De Canarische Eilanden zijn een eilandengroep in de Atlantische Oceaan, ten westen van Marokko en de Westelijke Sahara. Als één van de grootste Canarische Eilanden is Gran Canaria, een fantastische locatie om met de motor te verkennen. Met geweldig weer het hele jaar door, uitstekende wegen en adembenemende uitzichten is het echt spectaculair te noemen!
Geniet van wegen van hoge kwaliteit met weinig verkeer, spectaculaire uitzichten en eindeloze bochten. Het landschap is zo afwisselend dat je je nooit zult vervelen. Het is een absoluut paradijs voor motorrijders!

De route start in El Risco, een klein plaatsje redelijk noordelijk gelegen op Gran Canaria. Al vrij snel rijd je de bebouwde kom uit en slinger je door het prachtige landschap. Met recht slingeren, er is bijna geen recht stuk te ontdekken hier. De éne bocht ben je nog niet door of de volgende dient zich al weer aan, het houdt niet op.
De eerste tien kilometer rijd je naar het noorden, al snel zie je de zee opdoemen. Korte tijd rijd je parallel aan het water, totdat je bij Cenobio de Valerón komt. Dit is een spectaculaire Aborigene schuur van een collectief karakter. Op een hoge berghelling van de berg Gallego, is deze vindplaats gelegen die de oude inwoners meer dan 500 jaar geleden bouwden, gebruikmakend van de geologische omstandigheden van de vulkanische kegel. Daarin, en geholpen door stenen pieken, werden meer dan 350 holtes geopend, die zich op verschillende niveaus bevinden en werden gebruikt als opslag van graan en andere voedingsmiddelen.
Het strategische karakter van deze locatie maakt het een echte natuurlijke vesting, onopgemerkt aan de buitenkant en is gevestigd in een bijna verticale bergwand.
Het beeld van de grotten en de omringende torenhoge kliffen laten onvergetelijke herinneringen na voor de bezoekers, die kunnen leren over de oude bewoners die hier door de eeuwen heen geleefd hebben.

Je vervolgt de route al slingerend verder over de GC-291, welke al snel overgaat in de GC-70. Via deze weg rijd je door het binnenland van Gran Canaria, wat helemaal geen straf is. Leuke dorpjes, prachtige vergezichten en stukken bos wisselen elkaar af, je hoeft je geen moment te vervelen. Wat opvalt is het prachtige asfalt waar je overheen rijdt, de Spanjaarden weten wel hoe ze wegen moeten aanleggen!

In Agaete aangekomen heb je de mogelijkheid om het Museo de La Rama te bezoeken. La Rama (de tak) staat centraal tijdens de feesten van de ´Virgen de Las Nieves´ in Agaete. Dit evenement heeft zich in de loop der jaren tot één van de belangrijkste zomerfeesten van de Canarische Eilanden ontwikkeld. Het is niet zomaar een feest, maar heeft voor de mensen van Gran Canaria een grote symboliek In 1972 werden de feesten daarom al tot een feest van nationaal toeristisch belang verklaard.
In het Museo de La Rama kunt u elke dag van het jaar de essentie van dit feest komen proeven. Het museum geeft een beeld van de verschillende elementen die op het feest een rol spelen. Van de 'papagüevos', reusachtige carnavaleske poppen, tot de verschillende versieringen op het feest en de takken die het feest zijn naam hebben gegeven. Het museum is gevestigd in een speciaal hiervoor ingericht gebouw met zes verschillende expositieruimtes.

Na Agaete zak je langs de kust af naar het zuiden. De weg waar je overheen rijdt is weer geweldig. Geen recht stuk in te ontdekken, prachtige uitzichten worden je na elke bocht weer voorgeschoteld. Soms ook een blik over de zee, kortom genieten! Na ongeveer 15 kilometer is het tijd om dit moois te onderbreken voor een welverdiende kop koffie.
Na de koffie is het feestje nog niet te einde, het slingeren gaat nog een kleine 20 kilometer door. Wat een straf! Vergeet vooral niet tussen al dit stuurgeweld door om even te stoppen bij de vele mooie plekken met fantastische uitzichten.

Net ten zuiden van La Aldea de San Nicolás kom je langs het Cactualdea Park, ofwel het grootste cactussenpark van Europa. Een cactarium met palmbomen, aloë's, pauwen en schildpadden. Zes meter. Zoveel meet de hoogste cactus van Cactualdea Park, de onbetwistbare protagonist van de beste foto's die deze ongelofelijke tuin schenkt. En zo is het gebruikelijk dat bij het doordringen van het grootste cactussenpark van Europa men zich verrast over de enorme grootte van de vele exemplaren van de meer dan 1200 soorten die hier hun thuis vinden. Een gebied van 15.000 vierkante meter in La Aldea de San Nicolás in het westen van Gran Canaria die men doorkruist in een vlotte en plezierige wandeling van een uur.
Cactualdea biedt veel meer dan alleen stekelige planten uit exotische plaatsen zoals Madagascar. Tussen het kabbelend water, net voorbij het amfitheater, barst de kunstvulkaan uit in de richting van de trappen die leiden naar de prachtige tuin. Een groot stenen pad loopt doorheen het cactarium waar oneindig veel cactussen te ontdekken zijn omgeven door palmbomen, aloë's en kardoenen terwijl vrij rondlopende pauwen, eenden, schildpadden en ezels zorgeloos toekijken. Daarna komt het bezoek aan de grot aan de beurt en natuurlijk wat hapjes eten in de bar of souvenirs kopen.

Na de cactussen rijd je over de enige bergpas die deze route rijk is, de Degollada de la Aldea met een hoogte van 658 meter. Hoewel deze hoogte in de passenwereld natuurlijk niet veel voorstelt heb je toch een indrukwekkend uitzicht vanaf deze pas.
Je slingert na deze pas langs Los Azulejos naar de lunchplaats. Hoewel de meeste mensen geen uren zullen doorbrengen bij de bijzondere rotsformatie van Los Azulejos, is een kort bezoek zeker aan te raden.
De rotsformatie van Los Azulejos ligt langs de weg van Mogán naar San Nicolás de Tolentino ongeveer 10 km van Mogán verwijderd. De rotsen danken hun naam Los Azulejos aan de bijzondere kleuren die ze tentoonspreiden. Deze lijken op de kleuren van de bekende Portugese tegels, de azulejos. Bij een blik op de rotsen zul je vele verschillende tinten ontwaren, van blauw tot groen en donker rood. Deze verschillen zijn het gevolg van oxidatie. Het kleurenpalet van Los Azulejos biedt een indrukwekkend aanzicht.

Bij het restaurant waar de lunch is gepland kom je ook een klein museum tegen dat door de uitbater van het restaurant in de loop der jaren is gevuld. Het museum is gehuisvest in een typisch Canarisch huis en stelt restaurantklanten in staat om meer te weten te komen over de gebruiken en gereedschappen die worden gebruikt door herders, boeren en mensen van het eiland. Van oude fietsen tot één van de eerste schakelborden, maar ook documenten, flessen, werktuigen en landbouwgereedschappen. Leuk om even doorheen te wandelen!

Na de lunch slinger je weer richting het noord en bereik je via nog één koffiestop na uiteindelijk 180 kilometer El Risco, daar waar de route ook begon. Ook in dit laatste stuk zijn een aantal plekken direct aan de route waar je echt even moet stoppen om een moment te genieten van het uitzicht om te beseffen wat voor prachtig eiland Gran Canaria is.

Veel plezier tijdens het rijden van deze route!