Scandinavië… Geen land maar een prachtig gebied. Scandinavië is de verzamelnaam voor de volgende Noordelijke landen; Noorwegen, Zweden en Denemarken. Kijkend naar de historie horen Finland en IJsland ook bij Scandinavië: ook volgens de Noorse raad horen ze er bij. Al met al is Scandinavië enorm groot (meer dan een miljoen vierkante kilometer) dit terwijl er ongeveer 24 miljoen mensen wonen. Ter vergelijking; Nederland is ruim 41.000 vierkante kilometer groot met zo’n 17 miljoen inwoners.

Van alle west Europese landen hebben de Scandinavische landen waarschijnlijk het meeste min of meer ongerepte natuur. Daarnaast zijn het landen die gemakkelijk bereikbaar zijn vanuit Nederland. Noorwegen kenmerkt zich onder andere door de fjorden en de bij veel motorrijders bekende Trollstigen. En waar Zweden bekend staat als wijds en rustgevend kent iedereen Finland als het land van de 1000 meren. Al met al legitieme redenen om door middel van een aantal routes deze prachtige natuur in het noorden van Europa te doorkruisen.

De eilandengroep Lofoten liggen midden in de woeste Noorse Zee, ruim boven de Poolcirkel. Deze bijzondere streek biedt een schitterend landschap met imposante bergen, diepe fjorden en lange, wilde zandstranden waar het geluid van de zeevogelkolonies altijd te horen is.
De eilandengroep is vooral bekend vanwege zijn rijke visserijtraditie. De Lofoten maken ondanks hun geïsoleerde ligging toch een welvarende indruk. De hele economie draait bovenal om de visserij. Het beeld van de Lofoten wordt vooral gedomineerd door houten rekken met kabeljauw, die hangt te drogen. Al eeuwenlang is de Lofotenvisserij een begrip. Hartje winter varen de schepen uit om in maar een paar maanden de vis te vangen. De rijke visgronden zijn te danken aan de Noord-Atlantische warme golfstroom rond de eilanden, waarin de vissen hun paaigronden hebben. Rond de Lofoten en de daar aanwezige paaigronden van de kabeljauw is er geen olieboring toegestaan.

De route begint in Kabelvåg op het prachtige eiland Austvågøy, het tweede eiland dat je aandoet in deze rondreis over de Lofoten. Het duurt niet lang voordat je het derde eiland, Gimsøya op rijdt. Dit is één van de kleinere eilanden van de Lofoten. Het eiland bereik je over de Gimsøystraumen bru, een vrijdragende brug die de zeestraat Gimsøystraumen oversteekt. De betonnen brug is 839 meter lang, de hoofdoverspanning is 148 meter en de maximale afstand tot de zee is 30 meter. De brug heeft 9 overspanningen. De Gimsøystraumenbrug werd geopend in 1980. Het is één van de vele bruggen die de eilanden van Lofoten met elkaar verbinden als onderdeel van de Europese snelweg E10 (ook bekend als Lofast).

De route loopt over het eiland Gimsøya bijna geheel langs de kust, wat je een prachtig uitzicht over de Vesterålsfjorden geeft. Als de weg van de kust weg buigt heb je uitzicht over de bergen die in de verte liggen, wat ook een prettig gezicht is.
Vooral niet vergeten af en toe te stoppen om te genieten van de geweldige natuur om je heen, waar je natuurlijk ook wat foto's van moet maken.

De oversteek naar het volgende eiland dat deel uitmaakt van de Lofoten, Vestvågøya, doe je via de Sundklakkstraumen bru, een vrijdragende verkeersbrug die de Sundklakkstraumen-zeestraat oversteekt. De brug is 271 meter lang en de hoofdoverspanning is 90 meter (300 voet) lang. Ook deze brug is onderdeel van het Lofast-project.

Korte tijd na de koffiepauze in Stamsund heb je de mogelijkheid om Skaftnes gård Museum te bezoeken. Dit is een prachtig gelegen museum tussen de zee en de groene bergen van de Lofoten, dichtbij Sennesvik en Ure på Vestvågøy.
De boerderij bestaat uit een woonboerderij, schuur, dok en botenhuis. De gebouwen zijn toegankelijk voor bezoekers en er is een bekwame gids beschikbaar. Als je geïnteresseerd bent in de geschiedenis van Lofoten, dan is dit de plek om meer te weten te komen over vissers en boeren die leefden tussen de zee en wat kale grond. Bezoek Skaftnes Farm voor een authentieke en echte Lofoten-ervaring.

In Leknes kom je langs een Esso tankstation waar een fatsoenlijke shop bij is. Dus mocht je nog wat willen kopen voor onderweg is het verstandig dat hier te doen, de tanksstations langs het resterende deel van de route zijn allen onbemand en hebben geen shop.

Na de eventuele tankstop sla je rechtsaf, op weg naar het Lofotr Viking Museum. Eigenlijk een must nu je op de Lofoten bent. Het museum is een historisch museum gebaseerd op een reconstructie en archeologische opgraving van het dorp van een Vikinghoofdman. Het is gelegen in het kleine dorpje Borg , nabij Bøstad. In 1983 ontdekten archeologen het Chieftain House, een groot gebouw uit de Vikingtijd waarvan wordt aangenomen dat het al rond het jaar 500 na Christus is gebouwd. Opgravingen onthulden het grootste gebouw dat ooit is gevonden uit de Vikingperiode in Noorwegen. De fundering van het Chieftain House in Borg was 83 meter lang en 9,5 meter breed, en het gereconstrueerde gebouw is 9 meter hoog. De zetel in Borg is naar schatting rond het jaar 950 verlaten.
Nadat de opgraving was beëindigd, bleven de overblijfselen van wat ooit het langhuis was geweest, zichtbaar. Het langhuis is iets ten noorden van de opgravingslocatie gereconstrueerd. In 1995 werd het Lofotr Viking Museum geopend. Het museum omvat een volledige reconstructie van het 83 meter lange stamhoofdhuis, een smidse, twee schepen (replica's van het Gokstad-schip, één op ware grootte) en hun botenhuizen, en verschillende heropvoeringen bedoeld om de bezoeker onder te dompelen. in het leven ten tijde van de Vikingen. Het hoofdgebouw is ontworpen door de Noorse architect Gisle Jakhelln.
Dit museum is zeker een bezoek waard, het lopen door het immense vikinghuis of het zeilen in een vikingschip doe je niet elke dag.

Het volgende en één-na-laatste eiland van de Lofoten wat je zult bezoeken, Flakstadøya, bereik je via de Nappstraumtunnelen. Deze enkelbuizige tunnel is 1776 meter lang en loopt onder de zeestraat van Nappstraumen door op een maximale diepte van 63 meter. De oversteek, die vanaf 1956 met een veerboot werd gedaan, kon na openstellen van de tunnel in 1990, niet over het water gebeuren, maar er onder door. In eerste instantie werd er tol geheven, maar nadat er in 2003 genoeg tol was betaald om de kosten van de aanleg mee te dekken, werd de tol afgeschaft, sindsdien heeft men vrije doorgang.

In Flakstad kom je langs de Flakstad kirke, een parochie-kerk van de Kerk van Noorwegen. De rode houten kerk werd in 1780 in kruisvorm gebouwd. De kerk biedt plaats aan 300 mensen.
Het lange, lage kerkgebouw is een tandheugelconstructie met aan de buitenzijde bekleed hout met roodgeverfde houten lambrisering, zoals gebruikelijk was aan het einde van de achttiende eeuw. De kleine ruitjes hebben witte kozijnen. Het dak is bedekt met pannen en een nokkoepel met een uivormige koepel en een spits bekroont de kruising van de dwarsarmen.
Een mooi gebouwtje dat zeker de moeite van het stoppen waar is, zeker voor het maken van een foto.

Na de lunch bij Ramberg kom je bij het punt waar je af kunt slaan om een bezoek te brengen aan het Lofotodden National Park. Hou hiervoor richting Fredvang aan en blijf deze weg volgen.
Het park werd opgericht in 2018 en is 99 vierkante kilometer groot. Het park strekt zich uit over 86 vierkante kilometer land en 13 vierkante kilometer water.
Je kunt hier, als je je voertuig parkeert op de aangegeven parkeerplaats, een prachtige wandeling maken. Het pad dat je naar het park leidt begint bij de parkeerplaats. Verwacht geen mooi geplaveid pad, maar eerder rotsen en planken waar je overheen moet lopen. Het uitzicht dat je echter geboden wordt maakt dit meer dan goed.

Even verderop bereik je het laatste eiland van deze Lofoten-rondreis, Moskenesøya. Vanaf dit eiland zul je straks ook de veerboot oprijden die je naar Bodø brengt. Voordat het echter zover is kom je eerst nog langs een aantal bezienswaardigheden die wellicht de moeite waard zijn. Bijvoorbeeld het uitzichtpunt over de haven van Hamnøya. Je kent ze wel, van die schilderachtige foto's van de houten vissersscheepjes die in de haven liggen te wachten om uit te varen....zouden hier gemaakt kunnen zijn.
Even verderop wederom een dergelijk tafereel, maar dan van de haven van Reine. Dit dorpje rijd je echter in voor een kop koffie, de laatste koffiestop op de Lofoten. Er is een onbemand tankstationnetje, één enkel pompje, dus mocht het nodig zijn kun je hier de tank vullen.

Het asfalt over de laatste brug van dit eiland, de Djupfjordbrua, zorgt dat je aan de andere kant van de Djupfjorden komt zonder natte voeten. Vlak na de brug is er een uitzichtpunt dat een leuk uitzicht over de brug, maar ook over het water geeft. Zeker even stoppen om nog een laatste keer te genieten van het moois dat de Lofoten je te bieden hebben.

Twee kilometer verder, je ziet de veerboot met een beetje geluk al liggen, kun je er nog voor kiezen om even een klein stukje door te rijden naar het Lofoten tørrfiskmuseum in het plaatsje Å. Ongetwijfeld heb je onderweg veel rekken zien staan, afhankelijk van de tijd van het jaar waarin je hier bent waren ze gevuld met kabeljauw. In het Lofoten tørrfiskmuseum kunnen ze je alles vertellen over deze stokvis, ofwel ongezouten gedroogde kabeljauw.
De vissers trekken erop uit op jacht naar skrei, de kabeljauw die elk jaar van de Barentszzee naar de kust van Noord-Noorwegen migreert om er kuit te schieten. De grote kabeljauwsoort vind je vooral langs de kust van de Lofoten, Senja en de Vesterålen, tussen januari en april.
De lange reis van de skrei zorgt ervoor dat hun vlees steviger is dan dat van de gewone kabeljauw, die vaak op één plek blijft. Het witte, milde vlees is zo mals dat het loskomt als je het zachtjes met een vork beroert.
In het museum kunnen ze je alles vertellen over deze belangrijke inkomstenbron op de Lofoten, waar je overal de rekken waaraan je per twee stuks samengebonden kabeljauwen ziet hangen om gedroogd te worden in de buitenlucht. Het goud van de Lofoten noemen ze het. De bewoners van de Lofoten zeggen niet dat het ruikt naar vis. Nee, het ruikt naar geld.

In Moskenes aangekomen wacht een 3,5 uur durende bootreis op je om je terug te brengen naar de stad waar de Lofoten-rondreis begonnen is, Bodø. De route eindigt bij hetzelfde hotel als waar de rondreis begonnen is, het Skagen Hotel.
Voor de kampeerder is er een tweetal campings in de omgeving van het eindpunt aangegeven: Bodøsjøen Camping en Geitvågen Bad & Camping.

Veel plezier tijdens het rijden van deze route!