 door de ingenieur José Antonio Torroja Cabanillas, vader van de beroemde zangeres Ana Torroja van de groep Mecano, is de Mourelle-brug veel meer dan een fysieke verbinding tussen de parochies van San Xián de Ínsua en San Vicente de Mourulle. Bestaat uit drie overspanningen, waarvan de middelste uitsteekt met een overspanning van 156 meter. Het ontwerp van de metalen constructie geeft het een moderne en elegante uitstraling, waardoor het liefkozend de bijnaam "a ponte dos parafusos" of "brug van schroeven" heeft gekregen.
Belesar-reservoir en waterkrachtcentrale:
Belesar is een van de vele kunstmatige reservoirs die tijdens de militaire dictatuur van Franco werden gebouwd voor de ontwikkeling van waterkrachtcentrales.
In augustus 1957 werd begonnen met de werkzaamheden aan dit gigantische betonnen reservoir, waarbij ook de rivier de Miño werd omgeleid. Het heeft een capaciteit van 655 hm3 en is daarmee het grootste kunstmatige reservoir op de Miño. Op het diepste punt bereikt het een hoogte van 135 meter.
De barre omstandigheden van de bouw. Meer dan 3.500 mensen werkten 5 jaar lang aan de bouw, 24 uur per dag in ploegendiensten; nog eens 2.000 werkten indirect in twee ploegendiensten van 12 uur per dag. Veel van degenen die aan de bouw werkten, waren politieke gevangenen die in zeer barre omstandigheden leefden.
De bouw van het Belesar-reservoir liet verschillende steden onder water staan, waaronder Portomarín; Alleen het middeleeuwse deel, dat in 1946 tot Historisch-Artistieke Site was verklaard, werd gered van verwoesting, waardoor de locatie werd verplaatst naar de huidige locatie. De Romaanse kerk van San Xoan, ook bekend als San Nicolás, of het "Casa del General" naast andere opmerkelijke monumenten, werd steen voor steen verplaatst.


Gezang:
Tussen de Miño Canyon en de Galicische bergrug met Monte Faro als top, vallen het prachtige oude centrum en de vele voorbeelden van Romaanse architectuur in de stad op.
De geografische ligging van de gemeente presenteert het als "het hart van Galicië", en het heeft een verscheidenheid aan landschappen, die de bergen en de rivieroever mengen. Onder de attracties zouden we een indrukwekkend en overvloedig historisch artistiek erfgoed willen toevoegen, waar de Romaanse stijl in grote mate aanwezig is.
De oorsprong van de naam Chantada wordt door veel auteurs in verband gebracht met “Plantata”, waarschijnlijk in verband met een oude verdedigingsmuur.
In de oude binnenstad zijn nog steeds de traditionele arcaden te vinden, vooral in de Rúa do Comercio.
Ik heb een lunchstop voorgesteld bij restaurant Os Pendellos, waar u een ruime keuze aan zelfgemaakte lokale gerechten vindt.

Kerk van Santa María de Nogueira de Miño:
De kerk staat op de top van de beroemde meander van Cabo do Mundo. Santa Maria de Nogueira combineert delen van de tweede helft van de 12e eeuw en de late 18e eeuw, een tijd waarin er veel werk werd verricht aan de voorgevel, die nu het oude romaanse roosvenster en de klokkentoren bevat, en barokke vormen. Binnen zijn enkele indrukwekkende renaissanceschilderijen te zien, die in het tweede decennium van de 21e eeuw werden gerestaureerd en de bijnaam Galicische Sixtijnse Kapel hebben opgeleverd. Het zijn fresco's op kalkmortel en zand. In het gedeelte van de apsis ziet u de scène van de Judaskus, op het linkerpaneel, op het rechterpaneel een scène van de Via Crucis en op het plafond de vier windrichtingen samen met de maan en de zon.

Panton:
Panton is een klein stadje waarvan de geografische grenzen worden bepaald door de rivieren Miño, Cabe en Sil, die Pantón het Galicische Mesopotamië maken! Tot in de jaren 1990 kunnen we zeggen dat deze gemeente zeer welvarend was dankzij de handel, met name vlees, aangezien deze sector zich concentreerde op de hoofdstraat van Ferreira de Pantón, waar de oude nationale weg 120 liep. Met de aanleg van de huidige snelweg verloor Pantón veel zaken en dus koopkracht. Het belangrijkste kenmerk van Panton is een klooster genaamd het Monasterio Cisterciense de Ferreria. Dit klooster ligt op slechts een korte loopafstand van het stadscentrum en biedt een ongewone ervaring voor degenen die een beetje Spaans kunnen spreken.

Monasterio Cisterciense de Ferreria:
Het enige vrouwelijke klooster dat nog steeds het monastieke leven in heel Ribeira Sacra bewaart, ook bekend als het klooster van de Bernardas. Het werd in de 10e eeuw gesticht als een dubbelklooster en bleef dat tot dit type klooster in de 12e eeuw werd onderdrukt. In 1175 werd het geannexeerd door de cisterciënzerorde en begon een nieuwe fase van spirituele en economische vernieuwing. De nonnen bewaren in het klooster een afbeelding van een Maagd met Kind, Romaans uit het einde van de 12e eeuw of het begin van de 13e eeuw.


Monforte de Lemos:
De route eindigt in de stad Monforte de Lemos, gelegen tussen de valleien van de rivieren Miño en Sil, in het zuiden van Lugo. Het is een belangrijke stad in Galicië en het is een van de plekken die je kunt vinden op de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela, een van de vele verschillende routes die je naar de kathedraal van Santiago de Compostela leiden, waar het graf van Sint Jacob zich bevindt.
De stad groeide rond de 10e-eeuwse benedictijnenabdij van San Vicente del Pino (nu een ziekenhuis) en werd in de 12e eeuw de hoofdstad van het graafschap Lemos. Monforte wordt gedomineerd door de middeleeuwse donjon van de graven, gebouwd op de plek van een Romeins kamp.
U zult een bezoek aan het Colegio de Los Escolapios (Piaristenschool) niet willen missen, een majestueus gebouw van meer dan 100 meter lang. De bouw van het gebouw begon in 1593 en werd voltooid in 1913, na meer dan drie eeuwen werk. De grandeur doet denken aan het klooster van El Escorial en de muren dragen de wapenschilden van de graven van Lemos, het Huis van Alba en de Piaristenvaders, die verantwoordelijk waren voor de voltooiing van het werk. Het museum van de school, voorheen de sacristie, herbergt schilderijen van onder andere El Greco en Andrea del Sarto.

Monforte de Lemos is ook een uitzonderlijke locatie om de regio Ribera Sacra te verkennen, met zijn rivieren, wijngaarden, Romaanse kerken, gastronomie en festivals. In de omgeving van de stad ontdekt u onbeschrijfelijk mooie landschappen, waaronder de Sil River Canyon en de magische Sierra de O Caurel bergen.