We starten deze route vanaf Place Carnot in het middeleeuwse stadje Bram.
Gelegen aan de oostelijke rand van de Lauragais in de Aude, heeft het dorp Bram zich ontwikkeld op het kruispunt van twee Romeinse wegen: de Via Aquitania tussen Narbonne en Toulouse (de D33 volgt zijn pad), en een noord-zuidweg die de Montagne met elkaar verbindt. Noire naar de Ariège.
De locatie werd zeer zeker al in de 2e eeuw voor Christus bewoond, zoals blijkt uit de opgegraven archeologische overblijfselen en de collecties die worden tentoongesteld in het Eburomagus Museum, waarbij Eburomagus de oorspronkelijke naam van het dorp is.

De 'moderne' stad is gebouwd in de cirkelvormige stijl die typerend was voor veel gebouwen in de Languedoc in de 12e - 13e eeuw.
Er zijn meer dan twintig andere dorpen in de regio die op deze manier zijn gebouwd, ook wel 'circulades' genoemd.

In 1210, aan het begin van de kruistocht tegen de Albigenzen, werd het versterkte dorp Bram belegerd door Simon de Montfort.
Na een driedaagse belegering werden ongeveer 100 inwoners gevangen genomen.
Voor de goede orde staken de kruisvaarders hun ogen uit en sneden hun neus af. Slechts één van hen werd een oog gespaard om een onheilspellende processie naar het Chateau de Lastours te leiden en de aankomst van de kruisvaarders aan te kondigen.

Het is tegenwoordig redelijk veilig om door de stad te lopen, dus wandel door de oude smalle straatjes of verken de levendige markt die elke woensdag plaatsvindt.

In 1939 was Bram aan het einde van de Spaanse Burgeroorlog de locatie van een vluchtelingenkamp waar Republikeinse vluchtelingen uit Spanje woonden.
Het monument langs de weg staat nu voor de 224 vluchtelingen die in het kamp zijn omgekomen.
Ze werden eerst begraven in een veld aan het einde van het kamp, maar later begin jaren vijftig overgebracht naar de begraafplaats van Montreal.

Het 12 hectare grote terrein, naast de spoorlijn vanuit Lavelanet, bestond uit 170 houten hutten van elk 150 m2.
De eerste vluchtelingen uit de kust werden er per trein naartoe vervoerd, in konvooien bestaande uit mannen en kinderen.
Vanaf mei 1940 werden daar aanvankelijk 1.300 vrouwen en ruim 1.000 kinderen geïnterneerd, hoewel er ooit wel 17.000 vluchtelingen woonden.
Het kamp was omgeven door prikkeldraad van meer dan twee meter hoog met in het midden een uitkijktoren.
Deze route eindigt later bij de Smugglers Track in Andorra, die ook door veel vluchtende Spaanse vluchtelingen werd gebruikt.

Later nadert u de stad Montreal, die wordt gedomineerd door de Collegiale St.Vincent, die een meer donkere geschiedenis kent uit de tijd van de kruistocht tegen de Albigenzen.
In 1209 werd Montreal ingenomen en verwoest door de troepen van Simon de Montfort.
De Heer van Lavaur en Montréal werd opgehangen, zijn zuster werd in een put gegooid, 80 van zijn ridders werden geëxecuteerd en tot 400 Katharen werden verbrand.
In 1273 begon de bouw van het nieuwe kasteel - en waarschijnlijk werd de kerk die hier te zien is tegelijkertijd in "Tolosaans-gotische" stijl gebouwd.
Het werd in 1318 voltooid met behulp van plaatselijk gewonnen roze marmer.
Onlangs heeft de Collegiale vele restauratiefasen ondergaan, zowel van binnen als van buiten, en is zeker een bezoek waard.
Het indrukwekkende Puget-pijporgel heeft onlangs een restauratie van € 1,2 miljoen ondergaan en zal naar verwachting in mei 2024 zijn eerste openbare optreden geven.

Als je Montreal verlaat, reis je naar het zuidoosten, door de wijngaarden en landbouw van de Malapere, richting Limoux.

Limoux is naar verluidt de thuisbasis van 's werelds oudste mousserende wijn, Blanquette de Limoux, die voor het eerst werd gemaakt door benedictijnse monniken in 1521 in de nabijgelegen abdij van St. Hilaire.
Blanquette wordt gemaakt van lokaal geteelde Mausac-druiven, wat een uitgesproken smaak geeft.
Naar verluidt bezocht Dom Perignon de abdij en werkte hij samen met de monniken. Later keerde hij terug naar Epernay, nu de thuisbasis van de Champagne, en nam de Blanquette-methode mee om later champagne te maken van Chardonnay-druiven.

Na Limoux volgt de route de rivier de Aude in zuidelijke richting naar Quillan voordat hij het klimparcours Col de Portel beklimt.
Elk jaar, meestal in mei of juni, wordt dit 5 km lange stuk bergweg gebruikt voor een ronde van het Franse heuvelklimkampioenschap.
Sommige serieus snelle auto's racen de uitdagende heuvel op in felle, snelle concurrentie. Deze kronkelende en uitdagende weg maakt vaak deel uit van de Tour de France-route.
Rijd er veilig mee.
Op de top van de heuvelklim begint u langs het hoge Plateau de Sault naar de Col de Chiolua op 1449 meter hoogte, voordat u afdaalt naar het kuuroord Ax-les-Thermes.

Neem de tijd voor een kopje koffie naast het warmwaterbronzwembad dat voortdurend wordt gevuld met het hete bergwater dat vlakbij tevoorschijn komt. Misschien kunt u uw voeten laten bungelen in het rustgevende water.
Let op: het kan tot 70 graden Celsius zijn aan de achterkant van het zwembad dat het dichtst bij de bron ligt.

Na de koffie vervolg je de hoofdweg naar het zuiden die de rivier de Ariège volgt tot aan de lange klim naar de provincie Andorra en de stad Pas de la Casa.

Andorra is een klein, onafhankelijk vorstendom gelegen tussen Frankrijk en Spanje in de Pyreneeën.
Het staat bekend om zijn skigebieden en de status van belastingparadijs die belastingvrij winkelen aanmoedigt.
Houd bij het winkelen rekening met de belastingvrije rechten, aangezien er zowel in Frankrijk als in Spanje regelmatig controles worden uitgevoerd.
Er is gratis parkeergelegenheid voor motorfietsen tegenover de motorkledingwinkel van Daytona en er zijn veel restaurants waar u een smakelijke lunchmaaltijd kunt vinden.
Vaak is het voordelig om in Andorra benzine te tanken, omdat dit meestal veel goedkoper is.

Als je Pas de la Casa verlaat, klim je naar de top van de col bij de 2408 meter hoge Port de Envalira, voor een prachtig uitzicht over de valleien.
Meestal ligt hier sneeuw van november tot april, hoewel de wegen normaal gesproken vrijgehouden worden.
Tijdens een recent bezoek deelden we de grote parkeerplaats met Skidoos!

Daal de vallei af en vermijd de bruisende hoofdstad van het vorstendom, Andorra La Vella, door rechtsaf te slaan bij Canillo en het spectaculaire nieuwe uitkijkpunt Mirador del Quer te bezoeken.
Maak een korte wandeling naar de 20 meter lange loopbrug en het platform dat in de lucht hangt.
Een deel van de loopbrug is gemaakt van transparant glas en geeft een indrukwekkend uitzicht over de valleien van Montaup en Valira d'Orient.
Het beeld aan het einde van de loopbrug, 'The Ponderer', van kunstenaar Miguel Ángel González, zit onverschrokken op een balk, het lijkt alsof de hoogte hem geen enkele angst bezorgt.

Later passeer je Ordino richting de slotklim van de Col de Cabus.

De route eindigt, net als het asfalt, op de 'Smugglers Track' op de Port de Cabus op 2302 meter hoogte voor nog meer adembenemende uitzichten.

De Smugglers Route begint hier en gaat verder naar Tor, een klein dorpje dat op de grens van Spanje en Andorra ligt, voordat het eindigt in Ains aan de Spaanse kant.

De Smokkelaarsroute is sinds de 20e eeuw een veilige corridor, die niet alleen wordt doorkruist door pelgrims, marskramers en smokkelaars van smokkelwaar, maar ook door Spanjaarden die de Spaanse Burgeroorlog tussen 1936 en 1939 ontvluchtten, evenals door vluchtelingen en ontduikers uit de Tweede Wereldoorlog.

Het is onverhard, maar wordt nog steeds gebruikt door avontuurlijke reizigers op twee en vier wielen.
Ik heb er verschillende keren op een enduro-fiets mee gereden, maar ik raad aan voorzichtig te zijn als je van plan bent hem op iets groters te volgen.

Als ik op zoek was naar accommodatie in de omgeving, heb ik Hotel Coma in Ordino gebruikt, een aangenaam hotel met een beveiligde parkeergarage voor motorfietsen.