De Vogezen…. ooit, tezamen met het Zwarte Woud, een enorme bergketen. Tot Italië het nodig vond om zo'n dertig miljoen jaar geleden tegen Europa aan te botsen. Hierdoor ontstonden de Alpen en de enorme plaat waarop het oude gebergte lag brak en stortte voor een groot gedeelte in. In de enorme gleuf die toen ontstond loopt nu de Rijn die de Westerse Vogezen scheidt van het Zwarte Woud in het Oosten.

De bergrug die overbleef vormde van 1871 tot 1918 de grens tussen Frankrijk en Duitsland. 1918, u leest het goed. Het einde van de Eerste Wereldoorlog. Nadien werden letterlijk grenzen verlegd, maar u kan u nu alvast al inbeelden dat het terrein van de Vogezen in WO I bijzonder woelig gebied was…

Met deze bochtenroute in de ‘small’ versie doorkruist u niet allen het belangrijkste deel van de beroemde Vogezen, u passeert eveneens de belangrijkste highlights terwijl de route toch eigenlijk vrij ‘klein’ blijft, zowel in kilometers als in tijd. Maar net hierdoor krijgt u alle extra kansen die u nodig heeft om die bochtjes nog een keer te trekken (Bramont…) of om extra lang te socializen op de vele, aangename stopplaatsen waar bovendien ook nog eens een en ander te zien is!

Deze Small versie van de bochtenroute vertrekt wederom aan Motorhotel Col de Bussang. Een paar lekkere knijpertjes zetten direct na de start de banden snel warm in de richting van de Grand Ballon, de hoogste berg van de Vogezen en de eerste stopplaats, als je het benzinestation 9 kilometer na de start tenminste niet meetelt.

De Grand Ballon is de hoogste berg (1424 m) in de Vogezen, een middelhoge bergketen in het noordoosten van Frankrijk. De berg ligt in het zuidelijk deel van de bergrug. Beeldbepalend is het radarstation op de top.
De Grand Ballon ligt in het natuurpark Ballons des Vosges. De top van de berg ligt net boven de boomgrens, er is van daar een ruim uitzicht over de omgeving. Veel verder naar het zuiden zijn de Alpen te zien, waaronder de Mont Blanc die nochtans 230 km ver ligt.
De Grand Ballon is een van de toppen waarover de beroemde ‘Route des Crêtes’ voert. Deze weg verbindt alle hoogten van het massief van de Vogezen met elkaar.

De Route des Crêtes, ofwel letterlijk vertaald de ‘bergkamroute’ gaan we dus vanaf de ‘Ballon’ noordelijk afrijden. De route verbindt Cernay met Sainte-Marie-aux-Mines in het Noorden en loopt over 73 kilometer pure schoonheid. Karakteristieke landschappen uit de Vogezen wisselen af met unieke vergezichten die tot in de Alpen reiken en uw adem bij tijden doen stokken.
De weg werd in 1914 door het Franse leger aangelegd op de westelijke zijde van deze bergrug in de Vogezen. Deze kam vormt nu nog steeds de grens tussen de streken Elzas en Lotharingen, maar in de periode 1871–1918 was de bergrug eveneens de grens tussen Frankrijk en Duitsland. Na de eerste wereldoorlog werden de grenzen immers verlegd en vandaag de dag vormt de Rijn de nieuwe grens tussen de twee landen. De aangelegde weg over deze bergkam diende voor de bevoorrading van de Franse troepen tijdens de Eerste Wereldoorlog en u kan zich wellicht inbeelden dat deze het toneel was van vele bloedige strijdperken in deze oorlog.

Na de ‘Ballon’ die bij een bezoek aan de Vogezen nu eenmaal niet mag ontbreken, rijdt u via de Route des Crêtes langzaam in de richting van het Walhalla der Vogezense bochtjes waar u die ouwe kniebeschermertjes er nu eens eindelijk helemaal af kan rijden… Desgewenst kan u vooraf nog even socializen op het terras van hotel ‘Sommet de Hohneck’, een heel leuke uitzichtplaats bovendien ook nog in de richting van de imposante Rijn en – bij goed weer – zelfs het Zwarte Woud. En het ritje ernaartoe is ook best wel fijn.

Vrij snel na de Hohneck, ter hoogte van de Col de la Schlucht, verlaten we de Route des Crêtes opnieuw om alle registers (en de gashendel) open te trekken op de mooiste kilometers van deze route. De hoger genoemde kniebeschermertjes worden hier professioneel aangescherpt. Maar niet alleen uw kniebeschermertjes zullen hier een aangepaste behandeling krijgen, ook uw ‘chicken strips’ of ‘schaamstrookjes’ kan u hier naar een volgend ‘waarderingsniveau’ brengen.
Uiteraard binnen uw eigen mogelijkheden en veiligheidskader, maar vast staat wel dat dit 60 kilometer lang bochtenwalhalla een onuitwisbare indruk op u achter zal laten. Motorrijden krijgt tussen de Col de la Schlucht en het Lac Blanc een andere, zeg maar gerust hogere dimensie….

U kan hetzij aan het Lac Blanc (schitterende, romantische legende…) of aan de Col du Bonhomme even op adem komen en uw nieuwe chicken strips glunderend bewonderen. De frequentie & sequentie van de bochtjes omheen de beroemde ‘Gazon du Faing’ zullen immers hun deel van uw rubber opeisen, maar dat zal voor u wellicht geen enkel probleem vormen…

Na de Col du Bonhomme kan de beginneling even op adem komen. Deze passage gaat bijna uitsluitend over zogenaamde ‘groene’, en wondermooie wegen en is een schitterende cool-down in de aanloop naar het smakelijke Bramont-dessert dat even later nog wordt opgediend.

Een aantal speelse bochten zijn de aankondiging van het iets verderop gelegen Lac de Gérardmer. Dit meer is het grootste natuurlijke meer van de Vogezen en een toeristische trekpleister van jewelste, zowel in de zomer als in de winter. In de winter moet het zicht op het meer vanaf de skihellingen werkelijk subliem zijn…
Kort na Gérardmer passeert u La Bresse. Leuk om weten is dat u net na La Bresse een tijdje langs de ‘kleine Moezel’ rijdt, een zijriviertje van de ‘grotere’ Moezel, u wellicht goed gekend.

Met het oversteken van de Moselette betreedt u meteen wederom het bochtenwalhalla. De volgende serie van knijpertjes dient zich aan ter voorbereiding van de oergezellige ‘Bramont’ die in een bochtenroute door de Vogezen uiteraard niet mag ontbreken.

De Bramont is een toppertje van formaat en zeker wanneer u als beginner uw technieken wat wil bijspijkeren. De Bramont is (nog) niet zo overdreven druk aangezien velen – onwetend van dit pareltje - op de Route des Crêtes blijven plakken. Maar de Bramont vraagt best wel wat technische skills om goed bereden te worden. De bochtjes zijn scherp en ze volgen elkaar bij momenten echt wel snel op. Uw lastenwisseltechniek kan hier, indien nodig, lekker bijgesteld worden.
Na de Bramont volgt een oergezellige ‘cool down’ over een lekker bochtig trajectje doorheen het Forêt Communale d’Oderen dat u terug richting hotel brengt.

U komt terug aan op de route waarlangs u vertrokken bent en desgewenst kan u de tank terug volgooien op hetzelfde tankstation dat u passeerde net na de start van de route. Draai hiervoor dan even naar links in plaats van rechts als u terug arriveert op de oorspronkelijke weg waar u deze route bent gestart.

Net als de andere routes in deze bochtencollectie van de Vogezen is deze route een pareltje wat betreft het betere bochtenwerk. Hoewel velen een voorstander zijn van langere routes, is deze route misschien wel dé ideale bochtenroute in de Vogezen. Ze is geschikt voor de beginner, maar laat ook experts ten volle genieten. Er is tijd genoeg om een colletje te herhalen om nog eens extra te genieten, of er kan uitgebreid gepalaverd worden op één van de vele pauzemogelijkheden mét uitzicht die deze route rijk is.
Daarom is ook deze route zijn vijf sterren méér dan waard. En dan hebben we zelfs het uitstekende asfalt, de natuur en de adembenemende vergezichten nog niet in de weegschaal gelegd, net als de kansen die deze route biedt om de vriendschapsbanden stevig aan te halen.

Het is dus niet omdat ‘het’ ‘small’ is dat er geen plezier aan kan worden beleefd zeggen onze vrouwelijke collega's… Naar het schijnt speelt de grootte dus helemaal geen rol…