Scandinavië… Geen land maar een prachtig gebied. Scandinavië is de verzamelnaam voor de volgende Noordelijke landen; Noorwegen, Zweden en Denemarken. Kijkend naar de historie horen Finland en IJsland ook bij Scandinavië: ook volgens de Noorse raad horen ze er bij. Al met al is Scandinavië enorm groot (meer dan een miljoen vierkante kilometer) dit terwijl er ongeveer 24 miljoen mensen wonen. Ter vergelijking; Nederland is ruim 41.000 vierkante kilometer groot met zo’n 17 miljoen inwoners.

Van alle west Europese landen hebben de Scandinavische landen waarschijnlijk het meeste min of meer ongerepte natuur. Daarnaast zijn het landen die gemakkelijk bereikbaar zijn vanuit Nederland. Noorwegen kenmerkt zich onder andere door de fjorden en de bij veel motorrijders bekende Trollstigen. En waar Zweden bekend staat als wijds en rustgevend kent iedereen Finland als het land van de 1000 meren. Al met al legitieme redenen om door middel van een aantal routes deze prachtige natuur in het noorden van Europa te doorkruisen.

De route begint in Enontekiö, gelegen in het uiterste noorden van Fins Lapland. Na nog niet eens anderhalve kilometer kom je langs een supermarkt. Verstandig om hier wat eten en drinken in te slaan voor onderweg. Er zijn niet op uitgebreide schaal horeca-gelegenheden aanwezig langs een groot deel van de route. Mocht je voor een dichte deur staan ergens heb je in ieder geval wat bij je.
Een paar honderd meter verderop kom je langs een tankstation, mocht je de tank nog niet vol hebben kun je dat hier alsnog doen.

Na 40 kilometer door het Finse deel van Lapland gereden te hebben langs weer ontelbaren meren kom je aan bij de grens met Noorwegen. De eerste kilometers in Noorwegen zien er niet anders uit dan in Finland. Lage bomen, uitgestrekt landschap en water, veel water. Er zijn diverse punten aangegeven waar je even kunt stoppen om de benen te strekken en een blik te werpen over de omgeving.

De eerste koffiestop is gepland in Kautokeino bij restaurant Duottar. Aan de sneeuwscooters op de parkeerplaats te zien kan het hier serieus sneeuwen. Natuurlijk wel prachtig om op zo'n ding door het landschap te rijden of glijden.

Na de koffiepauze rijd je verder noordwaart en kom je langs Cábardasjohka dam, een electriciteitescentrale. Deze rivierkrachtcentrale is eigendom en wordt beheerd door Ymber AS. De energiecentrale maakt gebruik van een val van ca. 5,5 meter op ongeveer 2 kilometer van de uitlaat naar de rivier Kautokeino. De centrale had voorheen een reguleringsreservoir in Stuorajavri, ongeveer 15 kilometer ten noorden van de centrale. Door het waterpeil met 1 meter te verhogen werd hier een reservoirvolume van 21,5 miljoen m³ gerealiseerd. De reguleringsdam werd verwoest door de voorjaarsvloed in 1968 en werd later niet herbouwd. De centrale heeft een verticale Kaplan-turbine (diameter 1,8 m, 14 m³/s, 250 omw/min.) die 725 kVA/400 Volt opwekt. De jaarlijkse productie is 4-4,5 GWh.

Enige tientallen kilometers verderop kom je langs de Pikefossen waterval. Dit is de enige waterval (8 meter) op de Kautokeino / Alta-rivier.
De naam is afgeleid van een Samische legende van een meisje dat rendieren hoedt terwijl haar meester op reis was. De hele kudde rendieren verdronk. Toen haar meester terugkwam en zag wat er was gebeurd, gooide hij het dienstmeisje in de waterval, vandaar de naam. Er is een picknickplaats en je vindt er toiletten.

Je komt ook langs het punt waar de Trangdaselva in de Altaelva-rivier uitmondt. Zeker als de rivier op dat moment een hoog debiet heeft is het een spectaculair gezicht, prachtig om te zien. Vlak na de brug is er een plaats waar je kunt parkeren.
De Altaelva is de op twee na langste rivier in de provincie Troms og Finnmark. De rivier begint in de bergen en meren in de gemeente Kautokeino, vlakbij de grens met de provincie Troms og Finnmark en Finland, net ten zuiden van het Reisa National Park. De 240 kilometer lange rivier loopt vervolgens noordwaarts naar de gemeente Alta, waar deze uitmondt in de Altafjorden in de stad Alta. De rivier heeft Sautso uitgeslepen, een van de grootste canyons van Europa op weg van het hoge Finnmarksvidda-plateau naar de zee.
In de jaren zeventig en tachtig was de rivier de plaats van de Alta-controverse over de bouw van een waterkrachtcentrale. De Alta-krachtcentrale werd uiteindelijk gebouwd in 1987, waardoor het meer Virdnejávri aan de rivier ontstond.
De rivier is één van de beste zalmrivieren in Noorwegen, bekend om zijn grote zalm. Vroeger werden zalmen tot 33 kg geregistreerd en nog steeds wordt tot 24 kg gevangen. In 2011 werden 1082 zalmen van 7 kilogram of zwaarder gevangen op de rivier.
De Altaelva betekent letterlijk de "Alta-rivier". De Noord-Samische taalversie van de naam is Álttáeatnu en de Kven-taalversie van de naam is Alattionjoki. Het deel van de rivier dat stroomopwaarts (zuiden) van de Alta-dam is, wordt ook wel Kautokeinoelva genoemd, wat de "Kautokeino-rivier" betekent, aangezien dat deel van de rivier in Kautokeino ligt. Dat deel van de rivier staat ook wel bekend als Guovdageaineatnu of Eatnu in de Noord-Samische taal.

Bij Alta bereik je de kust, waar je uitkijkt over de Altafjorden. Deze fjord is vernoemd naar Alta, waar zoals gezegd ook de Altaelva uitmondt in zee. In Alta zijn een koffiepauze en een tankstop gepland. Kort na de tankstop is vanaf de brug de uitmonding van de Altaelva in het fjord te zien.

In Alta vind je ook het Alta Museum. Duik in de geschiedenis van Alta en de omliggende natuurgebieden tijdens een uitstapje naar het Alta Museum. Bezichtig duizenden jaren oude rotskunst, kom meer te weten over het spectaculaire noorderlicht en leer van alles over het ontstaan van de stadsmarkt in de 15e eeuw.
Tot de hoogtepunten van het museum behoren oude panelen en keien met rotstekeningen. Het museum bevat ook een van de vijf door UNESCO tot werelderfgoed verklaarde voorbeelden van rotskunst in de buitenlucht. Vanaf het museum lopen er wandelpaden door de omgeving langs een kleine baai.
Bij terugkomst in het museum kun je je tocht door het museum vervolgen bij een van de talrijke exposities. Verken bijvoorbeeld de geschiedenis van de markt van Alta, die al bestaat sinds de 15e eeuw. Naast gedetailleerde kaarten van de handel tussen Alta en de rest van Noord-Europa, kun je ook foto's bekijken van het leven op de markt aan het begin van de 20e eeuw.

Onderweg naar het eindpunt van de route kom je langs een aantal leuke plaatsjes om even te stoppen, bijvoorbeeld Rasfsnesbukta en Leirbotnvannet. Bij beide plaatsen heb je een mooi uitzicht over het water. Het laatstgenoemde meer is de bron van de Leirbotnelva (Lakselva), die bij Leirbotn uitmondt in de Altafjord. De Leirbotnelva werd beschermd tegen stroomontwikkeling in Conservation Plan IV voor waterlopen in 1993.

Na ongeveer 300 waterrijke kilometers bereik je het eindpunt van deze route, het Skaidi hotel in Skaidi. Een goed gewaardeerd hotel voorzien van bar, restaurant en sauna.

Ook in het noorden van Noorwegen is de middernachtzon goed te zien. De middernachtzon verdwijnt nooit helemaal; de zon zakt echter vrij laag en zweeft net boven de horizon. De zon hangt nu enkele uren in de tijd tussen zonsondergang en zonsopgang, en straalt een zachte gloed uit: een droom die uitkomt voor iedere fotograaf. Schaduwrijke silhouetten tegen een gouden lucht met overal om je heen de prachtige natuur, dat is een ervaring die veel mensen maar wat graag mee willen maken.
In het noorden van Noorwegen schijnt de middernachtzon van eind mei tot half juli. Een waarschuwing is echter op z'n plaats, de blootstelling aan dit fenomeen kan je slaapcyclus verstoren.

Voor de kampeerder is er een tweetal campings in de omgeving van het eindpunt aangegeven: Repparfjord Camping og Misjonssenter en Russenes Camping. Deze laatste is ruim 20 kilometer verderop.

Veel plezier tijdens het rijden van deze route!