Dit is de tiende route in een reeks routes die samen een roadtrip door Zuid-Engeland vormen van Dover naar Land's End en terug naar Dover.
De eerste 60 mijl rijden over de prachtige A39-weg, vaak geciteerd als een van de best berijdbare wegen in het zuidwesten van Engeland en als je deze route eenmaal hebt gereden, zul je zien waarom hij die onderscheiding heeft gekregen.
De route begint met het oversteken van de twee grote rivieren van Noord-Devon, eerst de Torridge bij Bideford en dan de Taw bij Barnstaple, en gaat dan naar Exmoor op een heerlijk kronkelende weg. Blackmoor Gate staat bekend als de westelijke toegangspoort tot Exmoor en was ooit een station op de voormalige Lynton en Barnstaple Railway. Je kunt een klein stukje van deze legendarische spoorlijn een paar kilometer verderop bij Woody Bay station zien, en als je geluk hebt, zie je misschien een van de smalspoor stoomlocomotieven.
De Lynton & Barnstaple Railway Association werd opgericht in 1979. Woody Bay Station werd in 1995 gekocht door de Lynton and Barnstaple Railway Company en na veel inspanning werd in 2004 een kort stuk spoor heropend voor passagiers. 2006, met stoom- en dieseltreinen tussen Woody Bay en het nieuwe, tijdelijke eindpunt op Killington Lane. Oorspronkelijk geopend in 1898 en gesloten in 1935; wat je vandaag in Woody Bay kunt zien, is nog maar het begin van een spannend project om een van 's werelds beroemdste en meest pittoreske smalspoorbanen te herbouwen.
Bij Barbrook verlaat u de A39 en volgt u de prachtige West Lyn-rivier, die hoog op Exmoor ontspringt en bij Lynmouth uitkomt op de East Lyn. De bovenloop is aangewezen als een site van bijzonder wetenschappelijk belang vanwege de geomorfologische landvormen die zijn ontstaan tijdens de Lynmouth-vloed van 1952.
De vorige route (09) in deze roadtrip bezoekt Lynmouth en de review van die route bevat meer informatie voor Lynmouth. U komt weer op de A39 en rijdt Countisbury Hill op, de uitzichten langs de kliffen en over het Kanaal van Bristol zijn adembenemend en ze blijven doorgaan tot u Porlock Hill bereikt.
Met 25% of 1 op 4 is Porlock Hill naar verluidt de steilste 'A'-weg in Engeland. Het daalt ongeveer 1.300 ft in slechts 2 mijl en heeft 2 180° haarspeldbochten om het plezier nog te vergroten!
Het dorp Porlock ligt in de brede en vruchtbare Porlock Vale, een beetje landinwaarts van de kwelder van Porlock en de kiezelrug. De High Street kronkelt door het dorp met een ruim aanbod aan kwalitatieve zelfstandige winkels. De middeleeuwse kerk van St. Dubricius ligt in het centrum van het dorp.
Een paar kilometer verder van Porlock ligt het kleine, mooie dorpje Allerford, de thuisbasis van de iconische en historische pakpaardbrug en de doorwaadbare plaats.
Deze brug was een vitale handelsader voor de hele regio en is zo gebouwd dat pakpaarden beladen met goederen de rivier kunnen oversteken. De borstweringen aan weerszijden van de brug zijn laag om de overhangende lasten op de paardenruggen niet te hinderen. Ik stel me Exmoor-pony's voor, hoog opgestapeld met wol, op weg naar de middeleeuwse garenmarkt in het nabijgelegen Dunster, over deze geplaveide brug bij Allerford. Wol van Exmoor Horn-schapen was lange tijd het levensbloed van Exmoor. Veel wegen en paden waren onbereikbaar per wagen en dus werd de sterke Exmoor-pony ingeschakeld voor transport. U kunt door de rivier de Aller rijden met behulp van de doorwaadbare plaats en weer op de route terug op de A39.
Daarna komt de badplaats Minehead, u kunt uw motor parkeren op de boulevard tegenover de West Somerset Railway, de langste erfgoedstoomtrein met normaalspoor ter wereld.
Minehead was ooit een drukke haven, die handelde in wol, kolen en zout, maar net als veel van de historische kustplaatsen is de handel al lang gestopt en is Minehead, net als zoveel andere, bijna volledig afhankelijk van het toerisme.
U verlaat Minehead en komt weer op de A39, hoog op de heuvel aan uw rechterhand ligt Dunster Castle. Met 1000 jaar geschiedenis heeft het kasteel veel geweldige verhalen te vertellen. De laatste familie die hier woonde, de Luttrells, trok er in 1376 in en vertrok in 1976. Sinds de middeleeuwen heeft Dunster Castle deze uitstekende locatie op de tor gedomineerd. Het is een perfecte plek voor een kasteel - visueel indrukwekkend en gemakkelijk te verdedigen. Het kasteel, dat eigendom is van slechts twee families, is door de eeuwen heen getransformeerd van fort tot gezinswoning.
De route verlaat de A39 weer bij Williton om over de Quantock Hills te rijden.
De Quantock Hills zijn een Area of Outstanding Natural Beauty (AONB), wat betekent dat het onderscheidende karakter, de natuurlijke schoonheid en het culturele erfgoed zo opmerkelijk zijn dat het in het belang van de natie is om ze te beschermen. Het gebied kreeg zijn beschermde status in 1956. Deze kostbare en oude plaats met zijn uitgesproken culturele erfgoed en dorpsgemeenschappen wordt lokaal enorm gewaardeerd als een inheems of geadopteerd thuisland en werkplek, evenals een favoriete educatieve, recreatieve en zelfs spirituele hulpbron. De eerste plaats in Groot-Brittannië die werd aangewezen als een Area of Outstanding Natural Beauty was het land op en rond de Quantock Hills, dat de grote dichters van de Romantische Beweging, Coleridge en Wordsworth inspireerde om enkele van hun mooiste verzen te schrijven. Het paar, vergezeld door Wordsworths zus Dorothy, zou uren door de bossen, glooiende heuvels en kustpaden dwalen en in veel opzichten is veel van wat ze zich verwonderden niet veranderd.
Gekenmerkt door diep beboste valleien of "combes", open heide en rijke flora en fauna, is de Quantocks een uitzonderlijk mooi gebied om doorheen te reizen.
Net voordat je weer bij de A39 bij Nether Stowey komt, passeer je wat lijkt op een onbeduidende heuvel, het zijn eigenlijk de overblijfselen van Stowey Castle. Stowey Castle was een Normandisch motte-en-vestingmuur kasteel, gebouwd in de 11e eeuw. Het kasteel is mogelijk verwoest tijdens de 12e-eeuwse burgeroorlog.
De route zegt een definitief afscheid van de A39 wanneer deze Bridgewater bereikt en de drukke snelweg M5 oversteekt om u naar de Somerset Levels te brengen.
De internationaal belangrijke Somerset Levels en Moors strekken zich uit van de op klei gebaseerde kustvlaktes over de op turf gebaseerde Avalon Marshes tot aan de voet van de Mendip Hills. Een van de laagste, vlakste gebieden in het VK, waren ooit bedekt met zee, afgezien van de merkwaardige bof en heuvels die er als eilanden boven uitstaken. Somerset is daarom 'het land van de zomermensen', aangezien de rijke grazende weiden van de Levels alleen in de drogere maanden toegankelijk waren. Om vanaf de 'eilanden' de graslanden te bereiken, bouwden prehistorische mensen verhoogde houten sporen, waarvan vandaag de dag nog steeds bewijs is. De meest bekende is de Sweet Track in Shapwick. De Romeinen probeerden de Levels te beheren, maar hadden niet zoveel succes als de monniken van Glastonbury. Nederlandse ingenieurs hebben ze uiteindelijk in de 17e eeuw drooggelegd, maar gelukkig pas nadat koning Alfred de moerassen had gebruikt om aan de Vikingen te ontsnappen, anders had de Engelse geschiedenis een andere wending kunnen nemen. De wetlands worden nog steeds gekweekt en gebruikt voor het kweken van wilgen, en trekken enorme aantallen waadvogels aan, waaronder de opnieuw geïntroduceerde kraanvogel.
Aan de voet van de Mendip Hills ligt de stad Cheddar, beroemd om de kaas die hier wordt geproduceerd en de spectaculaire Cheddar Gorge die zich een weg baant door de kalksteenrots. Ik heb een lunchstop in Cheddar voorgesteld voordat ik door de kloof reis, het Bath Arms Hotel is een geweldige plek om te stoppen, maar er zijn tal van andere plaatsen die voor elk wat wils bieden.

Cheddar Gorge is niet alleen een van de meest spectaculaire natuurlijke monumenten van Groot-Brittannië, maar ook een Area of Outstanding Natural Beauty (AONB) en een Site of Special Scientific Interest (SSSI).
De kloof heeft ontzagwekkende kliffen en buitengewone ondergrondse druipsteenshowgrotten, plus vele fascinerende geheimen over onze prehistorische voorouders. Gough's grot, opgegraven in de late negentiende eeuw, is de grootste van de showgrotten en wordt algemeen beschouwd als een van de mooiste van het land. De vorming van deze grot begon meer dan een half miljoen jaar geleden, toen rivierwater de kalksteenrots begon op te lossen. Onze voorouders, de Horse Hunters of Cheddar Gorge, leefden 14.700 jaar geleden in Gough's Cave, aan het einde van de laatste ijstijd. Archeologisch bewijs suggereert dat ze kannibalen zijn geweest, die hun vijanden hebben gedood en opgegeten!
Cheddar Man, een jager-verzamelaar die ongeveer 10.000 jaar geleden leefde, is het oudste complete skelet dat ooit in Groot-Brittannië is gevonden. Er wordt gedacht dat zijn stam hem in een speciaal deel van de grot heeft begraven om te voorkomen dat zijn geest naar het land van de voorouders zou gaan.
Bij het verlaten van de kloof blijft de route enkele kilometers in de Mendip Hills AONB en gaat dan oostwaarts door open landschap naar het dorp Norton St Philip. Hier vindt u The George Inn, een van de vele etablissementen die beweert de oudste taverne van Groot-Brittannië te zijn. Het werd gebouwd in de 14e eeuw en is aangewezen als een monumentaal pand. Het werd oorspronkelijk gebouwd als een wolwinkel voor Hinton Priory in het nabijgelegen Hinton Charterhouse en om reizigers en kooplieden te huisvesten die naar de jaarlijkse wolbeurzen kwamen die van het einde van de 13e eeuw tot 1902 in het dorp werden gehouden. Het gebouw is gebruikt als decor voor een aantal films en tv-shows en vormt een uitstekende achtergrond voor een foto van uw motorfiets.
Iets verder en gelegen aan de oevers van de rivier de Frome die de grens van Somerset en Wiltshire markeert, vindt u Farleigh Hungerford Castle, gebouwd om te dienen als een luxe huis voor de familie Hungerford. Ze werden bekend door hun dienst aan de hertogen van Lancaster, maar deze loyaliteit kwam hen duur te staan tijdens de Oorlogen van de Rozen. Het kasteel werd tijdens de burgeroorlog in beslag genomen door royalistische troepen. Begonnen in de 14e eeuw, heeft het versterkte herenhuis nog steeds veel voor bezoekers om van te genieten.
Het marktstadje Trowbridge is de volgende, provinciestad Wiltshire.
Het Kennet and Avon-kanaal, dat al lang een marktstad was, ten noorden van Trowbridge, speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van de stad, omdat hierdoor kolen konden worden vervoerd vanuit het Somerset Coalfield en zo de opkomst markeerde van door stoom aangedreven productie in wollen lakenfabrieken. De stad was de belangrijkste producent van deze steunpilaar van hedendaagse kleding en dekens in het zuidwesten van Engeland in de late 18e en vroege 19e eeuw.
In de buurt van de stad Devizes steekt u het Kennet and Avon-kanaal over en ziet u de serie sluizen die bekend staan als: Caen Hill Flight of Locks. Caen Hill is een van de langste aaneengesloten sluizen in het land - in totaal 29 sluizen met een stijging van 237 voet over 2 mijl met een helling van 1 op 44 voor iedereen die telt! Het is echt een inspirerend stukje techniek.
Wiltshire is het graafschap voor witte paarden. Er zijn of waren er minstens vierentwintig van deze heuvelfiguren in Groot-Brittannië, met niet minder dan dertien in Wiltshire, en een ander wit paard, de oudste van allemaal, stond net over de grens in Oxfordshire. De meeste witte paarden zijn gravures van krijtheuvels, en de krijtrotsen van centraal Wiltshire maken het een ideale plek voor dergelijke figuren. Van de dertien witte paarden waarvan bekend is dat ze in Wiltshire hebben gestaan, zijn er nog acht zichtbaar en de route bezoekt er nu twee.
De eerste is de Devizes White Horse, de jongste van alle witte paarden van Wiltshire. Het werd in 1999 in de heuvels uitgehouwen om het millennium te vieren.
Op slechts een paar kilometer afstand ligt het Cherhill White Horse, het op één na oudste in Wiltshire en werd in 1780 gemaakt onder leiding van Dr. Christopher Alsop uit Calne, die op afstand instructies gaf aan een team van arbeiders met behulp van een megafoon!
Het Cherhill-paard is links van het Lansdowne-monument te zien. Het Lansdowne Monument, gebouwd als een 'eye-catcher' door de 3e Markies van Lansdowne, is een iconisch monument dat in de wijde omtrek te zien is en in 1845 werd gebouwd ter nagedachtenis aan Sir William Petty. Het is niet verwonderlijk dat de markies van Lansdowne Sir William Petty wilde herdenken, want zijn voorvader was een opmerkelijke man. Petty, geboren als zoon van een nederige lakenarbeider, studeerde om arts te worden en werd aangesteld als hoogleraar anatomie in Oxford. Oliver Cromwell maakte hem tot Generaal Generaal van zijn leger in Ierland. Terwijl hij in Ierland was, richtte hij zich op techniek en voerde hij het eerste nauwgezette landonderzoek van het land uit. Het monument staat op het hoogste punt van het landgoed Calstone en Cherhill Downs van de National Trust, binnen de grondwerken van Oldbury Castle, een heuvelfort uit de ijzertijd.
Een korte rit van Cherhill brengt je naar Avebury, waar je de grootste steencirkel ter wereld kunt betreden, die al meer dan 4500 jaar bestaat, en waar een groot aantal archeologische opgravingen zijn gedaan.
Avebury maakt deel uit van het UNESCO-werelderfgoed samen met Stonehenge en is de minder bekende steencirkel van Wiltshire, ondanks dat het de grootste ter wereld is. De grote steencirkel dateert van ongeveer 4.500 jaar geleden en omsluit een deel van het dorp. Bezoekers kunnen vrij ronddwalen tussen de stenen binnen de stenen cirkel. Het einde van de route ligt op slechts 15 minuten van Avebury, dus neem de tijd om te genieten van wat oude geschiedenis.
West Kennet Avenue leidt je weg van Avebury door een laan van prehistorische staande stenen die zijn opgetild om een kronkelende 1 1/2 mijl lange rituele verbinding te vormen tussen de reeds bestaande monumenten van Avebury en The Sanctuary.
De route passeert The Sanctuary dat dicht bij de kant van de A4 ligt. Er is parkeergelegenheid om het informatiebord van dichtbij te bekijken en te lezen. Begonnen in ongeveer 2500 voor Christus, was het heiligdom oorspronkelijk een complexe cirkelvormige opstelling van houten palen en staande stenen. Deze onderdelen worden nu aangegeven door betonblokken en palen. Toen archeologen de site in 1930 opgraven, vonden ze veel voorwerpen zoals vuurstenen werktuigen, dierlijke botten en aardewerkfragmenten, wat suggereert dat neolithische mensen offers brachten in en rond de staande palen. Later, in de vroege bronstijd, werd de plaats gekozen voor de begrafenis van een tienerjongen met een kleine bekerpot. Er zijn verschillende grafheuvels of grafheuvels uit de Bronstijd in de buurt.
Het einde van de route bij Marlborough ligt op slechts 5 mijl van hier.
De bloeiende stad Marlborough en het naburige mooie dorp Manton liggen in het prachtige landschap van de North Wessex Downs Area of Outstanding Natural Beauty. Er is platteland binnen 10 minuten lopen van de High Street in bijna elke richting. De stad is ongerept gebleven, heeft zijn historische charme behouden en is perfect gelegen aan de oude Bath Road (gebouwd in opdracht van de koningen van Engeland) die Bath met Londen verbindt - de Great West Way is een rijke en verleidelijke route voor bezoekers om deze stad te verkennen. dag. Marlborough was in het verleden een favoriete drinkplaats voor reizigers met koets en paarden en is een kosmopolitische bestemming die vandaag de dag nog steeds bezoekers van over de hele wereld verwelkomt.
Ik heb gekozen voor de Premier Inn als accommodatie voor het einde van deze route, maar er zijn genoeg andere vormen van accommodatie om uit te kiezen.
Genieten van