Let op! Want dit wordt een natte bedoening. Je wil natuurlijk niets liever dan een droge motordag, maar dat zal het dit keer niet worden. Je kunt in dit geval wel gerust zijn, het water komt dit keer niet van boven. Het doel van deze route is de rivieren en de vulkaanmeren, de zgn. maaren, te ontdekken. Je vertrekt vanaf Café Ahrwind, één van de oudste Duitse Motortreffen, in oostelijke richting. Bij de naastgelegen Aral kun je voor de rit je stalen ros helemaal volgooien.

Je bent in de Eifel, dat betekent ook heuvels natuurlijk en je merkt direct al na vertrek dat je al aardig aan het sturen toekomt. Via piepkleine dorpjes als Königsfeld en Ramersbach bereik je de Rijn. De machtige rivier van maar liefst 1233 km, beginnend in Zwitserland en via Duitsland en Nederland uitstromend in de Noordzee. Als je geluk hebt zie je wellicht ook nog het smalspoorbaantje dat nog als goederenvervoer gebruikt wordt. Het een meter-sporige treintje heeft verder alleen een toeristisch en historisch nut.
Zoveel tijd heb je vandaag niet en je volgt ook maar kort de Rijn, al kun je het langzame neuriën van “ja een reisje langs de Rijn, Rijn, Rijn…” nauwelijks onderdrukken. Je slaat al gauw af richting Laacher See. De Laacher See is een zgn. met water gevulde caldera. Het is met 3,3 km² een van de grootste vulkaanmeren in de Eifel. Overigens is er nog seismische activiteit… you never know…
Je raakt echter niet in paniek en vervolgt je weg. Bij de Waldsee draai je het terrein van de Eifeler Seehütte op en je eerste stop voor vandaag is een feit.
Nog nagenietend van het mooie uitzicht vanaf het terras start je je motor en vervolgt je weg. Je rijdt eerst door het dal van de Arfter Bach, vlak voor Langenfeld ga je de berg op en kun je je stuurmanskunsten tonen. Je maakt een grote omtrekkende beweging en slingert door de Eifel. Bocht na bocht, of beter Kurve nach Kurve kruipen de kilometers op je teller. Nadat je bij Virneburg een paar serieuze haarspeldbochten hebt gehad zit je alweer op een derde van je totale rit. Goh, dat gaat snel!
Na de haarspeldbochten van Virneburg is het even gedaan met de vele bochten als je de B410 oprijdt. Maar wees gerust dat duurt niet al te lang. De omgeving blijft in ieder geval mooi! Net voorbij Lind verlaat je de Bundesstraße en dwarrelt naar het zuiden. Je stijgt op dit traject naar ca. 500 meter wat voor de Eifel al hoog is. Zou je achterom kijken dan zie je de op 747 meter hoogte gelegen Hohe Acht waarop de Kaiser-Wilhelm Turm is gebouwd. Waar je ook bent in de Eifel, deze toren zie je heel vaak en is daarom een uitstekend richtpunt. Je geeft je motor nog maar een keer de sporen, maar voor je het in de gaten hebt ben je in Ulmen aangeland. In Ulmen is het dubbel feest voor je. In Ulmen kun je in de Bürgestube genieten van een korte pauze en als je eenmaal opgezadeld bent, rijd je alweer langs het volgende waterige object: de Ulmer Maar. Dit is één van de jongste vulkaanmeren en is slechts 10.900 jaar oud. Echt een jonkie dus…
Je klimt langzaam in het heuvellandschap tot je ineens een paar fikse bochten naar beneden krijgt. En ineens duikt daar de Moezel op. De Moezel is ontstaan in Frankrijk en stroomt daarna door Luxemburg en Duitsland om uiteindelijk zijn water aan de dat van de Rijn toe te voegen. Ook de Moezel volg je maar kort, het is ook maar slechts een korte waterige introductie. Bij Alf sla je af en heb je de volgende stop te pakken bij Bömers Mosellandhotel. Een uitstekende locatie om de hongerige biker van voedsel te voorzien.
Na het eten rijd je een kwartiertje en is nu de motor aan de beurt. In Lutzerath kun je hem bij de ED volgooien.
Mens en machine zijn nu gevuld en er wachten nog meer ontdekkingen. Op je, altijd bochtige, weg tref je nog veel meer maaren aan. Allereerst de Pulvermaar die diepblauw van kleur is en zeer populair is. Dan het relatief kleine Holzmaar van 68 ha. Dit meer wordt voornamelijk voor research gebruikt. Net na het mooie Manderscheid is het tijd om bij het Meerfelder af te stappen en een foto te maken. Dit vulkaanmeer is al wat ouder. Maar nog best fit met 80.000 jaar.
Je slingert weer door de Eifel en neemt net na Schutz nog een paar lekkere hairpins en even later beland je bij de volgende halte. Je kunt in Café Maarblick niet alleen genieten van een verfrissing, maar vanaf het terras heb je ook nog een fantastische blik op het oudste Dauner vulkaanmeer: Schalkenmehrener Maar. Deze maar bestaat uit een volgelopen deel en een droog deel. De volgende van de Dauner maaren zijn het Weinfeldermaar, dat met 487 meter het hoogste ligt (de top meet uiteindelijk 561 meter) en het Gemündener Maar dat het noordelijkste ligt en het kleinste is. Toch is het met 39 meter wel het diepste!.
Je rijdt door Daun en je bevindt je in de midden Eifel. Je rijdt in noordelijke richting op een hoger gelegen plateau. Let op: op de L10 gaat de weg ineens scherp naar rechts. Mis je deze weg, dan kun je een paar 10 meter verder nog een keer rechtsaf. Veel motorrijders kennen de hele grote en brede haarspeldbochten die je nu voor je hebt. Vlkabij het dorpje Ahrdorf steek je de Ahr over. Tot het einde van de route volg je, op een klein stukje na, het stroomdal van de Ahr. Het Ahrgebied trekt elk jaar weer vele miljoenen mensen vanwege de ongelooflijke schoonheid en de vele pittoreske wijndorpjes als Altenahr, Mayschoß, Ahrweiler, etc. Tot die rampzalige 21-ste juni 2021. In een paar uur tijd heeft de Ahr zoveel water te verduren gehad dat op sommige het waterpeil met 7 meter was gestegen. Helaas heeft het vele dodelijke slachtoffers geëist en is er een ongekende schade toegebracht aan natuur, cultuur en historie. De beelden die je onderweg ziet zijn de stille getuigen van de ongelooflijke omvang van de ramp.
Nu is men druk bezig met het herinrichten heropbouwen van de Eifel. Maar laat je daardoor niet ontmoedigen (sterker nog men is heel erg geholpen met een flinke hoeveelheid aan toeristen), het is en blijft nog steeds een fantastisch dal waar je door rijdt. Toch maak je vrij snel een uitstapje via Rodder om op één van de “geheime circuitjes” na Rodder uit te komen.
Geniet van de vele bochten die voor je liggen en die meegaan met de loop van de Ahr. In Dümpelfeld pak je de Bundesstraße en al gauw ben je bij je eindpunt: Café Fahrtwind.
Je bestelt een ouderwetse Milchkaffee, gaat zitten en je realiseert je: goh dit was weer eens een leerzame MRA-dag.