Het schiereiland in het zuidwesten van Engeland wordt liefkozend het West Country genoemd. De term omvat meestal de historische graafschappen (van west naar oost) Cornwall, Devon, Somerset en Dorset. Deze route reist door de eerste drie van deze provincies en bezoekt hun drie kenmerkende en prachtige heidegebieden.
De 3 moors ride is favoriet bij veel motorrijders die in West Country wonen, ervaar het zelf als je zo beneden bent. Het is een geweldig dagje uit.
Exmoor:
Exmoor werd in 1954 aangewezen als Nationaal Park. Exmoor is een unieke plek gevormd door mensen en natuur gedurende duizenden jaren en wordt erkend als een van de mooiste landschappen van het Verenigd Koninkrijk. Grote stukken open heidevelden zorgen voor een gevoel van afgelegen ligging en rust die zeldzaam is in het zuiden van Groot-Brittannië. Spectaculaire uitzichten over de kust, diepe beboste valleien, hoge zeekliffen en snelstromende beekjes vormen samen een rijk en duidelijk mozaïek. Het is een landschap dat al honderden jaren dichters, schrijvers en kunstenaars inspireert en nog steeds mensen inspireert. Het is 267 vierkante mijlen en is ook een geweldig landschap om doorheen te reizen.

Bodmin Moor:
Bodmin Moor is met 77 vierkante mijl de kleinste van de 3 West Country-heidevelden en heeft geen National Park-status, maar het is een van Cornwall's aangewezen Areas of Outstanding Natural Beauty (AONB). Bodmin Moor is een uitgestrektheid van grasland en heide onderbroken door granieten ontsluitingen en bezaaid met keien. Er zijn veel bewijzen van vele prehistorische nederzettingen. In drassige holtes stijgen rivieren zoals de Fowey en in verborgen valleien blijven oude eikenbomen staan. Het grootste deel van het land ligt op een relatief lage hoogte van 200 meter en het is een van de warmste en natste hooglanden van Groot-Brittannië, hoewel je dat misschien niet zou denken in de besneeuwde diepten van de winter.

Dartmoor:
Dartmoor, het grootste van de drie heidevelden, werd in 1951 aangewezen als Nationaal Park, een uitgestrekt stuk grotendeels ongetemd landschap met een enorme rijkdom en diversiteit dat zich uitstrekt over 368 vierkante mijlen. Het is een landschap dat anders is dan alle andere, bevolkt door verheven granieten torens, mysterieuze hutcirkels en staande stenen, oude bossen, stevige klepelbruggen, stromende beekjes, Dartmoor-pony's, bruisende stannary (tinmijn) steden en afgelegen dorpen.

Vanaf het marktstadje Tiverton in Devon volgt u het pad van de rivier de Exe richting Exmoor en het mooie stadje Dulverton, bekend als de zuidelijke toegangspoort tot Exmoor National Park. U bent Somerset overgestoken bij Exebridge, waar de rivieren Barle en Exe samenkomen. Dulverton is een juweel in het uiterste westen van Somerset, waar straten zijn omzoomd met gezellige huisjes en charmante restaurants. Het ligt verscholen in een spectaculaire en steil beboste vallei waar de rivier de Barle doorheen stroomt. De Barle leidt je naar een steile en zwaar beboste weg die klimt en klimt naar het open heidelandschap. Als u vee-roosters kruist, krijgt u een indicatie dat vee los zit en op de weg kan zijn. Het uitzicht vanaf de top van Winsford Hill is adembenemend en vanaf hier heb je een goede kans om wilde Exmoor pony's te spotten. Ze zijn een van de vele Britse inheemse pony's en komen vaak voor op Exmoor, waar een aantal beheerde kuddes op de ruige weiden grazen. De pony's zijn alleen 'wild' in de zin dat de kuddes vrij rondlopen op de hei, want alle pony's zijn van iemand. Er zijn ongeveer twintig verschillende kuddes die op de verschillende commons van Exmoor rennen, waarvan er twee eigendom zijn van het Nationaal Park. Vanaf de tijd van Woolly Mammoths en Saber Tooth Tigers bestonden er pony's in het VK. Exmoor is tot relatief recentelijk ver buiten de gebaande paden gebleven (tot op de dag van vandaag zouden we zeggen dat Exmoor goed weggestopt is). Hierdoor werd hun oude afstamming behouden, vandaar de verwijzing naar de Exmoor Pony als een van de oudst bekende paardenrassen.
Daal af van de hoge hei naar Withypool Tea Room die naast de rivier de Barle ligt en het is een even pittoreske plek om te stoppen voor een kopje koffie als je ooit zult vinden. Veel motorrijders en autoliefhebbers stoppen hier voor een aantal van hun heerlijke zelfgemaakte snacks en verse koffie. De brug over de Barle is een prima plek om wat foto's te maken.
Na je koffiepauze verlaat je Withypool en klim je weer hoog op Withypool Common, een ander groot gebied van open heidevelden met een geweldig uitzicht achter je. Een paar kilometer verderop kun je nog meer geweldige uitzichten krijgen op een plek die bekend staat als Two Barrows. Hier zie je een met gras begroeide heuvel die bekend staat als een kruiwagen. Dit en anderen in het gebied zijn grafheuvels uit de Bronstijd en dateren 3000 jaar of ouder. Dit is het hoogste punt van de route op 483 m boven zeeniveau. Op een heldere dag zie je de kust bij Hartland Point, Dartmoor in het zuiden en op een zeer heldere dag Brown Willy op Bodmin Moor, de hoogste heuvel van Cornwall op 420 m.
De route daalt langzaam af van het hoogveen en reist nu terug naar Devon. Het prachtige platteland van Devon brengt u naar Umberleigh waar een brug de rivier de Taw oversteekt. De rivier de Taw is misschien wel het meest bekend als de setting voor het zeer populaire boek van Henry Williamson; Tarka de Otter. Stop en maak wat foto's op deze idyllische plek.
Het volgende deel van de weg staat bij motorrijders lokaal bekend als 'The Big Dipper'-weg, dit zal je duidelijk worden omdat het lijkt op het spoor van een achtbaan. De Big Dipper neemt je mee naar de marktstad Great Torrington en aan de rand van de stad ligt Torrington Commons, een lokaal ontmoetingspunt voor motorrijders, dus ik heb een andere koffiestop hier voorgesteld.
Er is nu nog meer prachtig platteland in Devon om van te genieten op een aantal geweldige wegen die je de rivier de Tamar naar Cornwall zullen laten oversteken.
De rivier de Tamar vormt het grootste deel van de grens tussen Devon en Cornwall. De bron van de Tamar ligt op minder dan 6 mijl van de kust van Noord-Cornwall, stroomt naar het zuidoosten en loopt over het schiereiland naar de zuidkust. De totale lengte van de Tamar is 61 mijl. Als het niet voor de 6 mijl op het hoofd van de Tamar was geweest, zou Cornwall een eiland zijn!
U komt bij Launceston op de hoofdweg A30, maar u rijdt slechts 10 mijl, neem de afslag naar Bolventor en The Jamaica Inn.
Ik heb nog een koffiestop voorgesteld bij The Jamaica Inn. De beroemdste smokkelaarsherberg van Cornwall is wereldberoemd geworden door de roman Jamaica Inn van Daphne du Maurier. U bevindt zich nu op Bodmin Moor, de kleinste van de 3 West Country-heidevelden.
Na je koffiepauze zie je al snel Dozmary Pool.
De mysterieuze Dozmary Pool op Bodmin Moor. Er zijn veel mythen en legendes verbonden aan dit kleine meer net ten zuiden van Bolventor, niet in de laatste plaats de naam; dit is naar verluidt afgeleid van 'Dozy Mary', een ongelukkig meisje dat hier werd vermoord.
Een van de andere legendes is dat dit de rustplaats is van het zwaard van koning Arthur, 'Excalibur' - dit is het meer van de bekendheid van 'Lady of the Lake'.
Dozmary Pool is ook de locatie van een van de proeven van Jan Tregeagle. Er wordt gezegd dat hij de taak had gekregen om het zwembad te legen dat alleen is uitgerust met een doorboorde zeeslak. Ik zal hieronder een link toevoegen zodat je over Jan Tregeagle kunt lezen.
Dozmary Pool mondt uit in Colliford Lake, iets verderop. Colliford is het grootste binnenwater van Cornwall, met een enorme oppervlakte van 900 hectare - dat zijn ongeveer 682 voetbalvelden! Het natuurreservaat hier is een belangrijke site voor vogels. In de winter kun je tafeleend, smient, goudoog, goudplevier, kievit en watersnip zien.
Bij het afdalen van de hei gaat de route oostwaarts richting de Tamar-vallei, aangewezen als een Area of Outstanding Natural Beauty (AONB). Ik heb een lunchstop voorgesteld bij Louis Tea Rooms, een andere populaire plek voor motorrijders met een prachtig uitzicht over de Tamar-vallei. Het uitzicht vanaf de top van Kit Hill is zelfs nog beter. De top van Kit Hill is bedekt met de schoorsteen van South Kit Hill Mine (nu bedekt met een assortiment antennes). De mijn werd gebruikt van 1856 tot 1884 mijnafzettingen van tin, koper, arseen en wolfram. Vanaf hier kunt u de informatieborden gebruiken om plaatsen als Dartmoor, Bodmin Moor en Plymouth Sound te identificeren.
Een korte rit van 12 mijl vanaf Kit Hill brengt u weer over de rivier de Tamar en weer terug naar Devon. De route gaat door het prachtige stadje Tavistock op weg naar Dartmoor. Deze oude stad was een knooppunt voor de tinhandel van Devon en staat bekend om zijn fietstassenmarkt, die toeristen uit het hele land trekt. Al ongeveer 150 jaar is The Market een uitstekende handelsplek geweest, waar lokale mensen elke vrijdag hun lokale inkopen kwamen doen. Nu bloeit het 5 dagen per week met variatie, levendigheid en opwinding van standhouders, lokale bewoners en bezoekers. Het is nu zo populair dat er themamarkten zijn voor elke dag dat het open is, van ambachten tot antiek tot verse producten.
Dartmoor ligt op slechts 5 minuten rijden en het oversteken van het vee-rooster geeft aan dat u nu in Dartmoor National Park bent en het derde en laatste West Country-gebied van heidevelden.
Dartmoor heeft niet alleen een adembenemend mooi landschap, het herbergt ook een scala aan folklore en legendes. Eeuwenlang bevatten de folklore en legendes van Dartmoor verhalen over elfjes, geesten, hekserij, rare gebeurtenissen en een groot aantal diepgewortelde overtuigingen. Deze zijn van generatie op generatie doorgegeven via verhalen bij het haardvuur, boeken en lokale tradities die allemaal een rol hebben gespeeld bij het levend houden van de verhalen. Ik zal hieronder een link plaatsen voor meer spookachtige informatie.
Ik heb een aantal dingen die je kunt zien gemarkeerd met gekleurde routepunten:
Dartmoor Prison, tegenwoordig een gevangenis van categorie C, maar oorspronkelijk gebouwd om Franse gevangenen te huisvesten tijdens de Napoleontische oorlogen.

Harige handen brug over Cherry Brook. De legende van Hairy Hands speelt zich af tussen Postbridge en Two Bridges op de B3212. Volgens de verhalen verschijnen plotseling de Handen, grijpen het stuur van een auto of het stuur van een motorfiets en dwingen het slachtoffer vervolgens van de weg. In deze vroege gevallen worden de handen beschreven als onzichtbaar.

De klepelbrug bij Postbridge is een van de mooiste van het land. Er wordt aangenomen dat het dateert uit de middeleeuwen en waarschijnlijk stapstenen zou hebben vervangen om pakpaarden te helpen de rivier over te steken. De brug heeft twee centrale pijlers die worden overspannen door drie grote granieten platen of klepels.

Soussons Cairn Circle, dit is het meest toegankelijke overblijfsel uit de Bronstijd op Dartmoor, letterlijk 20 meter van de weg. In de zomer wordt de kleine steencirkel een favoriete picknickplaats, maar in de winter is het een magische plek om te bezoeken.

Het kleine stadje Moretonhampstead ligt aan de oostelijke rand van het nationale park en is de thuisbasis van het Moretonhampstead Motor Museum. Dit bekroonde museum is gehuisvest in een oud busdepot en heeft veel te bieden op het gebied van auto's, motorfietsen en memorabilia. Ik zal hieronder een link toevoegen.
De route verlaat het nationale park bij Whiddon Down, hier zijn er diensten om zowel mens als machine Esso-brandstof voor de machine bij te tanken en de Hog and Hedge voor een laatste koffiepauze.
Het laatste deel van deze route gaat door meer van Devons weelderige, groene, glooiende landschap en brengt je terug naar het startpunt in Tiverton. Het gedeelte van Crediton naar Bickleigh op de A3072 is bijzonder goed met veel bochten en bochten om een glimlach op je gezicht te houden.
Genieten.