
R02 - Chiuro to Brig

Deze route is gemaakt door:
RouteXpert Arno van Lochem - Senior RX
Laatst gewijzigd: 25-08-2021
De route begint bij Hotel/Pizzeria La Svolta en loopt langs het Comomeer, het Luganomeer en het Lago Maggiore. Daarbij passeer je een aantal keren de grens tussen Italië en Zwitserland alvorens te eindigen in de Zwitserse plaats Brig bij sport- & welnesshotel Olympia.
De route is voor de meer gevorderde motorrijder gezien de af en toe krappe haarspeldbochten in de Alpen. Een goede motorbeheersing is gewenst!
Animation
Beoordeling
Duur
6h 11m
Transportmodus
Auto of motor
Afstand
279.24 km
Landen



Comomeer
De route start bij Hotel La Svolta in Chiuro, een plaatsje in het Sondriodal. Door dit dal slingert ook een riviertje, de Adda. Dit riviertje heeft zijn oorsprong op de Stelvio en vindt zijn weg door het dal richting het Comomeer. De route volgt dit riviertje tot aan het Comomeer.
Het Comomeer is een meer met een oppervlakte van 146 km² en is het op twee na grootste van de Italiaanse Alpenmeren. Het meer is van glaciale oorsprong en ligt op 198 meter hoogte, de maximale diepte is 425 meter. Daarmee is het Comomeer het diepste meer van Italië.
De grootste watertoevoer is de eerder genoemde rivier de Adda, die het meer in het noorden bij Colico binnenstroomt en in het zuidoosten bij Lecco weer verlaat.
Langs het Comomeer vind je talloze kleine dorpjes van waaruit je een prachtig uitzicht hebt over het meer. In één van deze dorpjes, Gravedona, is het de moeite waar om even te stoppen en een moment te genieten van het uitzicht over het water. Aan de ene kant de kade met de restaurantjes en winkeltjes, aan de andere kant de bergen die uit het water omhoog komen.
Een paar kilometer verderop in het dorpje Dongo tref je een echt Italiaans cafeetje, San Gottardo. Zo'n cafeetje waar de serveerster met rappe Italiaanse tongval naar de keuken staat te roepen wat er besteld is. Geweldig om te zien en te horen. Aan de andere kant van de straat zie je een klein haventje met een paar bootjes erin, altijd leuk voor een foto.
Na de koffie vervolg je de route langs het Comomeer. Bij Mennagio wordt het Comomeer verlaten en volg je de SS340 richting Porlezza, een klein plaatsje aan de Italiaanse kant van het Luganomeer.
Het Luganomeer is een meer in het zuidoosten van Zwitserland, aan de grens tussen Zwitserland en Italië. Het meer draagt de naam van de grootste stad aan zijn oevers, Lugano en ligt tussen het Comomeer en het Lago Maggiore in. Het meer watert via de Tresa af op het Lago Maggiore. Het diepste punt, 288 meter, ligt iets voorbij Gandria in het Italiaanse deel van het meer. De oppervlakte bedraagt 48,7 km².
In 1848 werd een dijk over het meer gebouwd, tussen Melide en Bissone, de Melidedijk. Hiermee werd een directe verbinding tussen Lugano en Chiasso mogelijk. Over de dijk lopen tegenwoordig de Gotthardspoorlijn en de autosnelweg A2. De dijk deelt het meer in twee bassins, een 27,5 km² groot noordelijk bassin en een 21,4 km² groot zuidelijk bassin. Een kanaal met bruggen laat waterstroming en scheepvaart toe.
In Porlezza is een ijssalon gevestigd die bekendheid heeft verworven in de regio. Het ijs wat daar gemaakt wordt smaakt het beste in de hele omgeving volgens insiders. Het beste kun je dat natuurlijk zelf even testen. Al genietend van je ijsje heb je een geweldig uitzicht over het Luganomeer.
Wil je deze ijssalon Visconti bezoeken sla dan niet linksaf na RP6, maar rijdt rechtdoor en ga op de rotonde rechts. Na 100m tref je 'Gelateria Visconti' aan de rechterkant. Het ligt verscholen tussen de twee aangrenzende panden, maar is te herkennen aan de fleurige markiezen voor de ramen met opschrift 'Gelateria' en 'Bar'.
Na deze koude onderbreking vervolg je de route door een prachtig slingerende weg welke na en kilometer of 15 uitkomt bij een aantal erg korte en scherpe haarspeldbochten. Let hier goed op, het kan zomaar gebeuren dat je een automobilist op jouw weghelft tegenkomt.
Tijdens het rijden van deze krappe haarspeldbochten ben je ook de Italiaans-Zwitserse grens over gestoken. Zwitserland staat bekend om z'n hoge boetes bij snelheidsovertredingen, rustig aan dus! Bij Maroggia loopt de route weer langs het Luganomeer, nu langs het zuidelijke bassin. Ook de hierboven genoemde Melidedijk komt in beeld, de route loopt er over heen.
Aan het eind van deze dijk vind je aan de linkerkant Swiss Miniature. Dit kun je vergelijken met Madurodam, maar dan voor Zwitserland. Veel kenmerkende zaken van Zwitserland zijn in dit park in het klein nagebouwd. Modeltrein-liefhebbers zullen genieten van de G-schaal treinen die door het park rijden. In het omliggende park heb je ook een prachtig uitzicht over het water.
Vanaf RP12, enkele kilometers verderop in de route, kun je genieten van het Luganomeer in al haar glorie. Het heldere water, de bedrijvigheid op het meer, de stad die tegen de hellingen aan is gebouwd, de imposante bergen om je heen. Geweldige locatie om eens in alle rust om je heen te kijken in wat voor prachtige omgeving je bent beland.
In de stad kom je langs de tentoonstelling 'Dal tam-tam alla radio digitale', die 100 jaar uitvindingen in de communicatie weergeeft. De makers van de tentoonstelling definiëren het als een pad. In feite volgen we in een paar strekkende meter waarop zaken zijn uitgestald meer dan 100 jaar van onze geschiedenis, door de aanwezigheid van historische radiotoestellen en verschillende communicatiemiddelen. Leuk om even te bezoeken en nog leerzaam ook!
In Gordola kun je ervoor kiezen om rechtsaf te slaan en de Verzasca-dam te bezoeken. Naast een geweldig uitzicht over het water én het dal bestaat de mogelijkheid om hier een elastiek aan je enkels te laten knopen waarna je vriendelijk wordt verzocht om van een plankje af te springen: Bungee Jumpen!
De James Bond-kenners zullen deze plek wellicht herkennen. In de film 'Golden Eye' sprong de Britse Geheim Agent van een dam af. Die opnamen zijn hier gemaakt. Je kúnt dus als je wilt net als James Bond beleven hoe dat voelt. Ik heb even over geslagen en alleen genoten van het gewéldige uitzicht... :-)
De route komt langs Locarno. Vanaf RP18 in de route heb je een prima zicht op het derde meer tijdens deze route: Het Lago Maggiore. Het meer is 212 km² groot, 60 km lang, het breedste punt is 10 km en de maximaal diepte is 372 meter. Zowel in Italië als Zwitserland ligt het meer in Italiaanstalig gebied. Het meer is, net als de andere grote Italiaanse Alpenmeren, in één van de ijstijden door een gletsjer uitgeslepen.
Er leven ook beroepsvissers van het meer. Er wordt ongeveer 150 ton vis per jaar gevangen waaronder een forelsoort die nergens anders ter wereld voorkomt.
Het meer is sinds lange tijd een belangrijke toeristische trekpleister. De Europese adel streek in de 19e eeuw massaal neer in de luxe hotels of bouwde eigen villa's, vaak met een botanische tuin zoals in Alpino, Baveno of Pallanza. Zo is langs de oevers van het hele meer een exotische beplanting ontstaan, met voornamelijk verschillende soorten palmen.
Verderop in de route kom je langs het Palagnedra meer. Dat is een meer dat, in tegenstelling tot de eerdere meren waar de route langs loopt, kunstmatig is aangelegd door een dam in de rivier Melezza te bouwen. Door toedoen van deze dam is de rivier over enkele kilometers uit zijn oevers getreden en is het meer ontstaan. Werkgelegenheid en reguleren van de hoeveelheid water in de achterliggende rivier waren de hoofdredenen om deze 72m hoge dam in 1952 te bouwen. Een mooi uitzicht over de dam heb je bij RP21.
10 kilometer verder - inmiddels rij je weer in Italië - in de route doemt er ineens een basiliek op, het 'Santuario della Madonna del Sangue', ofwel het 'Heiligdom van de Madonna del Sangue'. Dit heiligdom is gewijd aan de Maagd Maria en het werd gebouwd op de plaats waar in 1494 een wonder plaatsvond: een kleine muurschildering van de zogende Madonna werd tijdens een betoging geraakt door een steen en begon te bloeden. Dat is dé reden dat dit heiligdom de bestemming is van vele bedevaarten uit de omgeving.
Een bezoekje aan de basiliek is de moeite waard. Van buiten imposant, van binnen een hele mooie moderne kerk die als het ware de vroegere oudere kerk heeft geïntegreerd.
De route slingert nog een kleine 20 kilometer langs de Melezza om uiteindelijk bij Masera af te buigen naar het noordwesten. Kort daarna wordt, nadat de grens met Zwitserland weer is overgestoken, de enige pas van betekenis in deze route bedwongen, de Simplonpas met een hoogte van 2005 meter.
De Simplonpas verbindt het Rhônedal in het Zwitserse kanton Wallis met het Val d'Ossola in de Italiaanse provincie Verbano-Cusio-Ossola. De pas werd voor het eerst veelvuldig gebruikt in de vroege middeleeuwen als handelsweg tussen Italië en Frankrijk. Napoleon liet de weg helemaal vernieuwen zodat hij er met zijn artillerie over kon. De huidige Simplonpas behoort tot de best aangelegde bergpassen van Europa, met een gemiddelde wegbreedte van 6 meter. In de winter blijft de pas geopend.
De plaats Brig, de eindbestemming van deze route, wordt bereikt via de Ganter Bridge. Dit is een brug van gewapend beton met meerdere overspanningen. Het is met een lengte van 678 meter de op één na langste overspannende brug in Zwitserland. De brug, met een maximale hoogte van 150 meter, ligt over de vallei van de Ganter-rivier en langs de Simplonpas, waar je net overheen gekomen bent. Men is begonnen met de bouw in 1976, de voltooiing was in 1980.
Na het verlaten van deze brug bereik je even verderop de plaats Brig. Kort voor het hotel loopt de route langs een motorzaak, Bärenfaller Moto-Shop. Mocht er behoefte aan zijn kun je deze shop bezoeken, er zijn een paar mensen aan het werk die weten waar ze het over hebben.
Veel plezier tijdens deze route!

Ganterbrücke

Bungee Jumping Verzasca dam
Deze route downloaden?
Je kan de route gratis, zonder MyRoute-app account downloaden. Om dit te doen, open de route en klik op 'opslaan als'. Deze route wijzigen?
Geen probleem, open eerst de route. Volg de tutorial en maak je eigen MyRoute-app account aan. Na registratie, start je trial automatisch.
Gebruik van deze gps-route is voor eigen rekening en risico. De route is met zorg samengesteld en door een MyRoute-app geaccrediteerde RouteXpert gecontroleerd voor gebruik op zowel TomTom, Garmin als MyRoute-app Navigation.
Door gewijzigde omstandigheden, wegomleidingen of seizoensafsluitingen kunnen er toch veranderingen zijn ontstaan. Daarom adviseren wij iedere route voor gebruik te controleren.
Gebruik bij voorkeur de routetrack in je navigatiesysteem. Meer uitleg over het gebruik van MyRoute-app kun je vinden op de website bij ‘Community’ of ‘Webinars’.
Door gewijzigde omstandigheden, wegomleidingen of seizoensafsluitingen kunnen er toch veranderingen zijn ontstaan. Daarom adviseren wij iedere route voor gebruik te controleren.
Gebruik bij voorkeur de routetrack in je navigatiesysteem. Meer uitleg over het gebruik van MyRoute-app kun je vinden op de website bij ‘Community’ of ‘Webinars’.

Ticino
Over deze Regio
Ticino (Duits en Frans: Tessin; in het Nederlands soms ook: Tessino) is het zuidelijkste kanton van Zwitserland. Het is genoemd naar de gelijknamige rivier en bijna volledig Italiaanstalig, op de Duitstalige gemeente van Bosco/Gurin na. De naam Ticino is Italiaans, in de drie andere landstalen (Duits, Frans en Reto-Romaans) heet het kanton Tessin.
Lees meer op Wikipedia
Bekijk regio
Aantal RX reviews (Ticino)
Aantal bezoekers (Ticino)
Aantal downloads (Ticino)
De 24 Mooiste Alpen Routes
De Alpen, de Alpen zijn een bergketen in Europa, die zich uitstrekt van de Franse Middellandse Zeekust in het zuidwesten tot de Pannonische vlakte in het oosten. De oppervlakte van het gebergte is meer dan 200.000 km².
Met andere woorden Passen en Bergwegen!
Rijden door de bergen is geweldig! Zeker over de bergpassen met haarspeltbochten en smalle slingerwegen. Iedere bocht weer een ander uitzicht waar je kunt genieten. Er liggen heel veel mooie bergpassen in de Alpen.
Een selectie die ook in deze routes is verwerkt:
De Stleviopas:
De Stelviopas, ook wel Passo dello Stelvio, staat vooral bekend vanwege de etappe in de Giro d’Italia. In de wielersport wordt deze pas door de lengte en het hoogteverschil gezien als één van de zwaarste beproevingen. De Stelviopas behaald een maximale hoogte van 2758 meter en is daarmee één van de hoogste in de Alpen. Met de pas worden de plaatsen Bormio en Prato Allo Stelvio verbonden. ’s Winters is de pas gesloten vanwege de hevige sneeuwval.
De Reschenpas:
De Reschenpas, ook wel Passo di Resia, verbindt de Oostenrijkse deelstaat Tirol met de Italiaanse provincie Zuid-Tirol. De pas bereikt een maximale hoogte van 1504 meter en is in de afgelopen eeuwen één van de belangrijkste noord-zuidverbindingen in de Alpen geweest. Al ver voor de Romeinse tijd werd de pas gebruikt. Onderweg passeer je meerdere hoogtepunten en historische overblijfselen. Eén van de hoogtepunten is de Reschensee. Dit meer is ontstaan na de bouw van de stuwdam en heeft het dorp Graun helemaal onder water doen verdwijnen. Het enige dat daar nog aan herinnerd is de klokkentoren midden in het meer.
Col du Galibier:
De Franse bergpas Col du Galibier, verbindt de plaatsen Saint-Michel-de-Maurienne en Briançon via de Col du Lautaret in het zuiden en de Col du Télégraphe in het noorden. De bergpas is onderdeel van de Tour de France en zeer gevreesd, vanwege het feit dat deze alleen via de twee andere bergpassen bereikbaar is. De pas bereikt een maximale hoogte van 2646 meter. Vanaf daar kun je een wandeling maken naar het uitzichtpunt op 2704 meter. Je kunt hier onder andere de toppen van de Grand Galibier, Mont Blanc en La Meije bewonderen.
De Grossglockner Hochalpenstraße:
Met een hoogte van 3798 meter is de Grossglockner de hoogste berg van Oostenrijk. Om optimaal van deze indrukwekkende berg te kunnen genieten, kun je over de Grossglockner Hochalpenstraße en bijbehorende pas rijden. De route start vanaf Bruck am Grossglockner en eindigt in Heiligenblut. Uiteraard kun je twee kanten op rijden. De pas bereikt een maximale hoogte van 2504 meter en is ’s winters door de hevige sneeuwval gesloten. Onderweg passeer je meerdere tussenstops met leuke activiteiten, informatiepunten, berghutten en uitzichtpunten. Een aanrader is een bezoek aan de Kaiser-Franz-Josefs-Höhe en Pasterzengletsjer.
De Col d'Izoard:
Net zoals de Col du Galibier is ook de Col d’Izoard onderdeel van een etappe van de Tour de France. De bergpas verbindt Briançon met de vallei van de rivier de Guil. De pas ligt voor een deel in Regionaal Natuurpark du Queyras en bereikt een maximale hoogte van 2360 meter. Bijzonder aan de Col d’Izoard is het kale en rotsachtige landschap. Het lijkt soms net alsof je met de auto over de maan rijdt! Onderweg kun je op meerdere punten even stoppen om te genieten van het prachtige uitzicht.
De Berninapas:
De Bernina Express is één van de meest bekende spoortreinen in Zwitserland en de Alpen. De route is prachtig en voor een deel opgenomen op de UNESCO-werelderfgoedlijst. Parallel aan de spoorlijn ligt de Berninapas, welke het Veltlindal met het Egandindal verbindt. Deze prachtige Alpenweg heeft een totale lengte van 56 kilometer en bereikt een maximale hoogte van 2328 meter. Onderweg kun je onder andere genieten van uitzichten op de Morteratschgletsjer.
De Sellapas:
De Sellapas, ook wel Passo di Sella, neemt je mee over één van de meest indrukwekkende bergmassieven van de Dolomieten: het Sellamassief. De pas verbindt Valle di Fassa met Val Gardena en bereikt een maximale hoogte van 2236 meter. Op deze hoogte ligt tevens de grens van de Italiaanse provincies Trentino en Bolzano. Onderweg kun je genieten van het uitzicht op deze spectaculaire bergwereld. Bewonder bijvoorbeeld de drie pieken van het Sasso Lungo bergmassief, het Sellamassief of de toppen van de Marmolada. De Sellapas kun je ook rijden in combinatie met de Gardenapas, Pordoipas en Campolongopas.
De Grimselpas:
De Grimselpas verbindt Goms in Wallis met het Halisdal in het Berner Oberland. De pas bereikt een maximale hoogte van 2165 meter en is ’s winters vanwege sneeuwval gesloten. De bergpas heeft in de loop der eeuwen een belangrijke rol gespeeld in de handel tussen Zwitserland en Italië. Nu zijn het vooral de stuwmeren die een belangrijke functie hebben. Deze worden namelijk gebruikt voor de opwekking van elektriciteit. Het landschap waar je doorheen rijdt is ruig, rotsachtig en indrukwekkend. Bovenop de pas ligt een hotel en een restaurant met speciaal marmottenpark. Ook ligt hier de Dodensee (Totensee). Dit meer dankt haar naam aan de vele gesneuvelde soldaten in de tijd van Napoleon.
De Gotthardpas:
De Gotthardpas, ook wel Passo del San Gottardo en Sint-Gotthard, verbindt de Zwitserse plaatsen Airolo en Andermatt. De bergpas en bijbehorende tunnel zijn vooral bekend onder de vakantiegangers die van Zwitserland naar Italië rijden. Maar waar het merendeel kiest voor de tunnel, is het juist de pas die de vakantie echt compleet maakt. De Gotthardpas heeft een lengte van ongeveer 26 kilometer en bereikt een maximale hoogte van 2106 meter. De route is prachtig en neemt je mee langs oude dorpjes en schitterende uitzichten.
De Silvretta Hochalpenstraße en Silvrettapas:
Het Paznauntal in Tirol en het Montafon in Vorarlberg worden met elkaar verbonden door de Silvretta Hochalpenstraße. De route heeft een lengte van 22,3 kilometer en leidt van Galtür naar Partenen in 34 haarspeldbochten, via de 2032 meter hoge Bielerhöhe. Op dit punt ligt tevens de Silvrettasee, waar je heerlijk kunt wandelen. Door sneeuwval is de pas ’s winters gesloten.
De Simplonpas:
Net zoals de Gotthardpas, reizen jaarlijks ook veel vakantiegangers over de Simplonpas. Deze bergpas verbindt het Rhônedal in het kanton Wallis met het Valle d’Ossola in Piemonte. De pas is het hele jaar door geopend en bereikt een maximale hoogte van 2005 meter. Onderweg passeer je een aantal gebouwen, waaronder het bekende Simplon-Hospiz uit 1825. Het hospiz staat onder beheer van de monniken van St. Bernard. Vanaf het hoogste punt op de pas zijn allerlei wandelroutes mogelijk en ook kom je een hotel tegen waar je kunt overnachten.
De Gerlospas:
De Gerlospas verbindt het Salzachtal in het Salzburgerland, met het Zillertal in Tirol. De pas is onderdeel van de Gerlos Alpenstraße en loopt dwars door Nationaal Park Hohe Tauern. Onderweg kun je genieten van schitterende uitzichten op de omgeving. De pas heeft een lengte van 12 kilometer en bereikt een maximale hoogte van 1531 meter. Een ritje over de Gerlospas is ideaal te combineren met een bezoek aan de Krimmler Wasserfälle.
De Grote Sint-Bernhardpas:
De Grote Sint-Bernhardpas, beter bekend als Col du Grand Saint Bernard, verbindt het Italiaanse provincie Valle d’Aosta met het Zwitserse kanton Wallis. De pas is één van de hoogste van Zwitserland en bereikt een maximale hoogte van 2469 meter. Net zoals een aantal andere bergpassen in dit lijstje, wordt ook de Grote Sint-Bernhardpas al eeuwenlang gebruikt als verbindingsweg. De pas heeft haar naam te denken aam de St. Bernardhonden die vroeger samen met de monniken gestrande reizigers hielpen. ’s Winters is de pas gesloten.
De Timmelsjoch Hochalpenstrasse:
De Timmelsjoch Hochalpenstrasse verbindt de plaatsen Sölden in het Ötztal en Meran in Zuid-Tirol. Tol moet betaald worden op het traject Hochgurgl - Moos. Via een bergweg met zo’n 60 haarspeldbochten rijd je door een prachtige bergwereld. Met de Timmelsjoch Experience kun je via verschillende stations meer te weten komen over de historie, de weg en de omgeving. Ook kun je een bezoek brengen aan het Top Mountain Crosspoint museum.
Col de l’Iséran:
Met een maximale pashoogte van 2770 meter, behoort de Col l’Iséran tot één van de hoogste bergpassen in de Alpen. De pas verbindt Bourg-Saint-Maurice met Bonneval-sur-Arc. Via een weg vol haarspeldbochten passeer je onder andere Val-d’Isère en een zijdal van de Maurienne dat geheel in Nationaal Park de la Vanoise ligt. Je kunt dieren zoals marmotten en gemsen spotten en ook ligt er bovenop de pas een restaurantje met een kapel.
De Gaviapas:
De Gaviapas (Italiaans Passo di Gavia) is een bergpas in de Italiaanse Alpen, in de regio Lombardije.
Het is een van de hoogste paswegen van Europa. De weg voert dwars door het ongerepte Nationaal Park Stelvio. De weg is aangelegd in de Eerste Wereldoorlog voor de bevoorrading van Italiaanse soldaten die vochten in het Italiaans-Oostenrijks grensgebied. De pashoogte behoort tot de mooiste van de Alpen. Hier ligt het grote Lago Bianco met, naar het noorden, de berg San Matteo (3684 meter). Het Lago Nero ligt iets lager aan de zuidzijde van de pas. Hier bepaalt de berggroep van de Adamello het uitzicht. In het gebied zijn vele goed gemarkeerde wandelingen uitgezet. Gedurende de winter is de pas afgesloten vanwege de enorme sneeuwval. De pas is tot in mei en juni nog vaak afgesloten vanwege de grote hoeveelheid sneeuw.
Promotor heeft een selectie gemaakt van de 24 Mooiste Alpen routes die ze uitgezet hebben de afgelopen jaren.
De routes gaan door:
Frankrijk
Oostenrijk
Zwitserland
Italie
De mooiste wegen, de mooiste vergezichten, de mooiste uitzichtpunten. De hoogste bergen, de snelste afdalingen, haarspeld bocht na haarspeld bocht, noem maar op je kunt er geen genoeg van krijgen.
Ga je op vakantie in deze regio, doe er je voordeel mee, ALLE routes in deze collectie zijn gecontroleerd en gelijk gemaakt voor TomTom, Garmin en MyRoute-app Navigation door een MyRoute-app RouteXpert.
Heel veel plezier met deze collectie en tijdens het rijden van een van deze routes. Geniet van al het moois wat de Alpen en de Dolomieten te bieden hebben. Klik op “Route bekijken” om de review van de gekozen route te lezen.
Graag hoor ik jullie bevindingen over de route(s).
Met andere woorden Passen en Bergwegen!
Rijden door de bergen is geweldig! Zeker over de bergpassen met haarspeltbochten en smalle slingerwegen. Iedere bocht weer een ander uitzicht waar je kunt genieten. Er liggen heel veel mooie bergpassen in de Alpen.
Een selectie die ook in deze routes is verwerkt:
De Stleviopas:
De Stelviopas, ook wel Passo dello Stelvio, staat vooral bekend vanwege de etappe in de Giro d’Italia. In de wielersport wordt deze pas door de lengte en het hoogteverschil gezien als één van de zwaarste beproevingen. De Stelviopas behaald een maximale hoogte van 2758 meter en is daarmee één van de hoogste in de Alpen. Met de pas worden de plaatsen Bormio en Prato Allo Stelvio verbonden. ’s Winters is de pas gesloten vanwege de hevige sneeuwval.
De Reschenpas:
De Reschenpas, ook wel Passo di Resia, verbindt de Oostenrijkse deelstaat Tirol met de Italiaanse provincie Zuid-Tirol. De pas bereikt een maximale hoogte van 1504 meter en is in de afgelopen eeuwen één van de belangrijkste noord-zuidverbindingen in de Alpen geweest. Al ver voor de Romeinse tijd werd de pas gebruikt. Onderweg passeer je meerdere hoogtepunten en historische overblijfselen. Eén van de hoogtepunten is de Reschensee. Dit meer is ontstaan na de bouw van de stuwdam en heeft het dorp Graun helemaal onder water doen verdwijnen. Het enige dat daar nog aan herinnerd is de klokkentoren midden in het meer.
Col du Galibier:
De Franse bergpas Col du Galibier, verbindt de plaatsen Saint-Michel-de-Maurienne en Briançon via de Col du Lautaret in het zuiden en de Col du Télégraphe in het noorden. De bergpas is onderdeel van de Tour de France en zeer gevreesd, vanwege het feit dat deze alleen via de twee andere bergpassen bereikbaar is. De pas bereikt een maximale hoogte van 2646 meter. Vanaf daar kun je een wandeling maken naar het uitzichtpunt op 2704 meter. Je kunt hier onder andere de toppen van de Grand Galibier, Mont Blanc en La Meije bewonderen.
De Grossglockner Hochalpenstraße:
Met een hoogte van 3798 meter is de Grossglockner de hoogste berg van Oostenrijk. Om optimaal van deze indrukwekkende berg te kunnen genieten, kun je over de Grossglockner Hochalpenstraße en bijbehorende pas rijden. De route start vanaf Bruck am Grossglockner en eindigt in Heiligenblut. Uiteraard kun je twee kanten op rijden. De pas bereikt een maximale hoogte van 2504 meter en is ’s winters door de hevige sneeuwval gesloten. Onderweg passeer je meerdere tussenstops met leuke activiteiten, informatiepunten, berghutten en uitzichtpunten. Een aanrader is een bezoek aan de Kaiser-Franz-Josefs-Höhe en Pasterzengletsjer.
De Col d'Izoard:
Net zoals de Col du Galibier is ook de Col d’Izoard onderdeel van een etappe van de Tour de France. De bergpas verbindt Briançon met de vallei van de rivier de Guil. De pas ligt voor een deel in Regionaal Natuurpark du Queyras en bereikt een maximale hoogte van 2360 meter. Bijzonder aan de Col d’Izoard is het kale en rotsachtige landschap. Het lijkt soms net alsof je met de auto over de maan rijdt! Onderweg kun je op meerdere punten even stoppen om te genieten van het prachtige uitzicht.
De Berninapas:
De Bernina Express is één van de meest bekende spoortreinen in Zwitserland en de Alpen. De route is prachtig en voor een deel opgenomen op de UNESCO-werelderfgoedlijst. Parallel aan de spoorlijn ligt de Berninapas, welke het Veltlindal met het Egandindal verbindt. Deze prachtige Alpenweg heeft een totale lengte van 56 kilometer en bereikt een maximale hoogte van 2328 meter. Onderweg kun je onder andere genieten van uitzichten op de Morteratschgletsjer.
De Sellapas:
De Sellapas, ook wel Passo di Sella, neemt je mee over één van de meest indrukwekkende bergmassieven van de Dolomieten: het Sellamassief. De pas verbindt Valle di Fassa met Val Gardena en bereikt een maximale hoogte van 2236 meter. Op deze hoogte ligt tevens de grens van de Italiaanse provincies Trentino en Bolzano. Onderweg kun je genieten van het uitzicht op deze spectaculaire bergwereld. Bewonder bijvoorbeeld de drie pieken van het Sasso Lungo bergmassief, het Sellamassief of de toppen van de Marmolada. De Sellapas kun je ook rijden in combinatie met de Gardenapas, Pordoipas en Campolongopas.
De Grimselpas:
De Grimselpas verbindt Goms in Wallis met het Halisdal in het Berner Oberland. De pas bereikt een maximale hoogte van 2165 meter en is ’s winters vanwege sneeuwval gesloten. De bergpas heeft in de loop der eeuwen een belangrijke rol gespeeld in de handel tussen Zwitserland en Italië. Nu zijn het vooral de stuwmeren die een belangrijke functie hebben. Deze worden namelijk gebruikt voor de opwekking van elektriciteit. Het landschap waar je doorheen rijdt is ruig, rotsachtig en indrukwekkend. Bovenop de pas ligt een hotel en een restaurant met speciaal marmottenpark. Ook ligt hier de Dodensee (Totensee). Dit meer dankt haar naam aan de vele gesneuvelde soldaten in de tijd van Napoleon.
De Gotthardpas:
De Gotthardpas, ook wel Passo del San Gottardo en Sint-Gotthard, verbindt de Zwitserse plaatsen Airolo en Andermatt. De bergpas en bijbehorende tunnel zijn vooral bekend onder de vakantiegangers die van Zwitserland naar Italië rijden. Maar waar het merendeel kiest voor de tunnel, is het juist de pas die de vakantie echt compleet maakt. De Gotthardpas heeft een lengte van ongeveer 26 kilometer en bereikt een maximale hoogte van 2106 meter. De route is prachtig en neemt je mee langs oude dorpjes en schitterende uitzichten.
De Silvretta Hochalpenstraße en Silvrettapas:
Het Paznauntal in Tirol en het Montafon in Vorarlberg worden met elkaar verbonden door de Silvretta Hochalpenstraße. De route heeft een lengte van 22,3 kilometer en leidt van Galtür naar Partenen in 34 haarspeldbochten, via de 2032 meter hoge Bielerhöhe. Op dit punt ligt tevens de Silvrettasee, waar je heerlijk kunt wandelen. Door sneeuwval is de pas ’s winters gesloten.
De Simplonpas:
Net zoals de Gotthardpas, reizen jaarlijks ook veel vakantiegangers over de Simplonpas. Deze bergpas verbindt het Rhônedal in het kanton Wallis met het Valle d’Ossola in Piemonte. De pas is het hele jaar door geopend en bereikt een maximale hoogte van 2005 meter. Onderweg passeer je een aantal gebouwen, waaronder het bekende Simplon-Hospiz uit 1825. Het hospiz staat onder beheer van de monniken van St. Bernard. Vanaf het hoogste punt op de pas zijn allerlei wandelroutes mogelijk en ook kom je een hotel tegen waar je kunt overnachten.
De Gerlospas:
De Gerlospas verbindt het Salzachtal in het Salzburgerland, met het Zillertal in Tirol. De pas is onderdeel van de Gerlos Alpenstraße en loopt dwars door Nationaal Park Hohe Tauern. Onderweg kun je genieten van schitterende uitzichten op de omgeving. De pas heeft een lengte van 12 kilometer en bereikt een maximale hoogte van 1531 meter. Een ritje over de Gerlospas is ideaal te combineren met een bezoek aan de Krimmler Wasserfälle.
De Grote Sint-Bernhardpas:
De Grote Sint-Bernhardpas, beter bekend als Col du Grand Saint Bernard, verbindt het Italiaanse provincie Valle d’Aosta met het Zwitserse kanton Wallis. De pas is één van de hoogste van Zwitserland en bereikt een maximale hoogte van 2469 meter. Net zoals een aantal andere bergpassen in dit lijstje, wordt ook de Grote Sint-Bernhardpas al eeuwenlang gebruikt als verbindingsweg. De pas heeft haar naam te denken aam de St. Bernardhonden die vroeger samen met de monniken gestrande reizigers hielpen. ’s Winters is de pas gesloten.
De Timmelsjoch Hochalpenstrasse:
De Timmelsjoch Hochalpenstrasse verbindt de plaatsen Sölden in het Ötztal en Meran in Zuid-Tirol. Tol moet betaald worden op het traject Hochgurgl - Moos. Via een bergweg met zo’n 60 haarspeldbochten rijd je door een prachtige bergwereld. Met de Timmelsjoch Experience kun je via verschillende stations meer te weten komen over de historie, de weg en de omgeving. Ook kun je een bezoek brengen aan het Top Mountain Crosspoint museum.
Col de l’Iséran:
Met een maximale pashoogte van 2770 meter, behoort de Col l’Iséran tot één van de hoogste bergpassen in de Alpen. De pas verbindt Bourg-Saint-Maurice met Bonneval-sur-Arc. Via een weg vol haarspeldbochten passeer je onder andere Val-d’Isère en een zijdal van de Maurienne dat geheel in Nationaal Park de la Vanoise ligt. Je kunt dieren zoals marmotten en gemsen spotten en ook ligt er bovenop de pas een restaurantje met een kapel.
De Gaviapas:
De Gaviapas (Italiaans Passo di Gavia) is een bergpas in de Italiaanse Alpen, in de regio Lombardije.
Het is een van de hoogste paswegen van Europa. De weg voert dwars door het ongerepte Nationaal Park Stelvio. De weg is aangelegd in de Eerste Wereldoorlog voor de bevoorrading van Italiaanse soldaten die vochten in het Italiaans-Oostenrijks grensgebied. De pashoogte behoort tot de mooiste van de Alpen. Hier ligt het grote Lago Bianco met, naar het noorden, de berg San Matteo (3684 meter). Het Lago Nero ligt iets lager aan de zuidzijde van de pas. Hier bepaalt de berggroep van de Adamello het uitzicht. In het gebied zijn vele goed gemarkeerde wandelingen uitgezet. Gedurende de winter is de pas afgesloten vanwege de enorme sneeuwval. De pas is tot in mei en juni nog vaak afgesloten vanwege de grote hoeveelheid sneeuw.
Promotor heeft een selectie gemaakt van de 24 Mooiste Alpen routes die ze uitgezet hebben de afgelopen jaren.
De routes gaan door:
Frankrijk
Oostenrijk
Zwitserland
Italie
De mooiste wegen, de mooiste vergezichten, de mooiste uitzichtpunten. De hoogste bergen, de snelste afdalingen, haarspeld bocht na haarspeld bocht, noem maar op je kunt er geen genoeg van krijgen.
Ga je op vakantie in deze regio, doe er je voordeel mee, ALLE routes in deze collectie zijn gecontroleerd en gelijk gemaakt voor TomTom, Garmin en MyRoute-app Navigation door een MyRoute-app RouteXpert.
Heel veel plezier met deze collectie en tijdens het rijden van een van deze routes. Geniet van al het moois wat de Alpen en de Dolomieten te bieden hebben. Klik op “Route bekijken” om de review van de gekozen route te lezen.
Graag hoor ik jullie bevindingen over de route(s).
Bekijk Route Collectie
24 Routes
8059.29 km
171h 24m
Passenparade Alpen en Dolomieten
De Alpen, een bergketen in Europa die zich uitstrekt van de Franse Middellandse Zeekust in het zuidwesten tot de Pannonische vlakte in het oosten, staan bijna altijd garant voor mooie routes. Het kán daar bijna niet saai zijn. De vele passen, vergezichten en afwisselingen in het landschap maken de Alpen tot een waar motorparadijs. In de Alpen rondrijden is echt een hele ervaring. De éne bocht ben je nog niet door of de volgende dient zich alweer aan. Vanuit het dal al klimmend het landschap zien veranderen van bosrijke hellingen met klaterende watervallen tot aan alpenweides waar geen boom meer te vinden is en asfaltwegen die de eeuwige sneeuw doorklieven. Boven op de berg aangekomen genieten van fenomenale uitzichten over de omliggende besneeuwde bergtoppen, alsof je op het dak van de wereld staat.
De Dolomieten vormen ook een fantastische bergwereld. Ze liggen ten oosten van het Eisacktal, waar de “Brenner Autobahn” doorheen loopt, dat pas eindigt bij Bolzano. Het gebied ligt in het zuidelijkste gedeelte van de Alpen, maar biedt een fantastische, vaak ruige en onwerkelijke aanblik door de enorme rotsachtige pieken. Pieken die steil boven de groene beboste hellingen en Almen uitsteken. Tussen de pieken zijn werkelijk adembenemend mooie wegen aangelegd.
Hoe mooi zou het zijn als deze twee gebieden aan elkaar geregen worden door een aantal routes die een selectie van de mooiste passen in beide gebieden aandoen? Deze collectie voorziet je daarin. Vertrekpunt is het Postillion Hotel in Arnhem waarbij je in 10 dagen/routes deze beide prachtige gebieden bezoekt en 35 geweldige passen onder de wielen krijgt. De 'grote jongens' zoals de Stelvio, Timmelsjoch, Pordoi en Gardena staan op de lijst, maar ook de wat minder bekende passen in het zuiden van de Dolomieten, zoals de Passo Staulanza, de Passo Rolle en de Passo Duran. En passant ook nog het hoogst geasfalteerde punt van Oostenrijk op 2829 meter bezoeken behoort ook tot de mogelijkheden. Na ruim 3100 kilometer eindig je weer bij het Postillion Hotel in Arnhem.
Per route wordt in de review enkele bezienswaardigheden besproken. Deze vertellen vaak wat je ziet en wat er te doen is. Leuke weetjes, best leerzaam. Vaak zijn er ook plekken aangeduid waar je wat vermaak kunt zoeken, bijvoorbeeld een hangbrug op grote hoogte. Het staat je geheel vrij om deze bezienswaardigheden te bezoeken, je kunt uiteraard ook je eigen interessante punten bepalen.
Maar het belangrijkste waar je hoogstwaarschijnlijk voor bent afgereisd naar deze gebieden, is simpelweg rijden. En zoals hierboven al is gezegd, je bevindt je in een waar motorparadijs waarin het fantastisch sturen is!
Elke route eindigt bij een hotel. Het is natuurlijk geen verplichting om gebruik te maken van deze hotels, je kunt altijd in de omgeving een andere plaats zoeken om te overnachten, dat staat je geheel vrij. Mijn ervaring is echter dat het allen eenvoudige maar goede hotels zijn voor een alleszins redelijke prijs. Ze zijn bekend bij/te boeken via booking.com (wijzigen voorbehouden)
De routes van deze collecties:
R01 Arnhem to Riol, 355km
R02 Riol to Voehrenbach, 311km
R03 Voehrenbach to Innertkirchen, 257km
R04 Innertkirchen to Susch, 303km
R05 Susch to Selva di Val Gardena, 301km
R06 Selva di Val Gardena to Castello Molina di Fiemme, 272km
R07 Castello Molina di Fiemme to Reutte, 289km
R08 Reutte to Voehrenbach, 273km
R09 Voehrenbach to Riol, 367km
R10 Riol to Arnhem, 341km
Heel veel plezier bij het rijden van deze routes!
De Dolomieten vormen ook een fantastische bergwereld. Ze liggen ten oosten van het Eisacktal, waar de “Brenner Autobahn” doorheen loopt, dat pas eindigt bij Bolzano. Het gebied ligt in het zuidelijkste gedeelte van de Alpen, maar biedt een fantastische, vaak ruige en onwerkelijke aanblik door de enorme rotsachtige pieken. Pieken die steil boven de groene beboste hellingen en Almen uitsteken. Tussen de pieken zijn werkelijk adembenemend mooie wegen aangelegd.
Hoe mooi zou het zijn als deze twee gebieden aan elkaar geregen worden door een aantal routes die een selectie van de mooiste passen in beide gebieden aandoen? Deze collectie voorziet je daarin. Vertrekpunt is het Postillion Hotel in Arnhem waarbij je in 10 dagen/routes deze beide prachtige gebieden bezoekt en 35 geweldige passen onder de wielen krijgt. De 'grote jongens' zoals de Stelvio, Timmelsjoch, Pordoi en Gardena staan op de lijst, maar ook de wat minder bekende passen in het zuiden van de Dolomieten, zoals de Passo Staulanza, de Passo Rolle en de Passo Duran. En passant ook nog het hoogst geasfalteerde punt van Oostenrijk op 2829 meter bezoeken behoort ook tot de mogelijkheden. Na ruim 3100 kilometer eindig je weer bij het Postillion Hotel in Arnhem.
Per route wordt in de review enkele bezienswaardigheden besproken. Deze vertellen vaak wat je ziet en wat er te doen is. Leuke weetjes, best leerzaam. Vaak zijn er ook plekken aangeduid waar je wat vermaak kunt zoeken, bijvoorbeeld een hangbrug op grote hoogte. Het staat je geheel vrij om deze bezienswaardigheden te bezoeken, je kunt uiteraard ook je eigen interessante punten bepalen.
Maar het belangrijkste waar je hoogstwaarschijnlijk voor bent afgereisd naar deze gebieden, is simpelweg rijden. En zoals hierboven al is gezegd, je bevindt je in een waar motorparadijs waarin het fantastisch sturen is!
Elke route eindigt bij een hotel. Het is natuurlijk geen verplichting om gebruik te maken van deze hotels, je kunt altijd in de omgeving een andere plaats zoeken om te overnachten, dat staat je geheel vrij. Mijn ervaring is echter dat het allen eenvoudige maar goede hotels zijn voor een alleszins redelijke prijs. Ze zijn bekend bij/te boeken via booking.com (wijzigen voorbehouden)
De routes van deze collecties:
R01 Arnhem to Riol, 355km
R02 Riol to Voehrenbach, 311km
R03 Voehrenbach to Innertkirchen, 257km
R04 Innertkirchen to Susch, 303km
R05 Susch to Selva di Val Gardena, 301km
R06 Selva di Val Gardena to Castello Molina di Fiemme, 272km
R07 Castello Molina di Fiemme to Reutte, 289km
R08 Reutte to Voehrenbach, 273km
R09 Voehrenbach to Riol, 367km
R10 Riol to Arnhem, 341km
Heel veel plezier bij het rijden van deze routes!
Bekijk Route Collectie
10 Routes
2772.71 km
74h 22m