Verzamelen en starten kan in Espéraza op de parking van de Intermarché. Er is een tankstation en je kan er eventueel nog wat inkopen doen voor onderweg. Restaurants en drankgelegenheden zijn schaars op deze rit. Espéraza ligt aan de oevers van de rivier de Aude en is omgeven door een schilderachtig landschap met heuvels en wijngaarden. Eén van de opvallende attracties van Espéraza is het Dinosauriërmuseum (Musée Dinosauria). Dit museum richt zich op de paleontologie en herbergt een indrukwekkende collectie van fossielen, waaronder dinosaurusskeletten en andere prehistorische vondsten.

Na een paar kilometer opent zich een groene vallei. In deze onverwachte zachtheid verrijst de Château d'Arques. Het dateert uit de 11de eeuw en het heeft een rijke geschiedenis. Het kasteel is opvallend vanwege zijn middeleeuwse architectuur, met torens, wallen en verdedigingswerken die getuigen van zijn oorspronkelijke defensieve functie. Het kasteel heeft door de eeuwen heen verschillende renovaties ondergaan.
Tegenwoordig functioneert het Château d'Arques ook als een bezoekerscentrum. Bezoekers kunnen het kasteel verkennen en meer te weten komen over de geschiedenis ervan via tentoonstellingen en informatieve displays. Het biedt een kijkje in het middeleeuwse leven en de rol van het kasteel in die tijd.

De verkeersluwe wegen slingeren zich door een voornamelijk weelderig bebost heuvellandschap, waarin de bergen op de achtergrond nooit ver weg zijn.
De Col de Paradis, omgeven door het nationale bos Rialsesse is 626 m hoog. De klim is 6,6 km lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 4,0%.

Na een 25 km verlaat je de D613 en je neemt de weg naar het Château de Termes. De weg is smal en kronkelt door een woest en dicht begroeid heuvellandschap.
Net onder het kasteel van Termes, die de natuurlijke verdediging vormt, vormen de Gorges du Termenet of Clue du Terminet een spectaculair natuurgebied. De kalksteenplooien en -formaties zijn gemakkelijk te zien vanaf de weg of paden. De kloof is woest en smal en je rijdt door een tweetal tunneltjes.

De Col de Termes is 'maar' 520 m hoog maar boven krijg je toch mooie vergezichten. Na Cascastel-des-Corbières wordt het landschap opener met mooie zichten op de omliggende heuvels. De weg kronkelt verder met ook enkele haarspeldbochten.

In Tuchan is er een restaurant. Wie wil eten kan hier dankbaar gebruik van maken want veel mogelijkheden zijn er immers niet. Restaurant Le Relais d'Aguilar biedt je een ter plaatse bereid menu met een aantal verse en lokale producten. Op het terras, in de schauw van olijfbomen, kan je genieten van het prachtig panorama.

Het kasteel van Padern is gemakkelijk bereikbaar en domineert het gelijknamige dorp. Het bestaat uit een hoge veelhoekige omheining en de overblijfselen van een donjon en woning. Het kasteel maakte van de 9de tot de 14de eeuw deel uit van de abdij van Lagrasse. Kasteel Padern staat boven de kloven van Verdouble. De gratis toegang wordt aangegeven vanaf de onderkant van het dorp, waar je je voertuig moet achterlaten. Vanaf de donjon is het uitzicht over de Verdouble-vallei en het dorp opmerkelijk.

Niet veel later zien we in de verte het kasteel van Peyrepertuse. Wat eens een trots bolwerk was is nu een statige ruïne waarvan de scheiding tussen de berg en de muren erg moeilijk te zien is. Peyrepertuse is als het ware uit de rotswand ontsproten en tooit de steile rotswanden als een grimmige kroon.
De weg naar Peyrepertuse is erg steil en kent verschillende venijnige haarspeldbochten. Wie daar niet van houdt parkeert best ergens op weg naar de top op een van de ruime parkeergelegenheden.
Vondsten hebben aangetoond dat Peyrepertuse reeds in de Romeinse tijd werd bewoond. In de 9de eeuw wordt de plaats voor het eerst in de geschiedenis vernoemd. Daarna, in de tijd van de
Katharen, was Peyrepertuse een ketters bolwerk. Ondanks zijn majestueuze ligging is de vesting tenslotte toch in de handen van de Franse koning en dus van de katholieken gevallen. De Fransen breidden het chateau gevoelig uit en het zijn de ruïnes van dat complex die nu jaarlijks bezocht worden door vele duizenden toeristen. Het uitzicht dat je er krijg is er dan ook schitterend.

De Gorges de Galamus is een van de schitterendste natuurverschijnselen in deze streek. Via een goed aangelegde weg, door tunnels en langs overhangende rotsen, kan je de plek bereiken. Deze slingert, 100 m boven de rivier, langs de rotsen. Vaak hoor je de rivier goed terwijl je hem niet ziet. Op sommige plaatsen is de weg zo smal dat er maar één auto tegelijk langs kan. Met de motor is het natuurlijk geen probleem. Op de parking aangekomen kan je te voet verder gaan via verschillende routes. Onderweg heb je schitterende uitzichten.

Door de rivier de Agly zijn er grotten ontstaan in de kloof. Deze zijn vanaf de 7de eeuw gebruikt door kluizenaars om erin te wonen. De “beschermheilige” was Saint Antoine, de patriarch van de monniken in de woestijn. Halverwege de gorges is tegen de rotswand de hermitage van Saint-Antoine-de-Galamus gebouwd. Een zekere Limoux Nègre verbleef er in de 14de eeuw. Hij wilde 40 dagen vasten en toch overleven. Het gevolg was dat hij door de inquisitie is opgepakt en op de brandstapel ter dood is gebracht.
In de 15de eeuw is de plek verder uitgebreid en in 1782 werd de huidige kapel gebouwd als dank voor opmerkelijke genezingen van veel inwoners uit Saint-Paul-de-Fenouillet. Tot 1950 hebben hier kluizenaars geleefd. Op een speciaal aangelegd uitzichtpunt, bevestigd aan een klip, heb je een mooi zicht op het klooster.

Nog steeds is het een traditionele plek voor pelgrimages op 2de Paasdag en 2de Pinksterdag. Op Paasmaandag bezoeken veel Occitaanse inwoners de plek en op Pinkstermaandag vooral Catalanen. Opvallend bij een bezoek aan de rotskapel is de merkwaardige steen met daarin een ‘Sator-vierkant’ gebeiteld. De tekst, die in alle richtingen identiek kan gelezen worden, luidt als volgt: “Sator arepo tenet opera rotas”, wat zoveel betekent als “de zaaier houdt het rad van de wereld draaiend”.

Na Saint-Paul-de-Fenouillet klimt de smalle weg met haarspeldbochten naar de Col d'Aussières. De col, een wilde en natuurlijke plek, piekt op een hoogte van 1.020 meter. Een aangename geur van aromatische kruiden parfumeert de plaats. De pas biedt een prachtig uitzicht op de steile bergkammen van het Espinouse-plateau. Vanaf nu gaat het gestaag naar beneden.

Het Château de Puilaurens ligt op een hoogte van ongeveer 700 meter. Het bevindt zich op een rotsachtige uitloper en biedt een panoramisch uitzicht op de omliggende valleien en bergen.
Het kasteel dateert uit de 11de eeuw en speelde een rol in de middeleeuwse geschiedenis van de regio. Het kasteel heeft dikke stenen muren, torens en verdedigingswerken die getuigen van zijn oorspronkelijke militaire functie. Als Kathaars bolwerk speelde Puilaurens een belangrijke rol in de verdediging van de Katharen tegen de aanvallen van de katholieke kerk. Het kasteel diende als een toevluchtsoord voor de Katharen tijdens de conflicten van die tijd.
Tegenwoordig is het Château de Puilaurens een populaire toeristische attractie. Bezoekers kunnen het kasteel beklimmen en verkennen, en genieten van het uitzicht op het omliggende landschap.

Via een tunnel uitgehakt in de bergwand kom je in de “Defilé de Pierre-Lys”. Het is een prachtig stuk weg dat door een nauwe kloof de loop van een rivier de Aude volgt. Op sommige plaatsen heeft men grote partijen uit de rotswand moeten hakken om de weg een plaats te geven, maar dat maakt het traject extra spectaculair.

In Quillan rijd je over de Aude. Deze rivier heeft een totale lengte van ongeveer 224 kilometer.
Je blijft de Aude volgen tot in Espéraza, het eindpunt van deze rit.