Je start de rit aan de vakantiewoning net buiten Spina. Het logement bevindt zich op de eerste verdieping waar je een prachtig zicht hebt op de omgeving. Er is een ruime parking bij de woning. Je bereikt de woning via een 500 m lange gravelbaan die goed berijdbaar is.
Het eerste tankstation vindt je na ongeveer 30 km rijden.

Een eindje verder slingert de weg naar omhoog door een landschap waar de vergezichten na iedere bocht de pracht van Umbrië laten zien. De eerste halte is het fort van Gualdo Cattaneo
De bouw begon in 1494 en was ontworpen volgens de militaire kanonnen van die tijd, waarin de komst van artillerie het uiterlijk van alle verdedigingsstructuren aanzienlijk veranderde. Het fort genaamd "Dei Borgia" werd voltooid in 1500. Het is een driehoekig fort waarin een ronde en afgeknotte kegelvormige toren overeenkomt met elk hoekpunt en verbonden is met de andere via ondergrondse loopbruggen. De hoogste toren heeft een hoogte van 20 meter en domineert het hele dorp. In 1624 verbleef Galileo Galilei daar en liet de inscriptie "Het is een klein compendium van het universum".

Hoogtepunt van deze rit is zeker een bezoek aan Spoleto. Je volgt de wegwijzer P2 naar de 'Parcheggio Ponzianina' aan de rand van de stad. Vanaf de parkeerplaats kun je met de gratis roltrappen onder de hele stad door. De roltrappen hebben op regelmatige afstanden tussenstations met goede aanduidingen waar je bent.
In Spoleto vindt je bezienswaardigheden uit verschillende tijdperken: van de Romeinen tot aan de barok. Spoleto is gesticht rond de 5de eeuw v.Chr. door de Umbriërs en kende drie tijden waarin het een sterke groei doormaakte: tijdens de Romeinse tijd (als Spoletium), de tijd van de Lombarden en de tijd dat de Paus hier de scepter zwaaide. Het romeins theater stamt uit de 1ste eeuw, maar is na de val van het Romeinse rijk volledig vervallen. De stenen werden gebruikt voor de bouw van het kasteel en de toren van de kathedraal. Pas aan het begin van de 20ste eeuw is het theater herontdekt en grotendeels herbouwd. Tegenwoordig hoort het bij het archeologische museum van het dorp, maar is het best te bezichtigen vanaf het plein (Piazza Libertà) boven het theater.
Het gros van de monumenten stamt uit de middeleeuwen. Denk bijvoorbeeld aan de Duomo di Spoleto of de Rocca Albornoziana boven de stad.
De 12de-eeuwse kathedraal van de stad (Duomo) heeft een schitterende romaanse gevel met mozaïeken en een portiek uit de renaissance die uitkijkt op een waaiervormig plein (Piazza del Duomo).
Het interieur werd door Bernini in de 17de eeuw ingericht. Bernini maakte ook een borstbeeld van paus Urbanus 8. In het rechtertransept is de graftombe van de schilder Lippo Lippi, die in Spoleto stierf in 1469.
Rond de kathedraal vind je wat leuke straatjes met verschillende winkeltjes en cafeetjes. Het Piazza del Mercato is een gezellig druk pleintje, met veel terrasjes waar je lekker kan eten. Er zijn mooi beschilderde huizen en er is ook een barokke fontein. In restaurant La Mangeria heb je ruime keuze uit salades, hamburgers en panini's.
Bovenaan de stad is er het imposante 14de-eeuwse Rocca Albernoziana. Dit enorme pauselijke fort is gebouwd tussen 1356-1364. Het heeft verschillende functies gehad (o.a. als paleis en gevangenis) en doet tegenwoordig dienst als museum van Spoleto. Het kasteel is ook de moeite waard door het schitterende uitzicht dat je hebt op het dorp en haar omgeving.
Een van de indrukwekkendste bouwwerken uit de omgeving kun je vanaf het fort zien: de Ponte delle Torri. Deze brug, letterlijk 'Brug der Torens', stamt uit de 14de eeuw en deed dienst als aquaduct naar Spoleto. Deze brug met 10 bogen heeft een lengte van 230 m en een hoogte van 80 m. Helaas kan je de brug momenteel helaas niet bewandelen door slecht onderhoud.

Fraai gelegen op een hoogvlakte ten noorden van de stad Terni bevindt zich de mooie archeologische site van Carsulae.
De stad werd reeds in de 3de eeuw na Chr. grotendeels verlaten nadat enkele zware aardbevingen voor een ravage hadden gezorgd. Een kleine gemeenschap boeren en herders bleef tot in de middeleeuwen wonen tussen de ruïnes van de eens zo machtige stad. Nieuwe aardbevingen deden uiteindelijk ook de laatste bewoners vertrekken. In de eeuwen die daarop volgden raakte Carsulae in vergetelheid en dat zorgde ervoor dat latere archeologen de site in uitzonderlijk goed bewaarde staat hebben teruggevonden.
Een bezoek aan Carsulae begint in het kleine museum dat onderdak biedt aan een bescheiden collectie met beelden, grafstenen en gebruiksvoorwerpen die op de site werden ontdekt. Eén van de meest merkwaardige vondsten is een loden grafkist die werd aangetroffen binnen een stenen sarcofaag net buiten de stadsmuren.
Vanaf het museum loop je een zacht glooiende helling af naar de archeologische site. Vanop de helling heb je een mooi uitzicht op de goed bewaarde resten van de antieke Via Flaminia en van de monumentale gebouwen die de weg flankeerden. Het eerste gebouw is het middeleeuws kerkje. Daartegenover tref je de resten aan van een gebouwencomplex dat wellicht uit enkele aan elkaar grenzende woningen bestond. Even verderop verrees ooit de basilica, een grote publieke ruimte waar handel werd gedreven. Links van de weg strekt zich het antieke forum uit. Als je het forum opwandelt, dan zie je links de resten van twee vrijwel identieke tempels, gebouwd bovenop een hoog podium dat je via een monumentale toegangstrap kon beklimmen. Hier en daar zijn nog enkele schaarse resten te zien van de ateliers en werkplaatsen die zich aan deze zijde van de stad bevonden. Achter de basilica zijn nog de ruïnes zichtbaar van het amfitheater, waar ooit gladiatorengevechten en andere wedstrijden plaatsvonden. Vanaf het theater voert een pad ons terug naar het museum. Op warme zomerdagen is het fijn om op het terras van de cafetaria nog even uit te blazen en te genieten van een verfrissend drankje vooraleer de terugtocht naar de even verderop gelegen parking aan te vatten.

Collevalenza is een klein dorp en bekend als bedevaartsoord. Het hoofdgebouw van het bedevaartsoord "Il Santuario dell'amore Misericordioso", is een kerk ontworpen in 1965. Het gebouw bestaat uit drie aparte gebedsruimtes, twee boven elkaar en een kleinere kapel aan de achterkant. De architectuur valt vooral op door zijn structuur met veel bijzondere details. Alle muren zijn gebogen. Alleen de vloeren en het plafond is recht. In de bovenkerk bestaan de zijkapellen uit halfronde muren, die aan de buitenkant de indruk van grote pilaren geven. De materialen bestaan uit steen, vele soorten marmer en hout. Naast de kerk staat een hoge klokkentoren, die al van ver te zien is. Op 22 november 1981 bezocht Paus Johannes Paulus II het Heiligdom en op 17 april 1982 verhief hij het tot een kleine basiliek.
Op een steenworp afstand van de rest van de kerk vinden we de pastorieruimte, geheel in wit marmer, met in het midden het hoofdaltaar, de lessenaar en de tabernakel. Achter het altaar staat een grandioos pijporgel.

Na deze korte tussenstop gaat het verder naar Todi. Hier vind je een paar belangrijke bezienswaardigheden, gezellige terrasjes en een geweldig uitzicht op het Umbrische achterland. Het historisch centrum van Todi ligt tenslotte bovenop een heuvel.
Een belangrijke bezienswaardigheid is de grote kathedraal van Todi op het Piazza del Popolo. De kathedraal stamt uit de twaalfde eeuw en is gebouwd bovenop de ruïne van een oud Romeins gebouw.
Verder vind je op dit plein nog het eeuwenoude Palazzo dei Priori met haar kenmerkende kerker. Dit gemeentehuis is nog steeds in dienst en is een van de oudste publieke gebouwen van Italië! Aan de façade van het palazzo vind je een bronzen arend van Giovanni di Gigliaccio uit 1339. Deze arend verwijst naar een mythe over Todi.
De meest indrukwekkende bezienswaardigheid van Todi is ongetwijfeld de Santa Maria della Consolazione. Het is een schitterende kerk, niet alleen door haar vele kunstwerken, maar ook op architectonisch vlak. Haar symmetrische indeling (Grieks kruis) en haar vijf koepels zie je niet heel veel in Italië. De Santa Maria della Consolazione is gebouwd tussen 1508 en 1607 en vormt een van de belangrijkste Renaissance-gebouwen in Umbrië. Ook bij de Santa Maria della Consolazione komen de bekende arenden weer terug. Op de hoek van iedere zijde zie je ze uitkijken op de omgeving.

Het gaat nu in dalende lijn, met hier en daar een haarspeldbocht, naar de Tiber. Ondertussen kan je genieten van een wijds en spectaculair panorama.
De Tiber (Latijn: Tiberis, Italiaans: Tevere) is met 404 km lengte de op twee na langste rivier in Italië, na de Po en de Adige. Hij stroomt vanaf de berg Fumaiolo (nabij Verghereto, op de grens tussen Emilia-Romagna en Toscane) door Toscane, Umbrië, Lazio en Rome naar de Tyrreense Zee, waarin hij in twee takken uitmondt. Hij stroomt in het zuiden door de buitenwijken van Ostia-Isola Sacra en in het noorden door die van Fiumicino.

Je blijft de loop van de Tiber volgen tot in Marsciano. Hier krijg je nog een laatste kans om te tanken vooraleer je de vakantiewoning bereikt.