Ik kan me alleen maar voorstellen hoe de Amerikaanse soldaten zich moeten hebben gevoeld, nadat ze oog in oog stonden met een bijna 2 meter hoge weerwolf. Doodsbang, niet in staat om te bewegen en vol ongeloof wat ze zojuist hadden meegemaakt.

Het verhaal begint 2 eeuwen geleden, toen Thomas Schwytzer, een deserteur uit het Napoleontische leger die terugkeerde naar Frankrijk, een boerderij in de omgeving van Morbach beroofde en de hele familie vermoordde. Vlak voordat ze de moeder vermoordde, vervloekte ze hem. Elke volle maan veranderde hij in een weerwolf die door de bossen van Morbach dwaalde. De weerwolf richtte jarenlang verwoesting aan, voordat hij uiteindelijk op een nacht werd gedood in de buurt van Wittlich. Op die juiste plek werd een klein Maria-heiligdom gebouwd. Zolang de kaars in dat heiligdom zou blijven branden, zou het monster niet meer tot leven komen. Tot die ene nacht in 1988...

De volle maan gaf een griezelig licht in het donkere bos. Nauwelijks genoeg voor een groep Amerikaanse soldaten om te zien waar ze naartoe marcheerden. Ze waren op weg terug naar hun militaire munitiebasis, dicht bij Morbach. Een van de soldaten merkte op dat de kaars in het Maria-heiligdom niet meer brandde, maar nam er verder geen notitie van. Na een tijdje bereikten ze eindelijk de hekken van hun basis toen ineens het alarm afging. Toen ze om zich heen keken om te zien wat het alarm had geactiveerd, zagen ze een gigantisch monster in het donker.
Doodsbang dreigden ze erop te schieten, maar de enorme weerwolf kwam alleen maar dichterbij. Uit het niets hoorden ze de kreet van een vrouw en de weerwolf vluchtte de duisternis in. Nergens te bekennen…
Hoe moesten ze dit aan hun commandant uitleggen?

Dit verhaal plaatst een rondreis door de Moezelregio en de Hunsrück in een heel ander perspectief. Wanneer u vandaag uw hotel verlaat, zorg er dan voor dat u op tijd vertrekt, uw tempo aanhoudt, niet stopt in dichte bosgebieden en voldoende brandstof heeft voor de hele rondreis.

Direct nadat u uw hotel verlaat, begint u aan een eerste kleine klim naar het dorp Starkenburg, dat op de top van een van de heuvels ligt met uitzicht op de rivier de Moezel en de vele velden met wijnstokken. Zorg ervoor dat je stopt voordat je het dorp binnengaat, om te genieten van het spectaculaire uitzicht en misschien een bezoek te brengen aan de spookachtige ruïnes van kasteel Starkenburg.

Voor vandaag is dit uw laatste uitzicht op de rivier de Moezel. De route gaat nu over in de hooglanden, ten oosten van de rivier. U rijdt langzaam het heuvelachtige gebied van het Nationaal Park Hunsrück binnen. Het domein van het Morbach-monster. In deze regio komt u langs verschillende mooie oude kastelen en ruïnes. Allemaal met grachten of hoge muren. Er werd gezegd dat het rivaliserende adellijke families buiten de deur zou houden, maar wetende wat je nu weet... kan het toch een andere reden hebben. Burg Baldenau is vrij te bezoeken en je kunt rond de waterburcht lopen om de indrukwekkende constructie te zien. Iets verderop op de route kun je uitkijken op kasteel Wartenstein, strategisch gelegen dicht bij de top van een heuvel.

Deze enigszins zenuwslopende reis kan je hongerig maken, dus ga zeker naar Restaurant & Hotel Forellenhof. Deze veilige haven biedt heerlijke maaltijden (de vis wordt aanbevolen) en een welkome onderbreking van uw vermoeide reizen. Blijf niet te lang om er zeker van te zijn dat je voor donker weer in je hotel bent.

De route slingert verder door de dichte bossen, in noordoostelijke richting naar de Rijn. Langzaam gaan de vergezichten open en zie je de Rijn zich een weg banen door de vallei. Langs de route vind je verschillende uitkijkpunten om te stoppen en prachtige foto's van de rivier te maken. Als alternatief kunt u ook stoppen en rond Bacharach wandelen, dat in de Rijnkloof ligt. Dit dorp dateert uit de 11e eeuw en ademt een middeleeuwse sfeer uit. U kunt een bezoek brengen aan de oude stadsmuur, de beschermende torens, Burg Stahleck, prachtige vakwerkhuizen en het oude marktplein.

Als je nog niet zo'n dorst hebt, is het aan te raden om verder te gaan naar een restaurant verderop in de route. Volg de Rijn stroomafwaarts tot je een paar haarspeldbochten uit de kloof moet overwinnen. De weg leidt u naar Günderode Haus. Dit huis is in de 20e eeuw gerenoveerd om een rol te spelen in een Duitse cultfilm. Tegenwoordig is dit een restaurant dat bekend staat om zijn terras met een spectaculair uitzicht op de Rijn en heerlijke zelfgemaakte cake en limonade.

Ook al voelt het misschien veilig na deze pauze, je bent nog niet uit het bos! Zorg ervoor dat je je oordopjes gebruikt voor de komende stretch! Oordoppen zijn meestal bedoeld om je gehoor te beschermen, om te voorkomen dat je doof wordt. Deze keer zullen ze je ervan weerhouden om een zekere dood en verderf in te rijden.

Niets kan zo dodelijk zijn als de stemmen van sirenes. Hun liedjes zullen je in een gevaarlijke slaapwandeling sussen, waardoor mannen crashen. De legende van Lorelei vertelt het verhaal van een jonge vrouw die verliefd wordt op een zeeman. Ze raakten romantisch betrokken. Haar jaloezie dreef hem echter uit haar armen. Ziek van jaloezie heeft ze hem vermoord. De bisschop wees haar als straf een nonnenklooster toe en toen ze daarheen werd vervoerd, vroeg ze even om te stoppen op de top van een rots, die over de Rijn uitzag. Ze dacht haar visser te zien en viel in de Rijn. Eén verhaal zegt dat de rots nog steeds resoneert met haar zang. Een ander verhaal gaat over de vrouw die in een sirene verandert en verwoesting aanricht onder zeelieden die langs de Rijn reizen en de controle over hun schepen verliezen bij het passeren van de Lorelei-rots, en tragisch sterven.

Als je geïnteresseerd bent in het verhaal, en misschien ook om erachter te komen of de rots - waar ze van viel - echt murmelt (Lorelei, of "lureln ley" staat voor murmelende rots), kun je de route volgen en de rivier oversteken met een veerboot. Als u de route wilt inkorten, kunt u uw reis voortzetten in westelijke richting naar Kastellaun.

In Kastellaun kun je je fiets voltanken en door naar Burg Balduinseck. Dit kasteel dateert uit de 13e eeuw en werd gebruikt door het administratieve district Trier. Een paar kilometer voor het kasteel kun je indien nodig even stoppen voor een pauze.

Vanaf nu slingert de route langzaam terug naar je hotel. Als je van vliegtuigen spotten houdt, is er een mooi spotting area vlakbij vliegbasis Frankfurt-Hahn.

Hopelijk ben je voor het donker terug in je hotel en kun je sterke anekdotes delen over of je de Morbach-weerwolf of Lorelei de sirene vandaag wel of niet hebt gezien.