Dit is dag 6 van 20 als we van Los Angeles in Californië naar Washington DC reizen.
Begin de dag zoals altijd met een volle brandstoftank.
Vandaag zullen we 100 mijl puur rijplezier ervaren langs Utah RT12. We hebben al 21 mijl van de weg afgelegd terwijl je gisteren door Red Canyon reisde, dus vandaag gaan we gewoon door met de goede dingen.
Tijd dus om eropuit te trekken en wat meer van Utah's Scenic Byway 12 te ervaren, ook wel bekend als "A Journey Through Time Scenic Byway". Deze reis kan in 3 uur worden gedaan, maar kan ook 3 dagen duren. Het hangt echt af van het doel van het bezoek.
Verbluffende vergezichten zullen verblinden en verbazen. Onderweg reis je door enkele van de meest diverse en ruig mooie landschappen van het land. Dit is een behoorlijk epische weg omdat het gastheer is van twee nationale parken, drie staatsparken, een nationaal monument en een nationaal bos.
Vanaf Escalante, geografisch gelegen nabij het midden van de zijweg, draait de weg naar het noorden en slingert door uitgestrekte slickrock land. Onderweg worden reizigers beloond met uitzicht op de Escalante River (RP8), Calf Creek Canyon (RP9) en de Hogsback (RP10) en Boulder Mountain. Bij Boulder kunnen bezoekers een kijkje nemen in het leven in een prehistorisch Indiaans dorp in het Anasazi Indian Village Park (RP13).
Vanuit Boulder verder naar het noorden, nog steeds op SR-12, kruist de weg de oostelijke flank van Boulder Mountain met een spectaculair uitzicht over Capitol Reef National Park vanaf Homestead Overlook (RP14) en Steep Creek Overlook (RP15). Op een heldere dag kunnen reizigers meer dan 100 mijl in Colorado en Arizona zien.
Als Scenic Byway 12 eindigt bij Torrey, gaan we over naar Scenic Route 24 en richten we ons op Hanksville. Deze weg leidt ons door Capitol Reef National Park met zijn steile zijden van oranje rotsen. Na een paar kilometer, vooral als je eenmaal in Caineville en verder bent, verandert het landschap rond UT-24 en wordt het plotseling een dor en onherbergzaam buitenaards gebied met een verscheidenheid aan kleuren, waaronder grijs, lichtgeel, paars en vooral blauw.
Hanksville, een klein afgelegen stadje met een hippie-ziel dat dient als een belangrijk kruispunt, is waar we stoppen voor vloeistof en naar het zuiden gaan langs UT-95, The Bicentennial Scenic Highway, is elke weg in Utah een schilderachtige zijweg?
De naam komt van het feit dat de weg pas in 1976 volledig was geasfalteerd, op tijd voor de viering van het Bicentennial in de Verenigde Staten. Er is een tankstation bij Hite Marina (RP35) dat meestal in de zomer open is. Anders dan dat, is dit een vrij wijd open, onbewoond landschap.
De volgende 130 mijl hebben weinig beschaving in de weg, maar in plaats daarvan voel je je misschien getransporteerd naar een andere planeet met het harde en buitenaardse landschap. Dit is een land van grimmige rode rotsen, meestal begroeid met jeneverbessen, chamisa, cactussen, alsem en creosootstruik. Het oude zandsteenlandschap is zwaar uitgehouwen door de krachten van wind en water sinds het Colorado-plateau ongeveer 65 miljoen jaar geleden werd opgetild.
Neem de tijd om te stoppen en de Colorado-rivier en Lake Powell te bekijken vanaf de Hite Overlook (RP31). Na voltooiing van de Glen Canyon Dam op 13 september 1963, begon de Colorado-rivier een back-up te maken en werd niet langer omgeleid door de tunnels. De pas overstroomde Glen Canyon vormde Lake Powell. Hoewel het nu niet zo vol is als het was, is het nog steeds een van de grootste zoetwaterreservoirs in de VS.
De weg splitst zich bij de UT261 en we rijden zuidwaarts richting Mexican Hat totdat we bij de Moki Dugway aankomen. De weg werd in 1958 aangelegd om erts te vervoeren van de Happy Jack Mine op Cedar Mesa naar de fabriek in Halchita, in de buurt van Mexican Hat. De term "mokee" is afgeleid van het Spaanse woord moqui, een algemene term die werd gebruikt door de 18e-eeuwse Spaanse ontdekkingsreizigers en kolonisten in deze regio om de Pueblo-indianen te beschrijven die ze tegenkwamen en de verdwenen cultuur die de talrijke ruïnes had achtergelaten die ze ontdekten tijdens hun reizen. Deze term werd nog steeds gebruikt door de Anglo-pioniers, die in de jaren 1800 naar het zuiden van Utah verhuisden, en hun nakomelingen.
Evenals zijn sectie is drie mijl onverharde, maar goed gesorteerde, haarspeldbochten die 335 m (1100 ft) afdalen. De haarspeldbochten bieden niet alleen een fantastisch uitzicht op de weg, maar ook op de naburige Valley of The Gods (RP39).
De normaliteit wordt snel hervat en alle wielen zijn weer op het asfalt en we draaien en gaan richting het kleine stadje Bluff om naar bed te gaan voor de nacht