Een rondrit langs de grens tussen Oostenrijk en Hongarije belooft veel historie en cultuur. Van sporen uit de Romeinse tijd, tot overblijfselen van het IJzeren Gordijn. En van overwinningen op de Ottomanen tot de overdadige rijkdom van de adel.
Uiteraard zul je ook weer volop kunnen genieten van de glooiende wegen door de heuvels van Burgenland en het Õrségi National Park.

De route begint en eindigt in Szombathely. Deze stad is de oudste van Hongarije en is in 43 na Christus gesticht door de Romeinen. Het openluchtmuseum bevat een aantal opgravingen uit deze tijd, waaronder mozaiekvloeren en tempels. Ook een wandeling in de binnenstad is de moeite waard. Onderweg wandel je langs barokke huizen, oude synagoge en statige stadspleinen. Maar dat is wellicht voor een mooie avond na een rondrit.

Vandaag staat namelijk een rondrit op het schema. Vanuit de stad rij je Noordwaarts richting Köszeg. Deze stad is iets jonger dan Szombathely (11e of 12e eeuw) en staat bekend om het sfeervolle autoluwe centrum. De route is niet al te lang, dus als je het leuk vindt om door oude charmante stadjes te struinen, dan is het een absolute aanrader om hier tijd rond te brengen tussen de kleurrijke huisjes en heerlijke terrasjes. Het stadje heeft een aantal mooie pleinen waar je de rijke historie van de plek ervaart. Zo vind je standbeelden ter ere van de 800 soldaten die 100.000 Ottomaanse soldaten zouden hebben tegengehouden, een mooie oude synagoge en vlakbij een schitterende kerk.

Na Köszeg verandert langzaam het landschap. Je laat de vlakte achter je en begint aan een voorzichtige klim over de glooiende heuvels naar de grens met Oostenrijk. Eenmaal de grens gepasseerd (de oude sporen van de douane zijn nog zichtbaar) betreed je Burgenland. Deze staat heeft haar naam te danken aan de vele burchten in het gebied.

Lockenhaus maakt deze naam meteen waar. Voordat je het dorp inrijdt, kun je de burcht bezoeken. Tegenwoordig is het een hotel en museum in één. Ben je een Dracula-fan? Dan kun je best hier stoppen en rondkijken. Elizabeth Báthory heeft onder andere in dit kasteel tijd doorgebracht. Zij heeft vermoedelijk als inspiratie gediend voor Bram Stoker’s boek over Dracula. Ook is de burcht in het verleden eigendom geweest van de Eszterházy familie. Verderop in het dorp vind je nog een kasteel dat in het bezit is geweest van deze familie. Tegenover dat kasteel kun je even heerlijk pauzeren bij het lokale bakkertje (Konditorei).

Met een heerlijk taartje en een kop koffie “achter de kiezen” gaat de reis weer verder. Een paar kilometers buiten het dorp vind je een parkeerplaats. Vanaf hier kun je naar de Margarethenwahrte wandelen. Dit uitzichtspunt ligt op ongeveer 5 minuten wandelen vanaf de parkeertplaats. Eenmaal boven aangekomen heb je een mooi uitzicht op de vallei met daarin Lockenhaus, het kasteel en de burcht waar je eerder langs hebt gereden.

Na deze wandeling moet je jezelf weer schrap zetten voor een heuse beklimming. Je rijdt naar de Geschriebenstein. Boven aan gekomen zie je een bescheiden bordje waarop staat vermeld dat de pas een hoogte heeft van 802 meter. Hiermee direct de hoogste pas in het Burgenland! Gelukkig heeft de bescheiden pas nog een aantal leuke haarspeldbochten voor je in de aanbieding, waarmee je de afdaling inzet richting het Zuiden en de grens met Hongarije.
Deze grensoversteek zou in het verleden nooit mogelijk zijn geweest. Ten tijde van het IJzeren Gordijn was deze grensweg afgesloten. In het verleden zijn meermaals mensen gewond geraakt in deze regio door rondslingerende bermbommen. In het museum van het IJzeren Gordijn kom je meer te weten over deze periode en de strenge bewaking van deze grens door de communisten. Het museum is door een voormalige bewaker opgezet. Hij is nog steeds hier te vinden en doet de buiten-gebruik genomen bewakingstorens en prikkeldraad tot leven komen met zijn verhalen.

Het IJzeren Gordijn heeft invloed gehad op de levens van zowel de Hongaren als de Oostenrijkse bewoners van het Burgenland. Het gebied rondom de grens werd zwaar bewaakt, waardoor het haast onmogelijk was vrij te bewegen in het grensgebied. In het dorpje Oberbildein kun je de “Grenzerfahrungsweg” wandelen. Deze (korte) route geeft een inkijk in het leven langs de grens ten tijde van WWII en de Koude Oorlog. Je vindt er een oude Panzer-tank, een doolhof, loopgraven en een uitkijktoren.
Na al deze indrukken is het tijd voor een pauze. In Oberau kun je lunchen bij Gasthaus Buch.

Burgenland staat ook bekend om de vele wijnproducenten. Een van de kleinste regio’s in de staat, waar wijn wordt geproduceerd, is Naturpark in der Weinidylle. Langs de route zul je meerdere druivenranken en wijnkelders tegenkomen.
Van kleine naar grote natuurparken. Na voor de 5e keer de grens te hebben overgestoken, ben je terug in Hongarije en in het Örségi National Park. Dit nationaal park ontleent haar naam aan de eerste bewoners van deze regio, de Magyaren. Deze bevolkingsgroep bewaakte de Westelijke grenzen van haar territorium met uitkijktorens... Örség betekent bewaker of uitkijktoren... Het park bestaat voornamelijk uit bossen en heide. Doordat hier jaarlijks de meeste regen valt (!) kun je hier in de herfst een overdaad aan heerlijke paddenstoelen plukken.

Ondertussen glijden niet alleen de kilometers onder je wielen door, maar ook de tijd. Stiekem zijn alweer een paar uur gepasseerd en is het tijd voor een welverdiende pauze. Middenin het park kun je bij Pajta Vendéglő (Pajta gasthuis) genieten van een lekker drankje. Het restaurant staat hoog aangeschreven in de regio, dus als je wat later langskomt, dan kun je overwegen hier een vroege avondmaaltijd te nuttigen.

Met deze pauze heb je meteen ook het meest Zuidelijke punt van je route bereikt. Via een aantal slingerwegen door het park ga je Noordwaarts, weer richting je eindpunt in Szombathely. Eerst nog langs graanvelden en afwisselend kleine dorpjes. In een van die dorpjes, Ják, vind je een rariteit: de lokale basiliek. Met de bouw van de basiliek werd aangevangen in 1220. Edelman Ják wilde een bouwwerk laten bouwen dat tot ver in de toekomst zou doen herinneren aan zijn macht en rijkdom. De basiliek staat er nog steeds, maar staat eigenlijk ook regelmatig in de stijgers. Als eerste tijdens de originele bouw: edelman Ják vond het lastig om architecturele keuzes te maken. Later door regelmatige renovaties. Momenteel staat het gebouw weer in de steigers... Hierdoor kun je het alleen aan de buitenkant bewonderen.

Eenmaal terug in Szombathely kun je nagenieten van de rit bij het Csónakázó meer. Bij Deck bistro kun je aan het water onderuit zakken. Uiteraard kun je ook direct doorrijden naar het hotel en van daaruit die eerdergenoemde wandeling door de stad maken.