Beginnend bij de Sunrise in Sicilië B&B die aan de kustweg (The Salt Road) ligt. Er zijn wegen op Sicilië, zoals deze, die je laten verbluffen door een scala aan landschappen met een zo breed mogelijk scala aan kleuren. Het groen van de mediterrane struikgewas, het bruin van de stukken aarde die soms oker wordt, de oneindige tinten blauw in de zee en het wit van de zoutpannen. Daar, waar de zee de aarde ontmoet, vindt u de "Via del Sale" (de zoutweg). Wat een geweldige manier om de dag te beginnen. Slechts 5 minuten vanaf het begin is het zoutmuseum. Hier kunt u een windmolen bezoeken en wandelen tussen de zwembaden met zoute soep. Er zijn ongeveer 50 windmolens langs dit stuk kust naar Trapani, sommige van de zoutmolens malen zout tot poeder, terwijl andere worden gebruikt om water uit de zoutpannen en terug in zee over te dragen om het verdampingsproces te bevorderen. Langs deze kust wordt al meer dan 3000 jaar zout geproduceerd.
De berg Erice, die op 751 m staat, domineert het landschap terwijl je noordwaarts gaat door meer zoutpannen en stapels glimmend zout dat meer op sneeuw lijkt. Door Trapani en beklim de bochtige weg die u naar Mount Erice voert. Er zijn een aantal gezichtspunten met een fantastisch uitzicht voor en achter je. Het middeleeuwse dorp Erice ligt op de top en door rechtsaf te slaan bij RP 17 kun je Erice bezoeken.
De tweede meest opwindende manier om Erice te bereiken is door de kabelbaan (funivia) te nemen die van de buitenwijken van Trapani naar de stadsmuur van Erice klimt, het station net buiten Porta Trapani, de toegangspoort tot de oude stad.
Erice is beroemd om zijn amandelkoekjes en gebak, trots opgestapeld in de ramen van verschillende pasticcerie. Er zijn ook tal van snack- en souvenirwinkels gericht op de toeristen die elke dag aankomen om de middeleeuwse straatjes te verkennen. De beste plaatsen om te genieten van een drankje en een drankje zijn de café-bars op Piazza Umberto en het panoramische café in het park bij het Castello di Venere. Erice gaat vaak verloren in wervelingen van mist en wolk, dus een uitzicht is niet gegarandeerd. Lokaal worden deze wolken "kussen van Venus" genoemd - een idee waarvan de romantiek misschien het verloren panorama enigszins compenseert!
Nadat je de berg Erice vanuit het zuiden hebt beklommen, daalt de route nu de noordkant af op een bochtige weg met haarspeldbochten met een fantastisch uitzicht op de berg Cofano, niet zo lang op 659 m, maar zoals Erice, is Cofano een andere berg waarvan de tenen het water raken een spectaculair gedeelte van deze kustlijn. Aan de voet van de berg als je het gehucht Cornino binnenkomt, zijn er verschillende plaatsen om te stoppen voor een kopje koffie of misschien een lunch. Vervolgens gaat u naar het ongelooflijke oude dorp in een grot die op slechts een paar minuten afstand ligt.
Grotta Mangiapane (Mangiapane-grot) heeft een oud, nu verlaten dorp in de grot en is een weinig bekende, maar vrij unieke attractie en zeker een bezoek waard. Het heet Grotta Mangiapane omdat het zijn naam ontleent aan de familie die van 1819 tot de jaren 1950 in kleine huizen in de grot woonde. De Mangiapane waren een Siciliaanse familie van boeren en vissers die, naast de huizen, een stal voor dieren, een houtoven en een kapel bouwden, terwijl ze een eenvoudig leven leidden, genietend van het adembenemende uitzicht op de Golf van Erice. Grotta Mangiapane is een van de negen grotten die gezamenlijk bekend staan als Grotte di Scurati, gelegen in het natuurreservaat van de berg Cofano. De Grotta Mangiapane is de grootste van de negen grotten: hij is 70 m hoog, 13 m breed en 50 m diep. De Scurati-grotten waren een oude prehistorische nederzetting en zijn nu een speleologische vindplaats. Sporen van menselijke aanwezigheid in de grotten zijn gedateerd in het Boven-Paleolithicum (36.000 tot 10.000 jaar geleden) en omvatten vuursteengereedschap en graffiti op de muren.
Als je de grotten achter je laat, ga je het binnenland in en passeer je enorme steengroeven die de bergen lijken op te eten, het stof op de wegen waaruit blijkt dat het een bloeiende industrie is. Een beetje verder passeer je Monte Sparagio en op 1110 m is dit de hoogste in deze regio. Na Castellammare del Golfo bereikt de route kort de A29 en na 10 minuten ga je de heuvels in richting Palermo. Dit is een geweldige weg als een beetje hobbelig dat een prachtig landschap heeft terwijl het zich een weg baant door valleien en het dorp Montelepre en de buitenwijken van Palermo in Bellolampo op. Hier zijn er sets van 4 en vervolgens 3 haarspeldbochten die naar de stad en de haven van Palermo gaan.

De route bezoekt het natuurreservaat van Monte Pellegrino. De bergen en de omliggende zee maken Monte Pellegrino in Palermo een prachtige toeristische attractie. De set van 4 haarspeldbochten die de berg opgaan en een andere set van 10 om weer terug te gaan, plus het spectaculaire uitzicht op Palermo is waarom ik het aan deze route heb toegevoegd. Bovenaan staat de Santuario di Santa Rosalia, een kerk gebouwd in een grot. Santa Rosalia wordt gecrediteerd voor het redden van de stad van een dodelijke pest, en ze staat bij de lokale bevolking bekend als La Santuzza, of hun "Little Saint". Ze woonde het grootste deel van haar leven in een grot op de berg, biddend voor de zielen van de stad nadat ze zich daar in 1159 terugtrok. In 1624 werden haar vermeende overblijfselen ontdekt en ze zijn gehuisvest in een kleine kapel gebouwd rond haar grotwoning. In de kapel staat een klein standbeeld van Santa Rosalia uit de 17e eeuw. Als u ernaar kijkt, kunt u een plotselinge druppel vocht voelen. Het dak van de grot druppelt water langs een speciaal stalen spinnenweb dat is ontworpen voor drainage en het wordt als geluk beschouwd om op te druppelen omdat de vloeistof als wonderbaarlijk wordt beschouwd. Vanuit Monte Pellegrino kunnen foto's worden gemaakt van heel Palermo, de uitgestrekte delen van de Golden Shell Valley of de rijke blues van de Tyrreense Zee. Je krijgt ansichtkaartwaardige vergezichten en het perfecte zelfportret om te delen met de mensen thuis.

Palermo is het einde van deze route en ook van een tour die langs de westkust van Italië, rond Sicilië is gereisd en hier is aangekomen. Deze route passeert de ingang van de veerhaven voor uw verdere reisplannen, of volg deze tot het einde RP voor een klein hotel met parkeerplaats.