Welkom in Cârța, in het hart van de Karpatische bergen. Hopelijk heb je een goeie reis gehad naar Transsylvanië? Morgen staat een mooie rit op je te wachten over de befaamde Transfăgărășan, langs een aantal schitterende bezienswaardigheden, met als eindpunt Bran.

Het pension staat naast het vervallen klooster van Cârța. Neem vooral de tijd om hier rond te kijken en de oude toren te beklimmen. Het klooster is gebouwd in het begin van de 12e eeuw door de “witte monniken”. De omstandigheden waren niet gunstig voor deze monniken: hun zware manier van leven, maar ook de Mongoolse invasie maakte dat veel monniken al reeds op jonge leeftijd overleden. Hun lichamen zijn begraven op het kerkhof naast het kerkgebouw.

Ik vraag je respectvol te zijn tijdens je bezoek aan het klooster. Regelmatig dwalen spoken over het terrein en zorgen klopgeesten voor onrust in de gebouwen. We willen niet hun aandacht trekken… Daarnaast hebben de inwoners van het dorp nooit de kans gehad om ervoor te zorgen dat de overledenen niet herrijzen als strigoi.
Daarom ook het vriendelijke verzoek om in het donker niet het pension te verlaten. Ik wens je een goeie nachtrust en tot morgen aan het ontbijt!

…

De Transfăgărășan werd door het tv-programma Top Gear omschreven als ’s werelds mooiste bergpas. Na een hopelijk niet al te korte nacht kun je vandaag eindelijk de tocht over deze pas gaan maken. Omdat er onderweg weinig mogelijkheden zijn om te tanken, is het verstandig de motoren nog even vol te tanken bij de Lukoil net buiten het dorp. Hierna kun je de route oppakken naar het Zuiden, waar je vrijwel direct de pas beklimt. Aangezien je vroeg vertrekt, is het eerste stuk van de pas relatief rustig: doordat het tv-programma Top Gear de weg bestempelde als ’s werelds mooiste bergpas kan het hier in het hoogseizoen erg druk zijn. Hou er rekening mee dat de snelheid op de pas beperkt is tot maximaal 40km/u.

De bergpas is in de jaren ’70 gebouwd onder het regime van Ceaușescu. Hij wilde de route aangelegd hebben om snel militairen te kunnen verplaatsen door het land, om Russische invasies te kunnen weerstaan. Daarnaast was het ook een prestigeproject om het zo snel mogelijk af te krijgen. Helaas leidde dit ertoe dat veel militairen en vaklui tijdens de aanleg van de weg zijn overleden. Tot op de dag van vandaag is onduidelijk wat het precieze aantal is. Het Transfăgărășan monument verderop de route herinnert aan deze mensen.

Het eerste deel van de route leidt jou via een aantal scherpe haarspeldbochten naar een hoogte tot boven de 2.000 meter. Onderweg zijn er voldoende mogelijkheden om even te stoppen en van het uitzicht te genieten. Naast een spectaculaire weg bevind je je ook in het majestueuze natuurgebied van het Făgăraș gebergte.

Op ongeveer 50 minuten rijden vanaf het beginpunt, bereik je het hoogste punt van de bergpas. Hier kun je een lekkere snack en wat te drinken halen bij de vele marktkraampjes en het Balea meer bewonderen.

Na deze pauze verdwijnt de route een lange donkere tunnel in. Gelukkig is er licht aan het einde van de tunnel na een kleine kilometer rijden en heb je weer de zon op je gezicht.

De weg slingert verder Zuidwaarts richting het Vidraru meer. Voordat je hier bent, kun je besluiten om deels van de originele route af te wijken. De Transfăgărășan weg verloopt Oostelijk van het meer, maar je kunt ervoor kiezen om de DJ7041 Westelijk langs het meer te volgen. Omdat het niet de hoofdweg is, wordt deze route minder gebruikt. Het wegdek is ook aanzienlijk slechter, maar de rust maakt deze route wel degelijk aantrekkelijk. Uiteindelijk kom je aan de Zuidkant van het meer weer op de originele route. Hier bevindt zich de in 1965 gebouwde stuwdam van het meer. Een standbeeld van Prometheus bewaakt de dam.

Neem hier de tijd om moed te verzamelen voor de rest van de route… niet alleen Ceaușescu toonde interesse in dit gebied, ook Vlad Dracul – oftewel Dracula – drukte zijn stempel op dit gebied.
Naast een gedeelde interesse voor het gebied is er nog een bijzondere overeenkomst tussen de twee mannen: zoals blijkt uit de ervaringen in Cârța, is het belangrijk overledenen een gepaste begrafenis te geven, zodat ze niet in strigoi veranderen. Deze overtuiging is zo sterk aanwezig in de Roemeense cultuur dat, toen bleek dat Ceaușescu’s lichaam niet op de gepaste manier was begraven, maatregelen werden getroffen om te voorkomen dat hij strigoi zou worden; een bloeddorstig monster zoals Dracula.

Dracula (Vlad Dracul III) wordt in Roemenië vereerd als held. Hij heeft meerdere succesvolle militaire verldslagen geleverd tegen de Ottomanen en daarmee zijn volk beschermd. In Westerse verhalen is hij vooral bekend geworden door zijn wrede methodes om zijn tegenstanders te bevechten en af te schrikken. Een van die legendes gaat over het Poenari kasteel. Vlad Dracul zag het kasteel en was gecharmeerd door de perfecte locatie: aan de Transfăgărășan, bovenop een berg uitkijkend op een kloof. Omdat het kasteel in de afgelopen decennia niet meer was onderhouden, was het vervallen. Dracul nam zijn tegenstanders gevangen en liet ze, onder barbaarse omstandigheden, het kasteel renoveren en uitbreiden. Na voltooiing van de renovatie werden de gevangenen gespiesd op palen in de vallei onder het kasteel.

Vandaag de dag is het kasteel weer vervallen, maar desondanks open voor bezoekers. Hou er rekening mee dat de klim naar het kasteel over 1480 traptredes gaat, omsloten door een elektrisch hek. Het toeristisch bureau beweert dat dit is gedaan om toeristen te beschermen tegen de beren en lynxen in dit natuurgebied. Lokale bewoners zwijgen, maar hun gezichten vertellen andere verhalen…!
Beweerd wordt dat Dracula en nazaten van Dracula nog rondwaren in dit gebied. Mensen die ’s nacht in het kasteel verblijven, klagen over het gevoel continu bekeken te worden. Tevens vertellen meerdere mensen over het gevoel gebeten te zijn… ook bij Vlad Dracul is onduidelijk waar zijn lichaam na zijn overlijden is gebleven…

Eenmaal boven in het kasteel aangekomen, heb je perfect uitzicht op het gebied om je heen en wordt meteen duidelijk wat het militair strategische voordeel van dit kasteel was. Dracula heeft daardoor ook meerdere aanvallen van Ottomanen en andere tegenstanders met gemak van zich af kunnen slaan.

Terug beneden in de vallei is het tijd om door te rijden. Het is tenslotte belangrijk om op je eindbestemming aan te komen, voordat het donker wordt.

Het verdere verloop van de bergpas is minder uitdagend, waardoor je snel afstand overbrugt richting de laatste bezienswaardigheden op je route. Naast een aantal cultuurhistorische bezienswaardigheden (zoals eremonumenten en een Romeins fort) komt de route door het Piatra Craiului Nationaal Park. Sommige geologen beschrijven dit park als een groot morfologisch ongeluk, door de vele bijzondere steenstructuren zoals diepe bergkloven, steile ravijnen en een grote hoeveelheid grotten.

Op je route rijden we door een van die diepe bergkloven: Cheile Dâmbovicioarei. De kloof begint wijds, waardoor het zonlicht nog prima naar binnen dringt en de rit aangenaam begint. Naarmate je verder de kloof inrijdt, komen de rotswanden steeds dichter op je af en heeft zelfs de zon moeite om hier nog door te breken. Hierdoor ontstaat een mysterieuze en bloedstollende atmosfeer, die doet vermoeden dat je in het boek van Bram Stoker bent belandt… Overweeg of je wilt stoppen voor foto’s of met haastige spoed doorrijdt… “Denn die Todten reiten schnell” zoals Stoker omschrijft in zijn boek.

Eenmaal weer uit de kloof rollen de laatste kilometers onder je wielen door. In Bran kun je overnachten bij de Transylvanian Inn of een van de vele andere overnachtingsmogelijkheden. Het aanbod is hier overweldigend doordat vlakbij het stadje een bijzonder toeristisch kasteel ligt. Het verhaal gaat dat Dracula hier gevangen zou hebben gezeten. Overigens is hier geen bewijs voor gevonden. Het kasteel spreekt vooral tot de verbeelding van alle toeristen door de angstaanjagende uitstraling.
Indien je het kasteel wilt bezoeken, dan kun je dit het beste uitstellen tot de volgende ochtend. Je hebt dan uitgebreid de tijd om rond te kijken en meer te leren over de adellijke familie die wel in het kasteel hebben gewoond.