Deze route laat je "wauw" zeggen tegen jezelf of via je intercom terwijl je om elke hoek een spectaculair uitzicht krijgt. Bij het verlaten van Dornie gaat de route over het schiereiland Lochalsh, langs de waterkrachtcentrale Nostie Bridge en vervolgens het Lochalsh-reservoir dat het voedt. Het is moeilijk te geloven dat het bescheiden stenen gebouw met 2 verdiepingen zo'n industrieel gebruik heeft, de enige aanwijzingen zijn het Scottish Power-bord en misschien de schuurachtige deuren over de volledige hoogte. Hydro-elektriciteit wordt sinds de jaren 1920 in Schotland geproduceerd en tegenwoordig komt ongeveer 12% van de totale elektriciteit van Schotland uit hydro-elektrische opwekking.
De route volgt de spoorlijn langs de oever van Loch Carron om bij Strathcarron op de A890 te komen, vanaf dit punt sluit de route aan op de iconische NC500-route helemaal naar Ullapool.
Een waarschuwingsbord voordat u de rivier de Kishorn oversteekt, geeft uw aankomst op het Applecross-schiereiland aan. het is misschien wel de enige weg ter wereld die leerling-bestuurders expliciet vertelt om weg te blijven!
Dit is de ster van deze route, de pas over de bergen van het Applecross-schiereiland bekend als; Bealach na Bà, letterlijk vertaald naar 'de pas van het vee', de weg blijft een van de gevaarlijkste, steilste en onvergetelijkste om langs te rijden en vereist volledige concentratie van degenen die het aandurven om het te proberen. Maar, zoals velen die het hebben overwonnen zouden bevestigen, is het uitzicht vanaf de top de spanning waard en wordt het beschouwd als een heilige graal voor rijders die zichzelf een uitdaging willen geven.
Misschien komt de weg het dichtst in de buurt van een Alpenpas in het VK, de weg heeft zeer scherpe haarspeldbochten, heen en weer de berg op, met hellingen van bijna 17%, de steilste beklimming van alle wegen in het VK. De weg kan lastig zijn omdat hij erg smal is, met scherpe bochten en steile hellingen. Deze kronkelende, enkelsporige bergweg is een van de hoogste wegen in het VK en reikt tot 626 m (2054 ft). Maar de Bealach is een onvergetelijke rit omhoog en langs een van de meest dramatische rivaliserende vele Zwitserse bergpassen en met geweldige uitzichten over een groot deel van Wester Ross, heel Skye en de eilanden Rum en de Buiten-Hebriden. Je zult deze rit NIET vergeten zolang je leeft!
Na genoten te hebben van de rit naar boven, en aangenomen dat het weer helder is, is er een parkeerplaats aan de linkerkant bovenaan met een prachtig uitzicht. Als dat nog niet genoeg is, is het mogelijk om een paar honderd meter terug te lopen vanaf de parkeerplaats en dan links een pad op dat naar een zender leidt. Het uitzicht wordt beter en beter naarmate je vordert…….
De weg die aan de andere kant naar beneden gaat is minder steil maar de uitzichten zijn net zo mooi. De Applecross Inn is een geweldige plek om te stoppen voor een kopje koffie of een hapje.
Na je stop volg je de kust van de Inner Sound en passeer je het British Underwater Test and Evaluation Centre (BUTEC). Een groep witte gebouwen aan de waterkant die in de jaren '70 werd aangewezen als een reeks voor het testen van torpedo's en andere apparatuur zoals SONAR. Nadat u de noordpunt van het schiereiland heeft bereikt, volgt de route Loch Torridon en Loch Shieldaig, waar u de veel gefotografeerde Red Roof Cottage passeert met uitzicht op Loch Shieldaig, dat misschien wel het beste uitzicht van Schotland heeft.
Shieldaig zelf zou finalist zijn in elke wedstrijd voor "meest pittoreske dorpjes in Schotland". De ligging is werkelijk fantastisch, aan de rand van Loch Shieldaig. Het werd opgericht in 1800 om families aan te trekken om te gaan vissen voor de kost en om zo een voorraad opgeleide zeelieden op te bouwen die tijdens de Napoleontische oorlogen door de Royal Navy konden worden opgeroepen. Mensen werden tot het dorp aangetrokken door het aanbod van subsidies van de Admiraliteit om huisvesting en botenbouw te ondersteunen, & Shieldaig floreerde.
De route gaat nu een tijdje landinwaarts om door het Beinn Eighe National Nature Reserve te gaan. Met een cluster van bergtoppen, oude dennenbossen, geheimzinnige kruisbekken en stijgende steenarenden, is het geen wonder dat Beinn Eighe werd gekozen als het eerste nationale natuurreservaat van Groot-Brittannië. Van een afstand zien de bleke puinhellingen op de berghelling eruit als kale sneeuwvelden, maar als je dichterbij komt, zul je versteld staan van de diversiteit aan dieren in het wild die in dit reservaat gedijen.
Loch Maree grenst in het noorden aan het National Nature Reserve en wordt beschouwd als een van de meest landschappelijk aantrekkelijke gebieden van Schotland. Het meer zelf is het grootste in de noordwestelijke Hooglanden en ligt in een gletsjerdal tot 110 meter diep. Het gebied heeft een reeks onderscheidingen gekregen voor natuurbehoud die de kwaliteit van zijn habitats, zijn landschappelijke schoonheid en de zeldzame planten en dieren die hier worden gevonden weerspiegelen.
Terug bij de kust bij Loch Gairloch, heb ik een lunchstop voorgesteld, geweldige uitzichten terwijl je je fish and chips eet en misschien kun je het Gairloch Heritage Museum bezoeken om meer te weten te komen over wat lokale geschiedenis. £ 5 voor volwassenen.
Loch Ewe is de volgende en heeft een interessante geschiedenis; tijdens de Tweede Wereldoorlog was het een konvooi verzamelpunt voor de Arctische konvooien naar Rusland. Loch Ewe werd beschermd door lichte en zware luchtafweergeschut. Een gieknet en een mijnverdedigingssysteem over de smalle monding van deze van nature diepe haven hielpen de schepen in Loch Ewe te beschermen tegen Duitse onderzeeërs.
De Arctische konvooien die vertrokken van Loch Ewe leverden essentiële voorraden aan Moermansk en Archangel in Rusland. Het laatste konvooi vertrok op 30 december 1944 vanuit Loch Ewe. In totaal verlieten vierhonderdeenentachtig koopvaardijschepen en meer dan honderd marine-escorteschepen Loch Ewe naar Rusland in in totaal negentien konvooien. Voor vele honderden mannen die het ultieme offer brachten, is het koude grijze water van de Noord-Atlantische Oceaan hun rustplaats. Voor deze mannen was de omhullende armen van Loch Ewe en de in de verte vervagende buitenste eilanden het laatste land dat ze hadden gezien, voordat de Russische konvooien hun verschrikkelijke prijs eisten die in mensenlevens was betaald. Dit was voor Winston Churchill aanleiding om de route uit te roepen tot "de slechtste reis ter wereld". Tegenwoordig heeft Loch Ewe nog steeds een marine-aanwezigheid, er is een NAVO-tankstation waar marineschepen kunnen tanken. De tanksteiger is vanaf de weg te zien en iets verder is het Russian Arctic Convoy Museum waar je voor een kleine vergoeding van £ 5 verhalen kunt lezen over de dappere zeilers die vochten tegen gevaarlijke Arctische wateren, van de veteranen zelf en hun dierbaren en zie ook enkele artefacten.
Een andere geweldige plek om te stoppen is de Corrieshalloch Gorge, een van de meest spectaculaire kloven in zijn soort in Groot-Brittannië en biedt treffend bewijs van hoe gletsjersmeltwater diepe kloven kan creëren. Deze kilometerslange kloof, waar de rivier de Droma doorheen stroomt, ontleent zijn naam aan het Gaelic voor 'lelijke holte'. Maar dat is zo ver bezijden de waarheid als maar kan.
U passeert de hoofdingang van de kloof aan uw linkerhand met voldoende parkeergelegenheid. Het informatiebord legt uit welke routes voor u beschikbaar zijn om de kloof te bekijken vanaf de hangbrug of het uitkijkplatform. De wandeling vanaf hier is ongeveer 45 minuten. Of je kunt voorbij de kloof gaan en stoppen bij een parkeerplaats aan de andere kant. Een kleine sprong over de lage slagboom leidt je rechtstreeks naar het uitkijkplatform.
Ongeveer anderhalve kilometer verder ligt Loch Broom, dat u naar het einde van deze route leidt bij het pittoreske vissersdorpje en de veerhaven van de Hebriden, Ullapool. Omdat het een veerhaven is, is er een grote keuze aan accommodatie om uit te kiezen.
Genieten van.