De Vogezen…. ooit, tezamen met het Zwarte Woud, een enorme bergketen. Tot Italië het nodig vond om zo'n dertig miljoen jaar geleden tegen Europa aan te botsen. Hierdoor ontstonden de Alpen en de enorme plaat waarop het oude gebergte lag brak en stortte voor een groot gedeelte in. In de enorme gleuf die toen ontstond loopt nu de Rijn die de Westerse Vogezen scheidt van het Zwarte Woud in het Oosten.

De bergrug die overbleef vormde van 1871 tot 1918 de grens tussen Frankrijk en Duitsland. 1918, u leest het goed. Het einde van de Eerste Wereldoorlog. Nadien werden letterlijk grenzen verlegd, maar u kan u nu alvast al inbeelden dat het terrein van de Vogezen in WO I bijzonder woelig gebied was…

Dit is de ééndag- terugkeerroute die u vanuit Col de Bussang in de Vogezen terug naar Kortrijk in de provincie West Vlaanderen brengt.
Desondanks is deze route geen traditionele aan-of afrijroute te noemen aangezien u er ook nog iets van kan opsteken. Tenminste toch als u er oog en aandacht voor heeft.

We starten in Hotel du Col de Bussang nadat we afscheid genomen hebben van onze gastheer en –dame.
Een eerste benzinestation vindt u op 27 kilometer na de start van de route. Op deze lange terugkeerroute zijn diverse andere stations gemarkeerd, zodat u met elk soort motor deze lange route aankan.
Een kleine aanrader op deze route kan ook zijn om onderweg te stoppen aan een Intermarché of een ander warenhuis om een picknick of drank in te slaan. Echt goede bars & café’s zijn moeilijker te vinden in het eerste deel. Mooie picknickplaatsen daarentegen…

Picknickstuff bij in de koffers gepropt rijdt u verder op de route waar u op diverse plaatsen heerlijke picknickplaatsen kan aantreffen. U zal echt geen moeite hebben met het juiste plaatsje uit te zoeken voor een kleine break. Mochten de weersomstandigheden niet ideaal zijn voor een buitenbreak, dan voorziet de route ook enkele ‘overdekte’ breaks, dus er is altijd een oplossing voorzien…
Maar vooraleer u op één der punten aanbelandt die zich uit zichzelf aanbieden als ideale pauzeplaats passeert u eerst nog even de Moezel en kort erna het Canal de l’Est. Daar toch even graag een woordje over….

De Moezel ontstaat in de Vogezen. Misschien heeft u wel één van de routes uit de “Ultimate Collection” gereden die u naar de bron van deze o zo belangrijke rivier heeft gebracht. U herinnert zich waarschijnlijk dan ook nog wel hoe klein dit bronnetje eigenlijk wel was.
Het Canal de ‘l’Est is een onlosmakelijk deel van de Moezel sinds 1874 wanneer ze aan de bouw van het kanaal zijn begonnen.

Het kanaal heeft een lengte van maar liefst 439 km en verbindt de Saône met de Maas en de Moezel. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de schippers het kanaal de namen ‘Canal de la Meuse’ en ‘Canal des Vosges’ hebben meegegeven voor het noordelijke en respectievelijke zuidelijke deel van het kanaal.
Het Canal de l’Est verbindt niet alleen de Maas met de Saône & de Moezel, het ‘vervangt’ ook de Moezel op die delen die minder goed of zelfs helemaal niet bevaarbaar zijn. Het kanaal moet dus dichtbij de Moezel blijven en dat doet het dus ook… Het kanaal steekt soms zelfs de Moezel over wat écht wel wat denkwerk vraagt. Hoe laat je immers een kanaal, dat gevoed wordt door de Moezel zelf, nu helemaal over de rivier vloeien zonder dat de waters elkaar raken? Het spreekt vanzelf dat de 152 sluizen en pompsystemen hierin een heel erg grote rol spelen. Maar denk eens in… we spreken hier over constructies uit 1874….

Ter hoogte van Flavigny-sur-Moselle kan u desgewenst dergelijk aquaduct bezoeken. Toch een beetje een hallucinant zicht… Aquaducten werden dus niet alleen door de Romeinen gebouwd...
U kronkelt rustig verder tot aan Gondreville waar we de A31 – ook de Nationale N4 genoemd - opgaan. We passeren het watercomplex van de Moezel, alsook Saint-Dizier om dan ten noorden van Vitry-le-Francois via de N44 de route verder te zetten in de richting van Chalons-en- Champagne, waar een korte lunch en tankpauze is voorzien. Kort na deze break gaat u de snelweg op richting Reims (tol!) en worden de autosnelwegkilometers afgelegd. Via Saint-Quentin, Cambrai en Lille bereikt u de Frans-Belgische grens en kort daarna het eindpunt van de route in Kortrijk, het Shell benzinestation op de E17. Daar treft u gelukkig ook weer de nodige sanitaire en andere faciliteiten aan zodat u – geheel verlicht – afscheid kan nemen van uw reiscollega’s.

De route kan – wegens de vele saaie snelwegkilometers - uiteraard geen vijfsterren quotatie verkrijgen, maar eerlijk is eerlijk, door de aquaculturele rijkdom van de Moezel en het Canal de l’Est is een viersterren-quotatie niet eens overdreven. Een passage door dit gebied brengt u bijzonder veel bij als u er aandacht voor wilt hebben. De wegen zijn bijzonder goed aangelegd en zullen u – ook wat zichten en rijgenot betreft – soms aangenaam verrassen. Daarom een absolute welverdiende 4 sterren voor deze leerrijke terugkeerroute die, ondanks de afstand, gerust op één dag verteerd kan worden, gelet ook op het uitstekende wegdek.