De ochtend begint in Kotor. De zon komt op, en het leven aan het meer komt langzaam op gang. Na een korte wandeling langs de kade en alle bootjes, kun je aan je dag beginnen. Met een ontbijt en een eventuele tankstop achter de rug stap je op de motor en begint je rit langs de Riviera van Montenegro.

Deze tweede rit (als onderdeel van een 5-daagse reis door Montenegro) gaat via de Baai van Kotor naar het Noorden, om te eindigen aan de voet van het beroemde Klooster van Ostrog.

Uiteraard is dit niet de meest efficiënte rit naar het Klooster van Ostrog. De rit langs de Zuidkant van de Baai van Kotor is een omweg, maar wel een mooie. De uitzichten op het helderblauwe water van de zee zijn schitterend en onderweg is er voldoende te zien.

De eerste bijzonder plek langs de route is het Tre Sorelle Palace, gelegen in Prčanj, Montenegro, dateert uit de 15e eeuw en is het oudste en enige volledig bewaard gebleven gotische paleis in de Baai van Kotor buiten Kotor zelf. Het opmerkelijke gebouw, ooit de zomerresidentie van de adellijke familie Buća uit Kotor, is verbonden met de legende van de drie zussen uit deze familie. De sage van de drie zussen vertelt over onbeantwoorde liefde die resulteerde in een tragisch offer. Volgens de legende waren de drie zussen verliefd op dezelfde zeeman. Hoewel de zeeman zijn liefde aan een van de zussen betuigde, besloten de drie zussen gezamenlijk hun leven op te offeren aan hun onbeantwoorde liefde.

Om dit ongewone pact te eren, bouwden ze het paleis aan zee, ver weg van de stad. De villa, met zijn drie delen, elk met uitzicht op zee, diende als hun toevluchtsoord waar ze de rest van hun leven doorbrachten. Het verhaal neemt een tragische wending als de zeeman, nadat hij van het offer hoorde, vertrekt op een reis en nooit meer terugkeert. De zussen blijven hun leven lang hopen op zijn terugkeer, en bij de dood van elke zus werd haar raam in de villa verzegeld, behalve bij de laatste zus, waar het raam openbleef omdat er niemand meer was om het te sluiten.

Helaas is het gebouw door de eeuwen heen verwaarloosd, waardoor het tegenwoordig in slechte staat is. Daarom is het ook alleen maar mogelijk om het gebouw aan de buitenkant te bekijken.

De route gaat verder langs de baai. Voor nu even geen mysterieuze sage of legende, maar de kerk van Onze Vrouwe der Engelen (Crkva Gospe od Anđela). De kapel is gebouwd in de late 16e eeuw door franciscanen in een gotisch-renaissancistische stijl. Het gebouwtje biedt panoramisch uitzicht op het Korčula- en Pelješac-zeekanaal. Traditioneel begroetten voorbijvarende zeelieden het klooster met drie oproepen op hun scheepssirenes, en de franciscanen antwoordden met het resonante geluid van hun kerkklokken, dat over het hele zeekanaal te horen was. Tegenwoordig is dit gebied een van de meest gefotografeerde plekken van het meer.

Voor nu wordt het tijd om zelf het kanaal over te gaan steken, met de ferry naar Kamenari. Aangezien de veerdienst de enige manier is om het nauwe stuk zee over te steken, kan het hier druk zijn rond de spitstijden. Gemiddeld duurt de oversteek 10 minuten.

Na de oversteek vervolg je weer de schitterende kustweg langs de bergen richting het Noorden. Vrij snel kun je weer stoppen bij een uitzichtspunt: Viewpoint Verige 65. Vanaf hier heb je mooi uitzicht op 2 eilanden. De eerste is “Onze Vrouwe van de Rotsen” (Gospa od Škrpjela). Het kunstmatige eiland eiland is een van de twee eilanden bij de kust van Perast. Het is ontstaan door het zinken van oude en soms ingevorderde schepen geladen met rotsen. Zelfs nu nog worden er rotsen in zee gegooid. Op het eiland Gospa od Škrpjela staat ook een gelijknamige kerk. De eerste bekende kerk op dit eiland werd gebouwd in 1452. Het tweede (natuurlijke) eiland heet Sveti Đorđe, waar je een 12e eeuws Benedictijns klooster kunt bezoeken en een begraafplaats voor adel uit Perast.

Op het meest Noordelijke punt van de Baai van Kotor ligt het stadje Risan. Hier kun je heerlijk pauzeren bij een restaurant of bar. Neem ook de tijd om te genieten van het kabbelende water aan de kade of bezoek het Mosaic Museum, waar je een Oud-Romeinse villa kunt bezoeken met mooi bewaard gebleven mozaïekvloeren. Terwijl je op een terras zit, kun je ook overleggen hoe je de reis vervolgt. De rit klimt na Risan omhoog de bergen in. Dit is een steile, smalle en onbewaakte asfaltweg. Het vereist de nodige stuurmanskunsten en ervaring om veilig boven aan te komen. Maar, de beloning is er zeker naar! De uitzichten op de baai, Risan en de achterliggende bergen is een waar spektakel. Vermijd je liever dit spannende stuk weg, dan kun je het best een stuk terugrijden op de route. Na het dorpje Lipci, neem je de eerste afslag op een rotonde. Je rijdt de M8 op richting het Noorden. Na enkele kilometers zie je de originele route opdoemen, die de m8 kruist. Sla linksaf en je kunt weer de gewone route vervolgen.

Het zal je opvallen dat er langs de route veel (restanten van) forten te zien zijn. Als je er een wilt bezoeken, dan is Crkvice Pekara een aanbeveling. Deze Oostenrijks-Hongaarse militaire basis dateert uit de 19e eeuw, en diende (tijdens het hoogtepunt) als vesting en dorp voor ongeveer 10.000 inwoners. De bewoners hadden toegang tot een breed aanbod aan faciliteiten zoals een bioscoop, bakkerij, tennisbanen, bowlingbaan, voetbalvelden, kerk, ziekenhuis, postkantoor, stallen en zelfs een funiculair. Tegenwoordig is het terrein verlaten en vervallen. Als Urbex-fotograaf zal het je zeker aanspreken om hier een tijdje rond te wandelen om sfeervolle foto’s te maken.

Misschien heb je het nog niet in de gaten, maar met de kilometers die onder je wielen door glijden verstrijkt ook de tijd. Ondertussen is het tijd voor een heerlijke lunch. In het gehucht Grahovo kun je kiezen uit 3 plekken! De eerste twee liggen direct langs de route: de hippe en moderne bar Pjaca en het traditioneler ogende houten chalet Stara kuća. Indien je bij deze twee niet terechtkunt, dan kun je even van de route afwijken en lunchen bij het wat sjiekere Grahovac 1858. Zorg ervoor dat je bij een van deze plekken luncht, omdat je na deze pauze diep de natuur induikt en voorlopig niks tegenkomt.

De route duikt het uitgestrekte berggebied van Cetinje en Nikšić in. De weg kronkelt heerlijk door de valleien en bergen en er lijkt geen einde aan de bochten te komen. Je zigzagt door de natuur en komt na 80 heerlijke kilometers aan bij het stuwmeer van Slansko. Dit kunstmatige meer werd gebouwd in 1950 om water te kunnen leveren aan de energiecentrale van Perućica. Het meer heeft een omvang van 9 km2 en is relatief ondiep. Daardoor zit het meer vol kleine eilandjes. Net als het meer van Shkoder vind je hier een grote diversiteit aan bijzondere vogels.

Vanaf dit meer loopt een kanaal een lang stuk richting het Zuidoosten. Je volgt dit kanaal tot aan Carev Most. Deze Keizersbrug is een bijzonder staaltje architectuur. Gebouwd in 1894, was het destijds het grootste technische project van die tijd. De brug met 19 bogen spant over het kanaal (genaamd Slivlj) werd vernoemd naar de Russische keizer Alexander III. Als je foto's wilt maken en geen bezwaar hebt tegen onverharde wegen, kun je een scherpe bocht naar links nemen en de onverharde weg inslaan richting de rivier. Daar kom je wellicht nog een paar vissers of zonnebadende mensen tegen.

Het laatste deel van de route brengt je naar je overnachtingsplek (Hotel Koliba Bogetići) en het Klooster van Ostrog. Je kunt kiezen wat je zelf het prettigst vind. Aangezien je het hotel als eerste tegenkomt, kun je voorafgaand aan je bezoek aan het klooster, hier inchecken en je bagage achterlaten. Vergeet niet meteen een tafel te reserveren in het restaurant voor het avondeten.

Zonder bagage rij je langzaam de drukte in. De hele dag kom je waarschijnlijk weinig toeristen en andere weggebruikers tegen... behalve hier. Het Klooster van Ostrog is een toeristische trekpleister. Daarom is het ook een aanrader om dit Klooster te bzoeken aan het einde van de dag, of zo vroeg mogelijk in de ochtend, zodat je de grote hordes toeristen ontloopt.

Het heiligdom, hooggelegen in de rotsen, is doordrenkt met spirituele betekenis en historische waarde in het Orthodoxe Christendom. Het werd gesticht in de 17e eeuw door de heilige Basil van Ostrog, een invloedrijke figuur in de orthodoxe kerk. Het klooster is opmerkelijk vanwege zijn unieke architectuur, deels gebouwd in de rotsen van de Ostroška Greda-berg. Het herbergt de relieken van de heilige Basil en heeft zich ontwikkeld tot een belangrijk orthodox pelgrimsoord. Het klooster heeft meerdere fasen van uitbreiding en renovatie ondergaan, waarbij fresco's en religieuze kunstwerken uit verschillende perioden zijn toegevoegd.

Eenmaal terug in het hotel kun je aansluiten voor een heerlijk diner in het restaurant, genieten van een verkoelend biertje en alle bijzondere plekken van vandaag nogmaals de revue laten passeren.