Deze korte route van ongeveer 154 km is een leuk, en toch ook wel interessant spielereitje dat u heel even over de grens van de Eifel met het Rijnland Palts brengt. U verlaat dus de Eifel en rijdt dus een ander district in, al is het maar om er even van de lekkere kronkelende wegen te gaan genieten. De route is absoluut voor iedereen geschikt en bevat niet echt technische verrassingen. En toch is ie superleuk!

Vrij snel na de start passeert u de Laacher See, maar omwille van de begroeiing gaat u daar wellicht niet zo heel erg veel van zien. Aan de snelle daling echter zal u wel merken dat u de vallei van de Rijn snel nadert.

Ter hoogte van Andernach, één der oudste steden van Duitsland, ontmoeten we de Rijn.

Andernach zelf werd reeds in 12 BC gesticht door de Romeinen op de fundamenten van een oud Keltisch dorp. Mocht u het fijn vinden dan zijn er in Andernach wel een aantal leuke dingen te zien…

Eén van de attracties uit het oude industriële verleden is de "Oude Kraan" van Andernach, een 16e-eeuwse stenen tredmolen-torenkraan met een diameter van 8,8 en een hoogte van 9,4 meter. De kraan ligt net buiten de stad, dicht bij de oever van de oude haven, waar hij een nog oudere 14e-eeuwse houten drijvende tredmolenkraan verving.
Hij was 350 jaar lang in bedrijf, van 1561 tot 1911. Er waren twee tot vier mannen nodig om de kraantop te draaien met behulp van een enorme hefboom die aan de verticale houten kraanbalk was bevestigd, en vier anderen ( de tredmolenmannen…) op enorme houten dubbele tredmolens met een diameter van meer dan 4,3 meter.
Deze mannen zorgden voor het liften en laten zakken van lading, voornamelijk molenstenen, blokken turfsteen en wijnvaten. Deze tredmolenkraan met stenen muren (de meeste kranen hadden een houten behuizing) is een van de weinige exemplaren in zijn soort die in Europa bewaard zijn gebleven.

De andere locale attractie is de Andernach Geyser.

Dit is een zogenaamde koudwater geiser en die van Andernach is zelfs de hoogste in de wereld.

Het principe van de koudwater geiser is als volgt…

CO2, afkomstig van het magma diep onderin de Eifel, kruipt via allerhande fissuren, spleten en gaten in het vulkanische gesteente in het grondwater en lost erin op. Elke koudwater geiser heeft, en dit in tegenstelling tot warmwater geisers, een boorput nodig. De boorput van Andernach is 350 meter diep en amper 15 cm in doorsnede.
Wanneer er weinig water in de put staat is de druk in het water laag en gebeurt er weinig. Het gas ontsnapt makkelijk uit het water, stijgt op en blijft boven de put hangen.

Wanneer de put echter volloopt, dan loopt de waterdruk op 350 meter diepte op tot 35 bar. Door deze hoge druk blijft de CO2 opgesloten in het water.
Op een bepaald moment is het water echter gesatureerd en ontstaan er gasbellen van CO2 in het water die naar boven willen. Terwijl ze dit doen neemt niet alleen de snelheid toe, maar ook het volume door het sneeuwballeneffect.

Dit toenemende volume zorgt voor nog meer druk in het water en de put begint over te stromen. De druk daalt dan weer en de CO2 kan weer ontsnappen. Een domino effect zorgt dan steeds weer voor de versterking van de druk en de kracht die de CO2 uitoefent op het water. Door de kleine diameter van het boorgat zijn de opstijgende CO2 bubbels soms 10 tot 15 meter lang en vormen zij een piston die het bovenliggende water naar boven stuwt zodat er een eruptie volgt die ongeveer 15 minuten duurt en de massa van ongeveer 8000 liter water tot wel 60 meter hoogte spuwt. De geiser ledigt zichzelf, de druk neemt verder af, de geiser valt stil en het proces begint weer van voor af aan... Elke twee uur ongeveer volgt er een eruptie die dus om en bij de 15 minuten duurt.

Na een eventueel bezoek aan Andernach en enkele van zijn attracties zetten we de route verder en maken we ter hoogte van Weisenthurm de oversteek van de Rijn en rijden we Rijnland-Palts binnen. Vrij snel verlaten we alweer de grote baan om op een bijzonder vlotte, slingerende weg uit te komen die ons vliegensvlug doorheen dit gedeelte van het Rijnland leidt. Er lijkt geen einde te komen aan de slinger van langgestrekte, speelse bochten die bovendien van heerlijk rijdend asfalt zijn voorzien.

Ik kan het mij voorstellen dat er motorrijders zijn die zo eeuwig willen doorgaan….


Helaas komt er ter hoogte van Wollendorf een einde aan deze specifieke pret… U bereikt hier de andere oever van de Rijn en ter hoogte van Leutesdorf kan u even van de schoonheid van de Rijn genieten op een korte break. Nadien wordt het veer van Bad Breisig-Bad Hönningen aangedaan om met de oversteek terug te keren naar de Eifelstreek. 10 kilometer later eindigt u dan weer aan het Hotel waar u gestart bent.