Route 07 van deze tocht over het Noordereiland volgt de westkust met tal van uitzichtpunten die uitkijken op de Tasmanzee.
Beginnend bij de Rock-it Kitchen (heerlijk ontbijt) aan de zuidkant van Raglan, komt de route samen met de eerste van drie delen van de onverharde weg die je vandaag tegenkomt. Het leidt je naar het Te Toto Gorge Scenic Reserve dat, zoals de naam al doet vermoeden, een prachtig landschap heeft. Er is een fotomoment met geweldige uitzichten over de Tasmanzee en langs de kliffen bij RP 3. De ongelooflijk bochtige weg voert je door bossen van Nieuw-Zeelandse varens en open graslanden die een prachtig uitzicht op zee bieden.
Bij RP 6 verlaat je de grindweg en ga je landinwaarts richting de Bridal Veil Falls. Verlaat de route bij RP 7 gedurende 4 km om de watervallen te bezoeken. Een zeer hoge en gemakkelijk toegankelijke waterval van 55 meter, Bridal Veil Falls (Maori-naam is Waireinga Falls wat 'Leaping Waters' betekent) is misschien wel een van de meest spectaculaire watervallen op het Noordereiland. Terwijl het water naar beneden stroomt, verspreidt het sproeiwater, waardoor de perfecte omgeving voor varens en mossen ontstaat. Regenbogen spelen aan de voet van de waterval, vogels babbelen en je bent aan alle kanten omgeven door weelderige vegetatie. Zeker een bezoek waard.
RP 8 ziet het begin van de tweede van de onverharde weggedeelten die je door meer bos zullen leiden voordat je uitkomt wanneer je Aotea Harbor bereikt. De haven is een verdronken riviervallei die open blijft naar de zee en een toevluchtsoord is voor het voeren van vogels bij laag water. De weg blijft bochtig en open, waardoor je een geweldig uitzicht hebt terwijl je door het heuvelachtige landschap reist. De onverharde weg eindigt als je Kawhia Harbour bereikt, een ander verdronken riviervallei-systeem aan de kust van de Tasmanzee. De haveningang wordt bewaakt door een grote zandbank - een kenmerk van veel havens langs de westkust van Nieuw-Zeeland. Het oceaanstrand met zwart zand wordt beuken door de golven van de oceaan; de binnenhaven is uitgestrekt en rustig en is wederom een toevluchtsoord voor dieren in het wild.
Ik heb een koffie- en tankstop voorgesteld bij RP 14. Je hebt vanaf de start slechts 70 km afgelegd, maar dit is het laatste tankstation voor de volgende 117 km.
De bitumenweg blijft ongelooflijk bochtig terwijl je door Kawhia Harbour reist in een zeer heuvelachtig landschap. De tweede van twee prachtige watervallen bevindt zich op RP 17. De Marokopa-watervallen liggen op korte loopafstand van de weg en de 35 m hoge watervallen worden vaak omschreven als de mooiste van het land. Hier stroomt de Marokopa-rivier over de ondersneden greywacke kelderrots. De korte wandeling, slechts 20 minuten terug, gaat door het inheemse tawa- en nikau-bos om het uitkijkplatform voor de dramatische watervallen te bereiken. Je bent op weg naar de watervallen de Toi Toi Coffee-winkel gepasseerd en ik heb voorgesteld hier te stoppen voor een lunch wanneer je terugkeert van de watervallen.
Na de lunch volg je de Marokopa rivier naar de kust en er is een geweldig uitzichtpunt bij RP 19 over het gehucht Marokopa en naar de Tasmanzee.
Het derde en laatste (korte) deel van de onverharde weg is het volgende en net daarna ben je op het hoogste punt van deze route (325 m) bij RP 22.
De weg blijft kronkelen en gaat door verschillende schilderachtige reservaten van varensbossen terwijl je de Manganui River-vallei volgt.
Ik heb 7 km voor het einde van de route nog een tankstop voorgesteld, zodat je klaar bent voor de volgende dag.
Het einde van de route is bij het kleine kustplaatsje Mokau, beroemd om zijn witvis. Op een heldere dag is de berg Taranaki zichtbaar vanaf het strand. Mount Taranaki is de meest perfect gevormde vulkaan van Nieuw-Zeeland en wordt opgenomen in route 08 van deze tour. Mokau ligt aan het einde van een rivier met dezelfde naam. Hoewel de riviermonding wordt omsloten door een grote zandbank, kunnen grotere schepen bij vloed veilig passeren en de rivier binnengaan, die 37 kilometer stroomopwaarts bevaarbaar is. Aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw waren de oevers van de rivier gastheer voor een bloeiende industrie van houtkap en kolenwinning. De risico's en kosten van het vervoer van goederen over de Mokau maakten uiteindelijk echter een einde aan een dergelijke onderneming. Tegenwoordig is de rivier populair om te vissen en te kajakken.
Er zijn twee opties voor accommodatie waarvoor ik hieronder links heb opgenomen. Andere accommodatie is beschikbaar via AirB & B.
Genieten.