Voor velen een minder bekend gebied, maar het is absoluut een wonderschone omgeving waar je dit keer je avontuur beleeft. Je beweegt in 3 Duitse gebieden, namelijk het Westerwald, Hessen en de Taunus. Deze komen in het Dre-Länder-Eck samen. Dit ga je niet bezoeken, maar als je tijd hebt: het staat als POI in de route.
Jouw vertrek en aankomstpunt is Boele's Place in Heimborn, waar Jan en Annemarie de omgeving onveilig maken.

Vanuit hun stekkie vertrek je in zuidelijke richting. Al gauw krijg je de eerste interessante objecten te zien. In Hachenburg zie eerst Schloß Hachenburg. Als je er langs rijdt, zul je merken wat een waanzinnig groot gebouw dit is. het uit 1200 stammende slot doet tegenwoordig dienst als universiteit. Maar Hachenburg heeft nog meer moois te bieden. Iets verderop vind je aan de linkerkant het Landschaftsmuseum Westerwald. Als je wel eens in Orvelte in Drenthe geweest, dit kun je er mee vergelijken: in dit nagebouwde dorp zie je hoe men in de afgelopen 300 jaar in het Westerwald geleefd heeft. Bezoek aan dit dorp is echt een aanrader. Jij gaat echter verder, want er zijn bijna 300 kilometer vandaag af te leggen.
Mocht je al veel in de Eifel hebben gereden, je merkt hier dat het landschap glooiender is.
Na ca. 40 kilometer, net na het uitzicht bij de Ketzerstein, is het eerder genoemde 3-landenpunt aan de linkerkant. Een wandeling zit er in deze trip echter niet in, dus je rijdt verder. Je slingert door de omgeving, tot je aankomt in Greifenstein. Hier is een stop in de route opgenomen, maar ook nog een met een mooi uitzicht over de Dill. Deze rivier ontspringt uit de Lahn en is de naamgever van Dillenburg. Hey wacht even, is dat de Dillenburg… juist die, daar waar Willem van Oranje is geboren. Beloofd, ik ga dat verhaal in een andere route oppakken. Je mag hier bij de berghütte Dillblick nog even denken aan de tijden van weleer.
Na de koffie stap je op je stalen ros en rijd je verder.
Niet veel verder vind je een ander bouwwerk dat veel met de Nederlandse geschiedenis te maken heeft. Immers in Braunfels heeft Amalia van Solms gewoond. Wie kent haar niet… als vrouw van Frederik Hendrik van Oranje en die… juist is de zoon van… Toch mooi dat een stukje Nederland op deze manier behouden wordt door buitenlanders. Slot Braunfels is zeker de moeite waard om bezocht te worden. Het slot is een dorpje op zich met marktplein, café, museum, etc.
Je rijdt verder richting en even later komt er nog zo’n mooi bouwwerk op je pad: Burgruine Freienfels. Dit halfvergane kasteel doet dienst als decor voor de ridderspelen die hier doorlopend worden georganiseerd. En alsof het niet genoeg is tref je in Weilburg nog een immens slot aan. Echter voordien parkeer je aan de rechterkant om een lunch te genieten in het Altes aRthaus (nee niet verkeerd geschreven).

Na de lunch kun je gerust een kijkje nemen bij de naastgelegen kasteeltuin, de Obere Orangerie. Daarna vervolg je je weg weer, al slingerend door het Westerwald. Want laat ik duidelijk zijn, er is hier ongelooflijk veel te zien, maar prio nummer 1 is wel degelijk het motorrijden. En dat lukt hier, fantastisch!
Nadat je hebt kunnen tanken gaat de rit verder richting Rijn. Richting, je kunt het hooguit vanaf de hoger gelegen delen zien stromen. Op de route ligt een alleraardigste biergarten (Nederlanders zouden het een terras noemen, Duitsers verbinden het direct met bier), waar je een korte pauze kunt houden.
Met een kleine d-tour nabij de ruïnes van Isterburg, is het een kilometerslang festijn van bochten, bochten en bochten. Het wordt nu langzamerhand tijd om Jan en Annemarie een appje te sturen, dat ze het bier koud kunnen zetten.
En als je het terrein van Boele’s Place weer opdraait, zie je uit je ooghoeken een koude goudgele rakker klaarstaan. Ook zo maak je van jouw dag een MRA-dag.