Route 13a van deze tour over het Noordereiland begint met een volle tank brandstof en misschien een kopje koffie voordat hij Gisborne verlaat.
De afgelegen, winderige en zielverfrissende Oostkaap van Nieuw-Zeeland biedt de kans om buiten de gebaande paden te komen en de ratrace te verlaten. De Pacific Coast Highway (SH 35) is een van 's werelds grootste en minst bekende roadtrips langs de kust. Het is de hele weg eenbaansweg, winderig en om elke hoek zal er iets nieuws te zien zijn. Verbluffende landtongen, afgelegen platteland, lege baaien en inhammen en met struikgewas begroeide bergtoppen vermengen zich allemaal met afgelegen nederzettingen en boerderijen om van dit deel van Nieuw-Zeeland de beste plek te maken om aan te vullen. Het tempo van het leven op de Oostkaap betekent dat je met dezelfde snelheid wilt gaan - langzaam.
Bij RP 4 kun je de 660 meter lange pier oplopen die bekend staat als Tolaga Bay Wharf. Deze werf strekt zich uit tot ver in het diepe water van Tolaga Bay en is een legendarische plek om een vislijn te laten bungelen. Wacht een half uur om naar het einde van de langste kade van Nieuw-Zeeland en terug te lopen. De opening van Tolaga Bay Wharf in 1929 maakte het voor grote kusthandelsschepen mogelijk om goederen te laden en te lossen. Maar zelfs toen de kade van Tolaga Bay werd geopend, begonnen verbeterde wegen en motorvoertuigen te concurreren met de kustvaart. Het was ironisch dat veel van de lading die over de kade passeerde, wegenbouwmateriaal was, dat werd gebruikt om de weg naar Gisborne aan te leggen, en al snel een alternatief vervoermiddel bood.
In de afgelopen jaren heeft de werf uitgebreide restauratiewerkzaamheden ondergaan, waardoor de lokale bevolking en reizigers nog vele jaren aan een lijn kunnen bungelen.
Ik heb een koffiestop voorgesteld bij Cafe 35 in het kleine stadje Tokomaru Bay. Na je stop kun je na het oversteken van de rivier rechtdoor gaan om de oude Tokomaru Bay Wharf te bezoeken. Het is een aangename rit langs de kust met palmbomen en varens langs de 3 km lange weg.
De Tokomaru Bay Wharf in Waima, Tokomaru Bay werd gebouwd in 1940 en verving een eerdere structuur. Het succes van de Tokomaru Freezing Works had de voortdurende uitbreiding van de werf sinds 1911 noodzakelijk gemaakt; de stopzetting van de bevriezingswerken in de Tokomaru Bay in 1952 betekende echter dat de werf niet langer op grote schaal werd gebruikt. Tokomaru Bay Wharf heeft historische en sociale betekenis als een herkenbaar overblijfsel van een eens bloeiende industrie in Waima.
Terug naar de Pacific Coast Highway en geniet van de volgende 80 km golvende en bochtige weg terwijl je noordwaarts naar Te Araroa rijdt. Ik heb voorgesteld om hier bij te tanken voor zowel mens als machine. De brandstofpompen werken alleen met een kaart en het Kai Kart Cafe heeft goede recensies op TripAdvisor.

Te Araroa is ook de toegangspoort tot de historische East Cape Lighthouse - het meest oostelijke punt van het vasteland van Nieuw-Zeeland en de eerste plaats om elke dag de zonsopgang ter wereld te zien. De adembenemende uitzichten zijn de 700 treden naar de vuurtoren zeker de moeite waard! De weg naar de vuurtoren is 20 km lang en de helft daarvan is over een smalle grindweg, de laatste 2 km is op een verhoogd gedeelte rond de kliffen zonder bescherming, voorzichtigheid is geboden. Sla RP 13 over als je de 40 km niet wilt rijden.
RP 14 in Te Araroa is waar je de oudste en grootste pohutukawa-boom ter wereld vindt op het plaatselijke schoolterrein. Bekend als Te Waha-o-Rerekohu (de monding van Rerekohu) is meer dan 600 jaar oud, het had een aftakking van meer dan 37 meter gemeten in 1950. De bewegwijzering die de oorsprong van de naam verklaart, is treffend weergegeven naast een model pātaka - een verhoogd voedselopslagplaats. Hoewel de pātaka van recente vintage is - hij werd gemaakt door lokale bewoners - gaat de symboliek terug naar de dag dat de boom werd gebruikt als een whata-kai (een voedselafgiftepunt), een praktijk die voorbehouden is aan mensen met een hoge rang.
De komende kilometers zijn op zeeniveau en relatief recht, je klimt dan hoog naar RP 16 waar je een geweldig uitzicht hebt over de prachtige Hicks Bay. Het gebied is genoemd naar Zachary Hicks, onderbevelhebber van James Cook's Endeavour, die op 31 oktober 1769 langs de Oostkaap voer.
De route gaat nu in westelijke richting terwijl je over de top van het Raukumara-schiereiland naar de westkust reist. De Pacific Coast Highway loopt langs de kustlijn van de westkust met om elke hoek uitzicht op zee op de Bay of Plenty. De naam 'Bay of Plenty' werd in 1769 door kapitein James Cook verleend toen hij de overvloedige voedselvoorraden in verschillende Maori-dorpen daar opmerkte, in schril contrast met waarnemingen die hij eerder had gedaan in Poverty Bay.
De 75 km langs de oevers van de Bay of Plenty vanaf Cape Runway RP 18 tot het einde van de route bij Opotiki is een fantastische rit met een spannende bochtige weg en adembenemende uitzichten over de kust.
Opotiki is een kleine stad met een Maori-bevolking van meer dan 50%, waardoor het een van de weinige steden in Nieuw-Zeeland is die voornamelijk door Maori wordt bevolkt. Als weerspiegeling van het belang van het gebied voor Maori, is de hoofdstraat in Opotiki versierd met de werken van meestersnijders. Om een beeld te krijgen van de lokale geschiedenis, kunt u een begeleide wandeling maken met een Maori-historicus of het museum bezoeken. Opotiki was een van de eerste plaatsen die door Maori werden bewoond; het was ook een centrum voor de Hauhau-religie. In de zomer vult de stad zich met vakantiegangers die komen genieten van de surfstranden, vissen en rivieractiviteiten.
De route eindigt, na het tanken van brandstof voor morgen, bij het Ranui Motel. Omdat Opotiki favoriet is bij bezoekers, zijn er veel keuzes voor accommodatie, ik heb er hieronder een paar opgenomen.
Genieten.