Dit is de tweede rit van een rondreis door Duitsland, Oostenrijk, Italië, Slovenië, Kroatië, en Bosnië en Herzegovina. De routes zijn uitgezet en gereden in 2015 door Marc Telkamp.

Tijdens de route van vandaag besef je dat je vakantie echt begonnen is. Het landschap verandert. De heuvels gaan langzaam over in bergen. De vergezichten worden steeds indrukwekkender en de Alpen doemen op. De eerste echte Alpenpassen rollen vandaag onder je wielen door.

De route van Ulm naar Imst is er eentje om te genieten. Het is niet te lang waardoor je onderweg regelmatig kunt stoppen voor foto’s, om een bezienswaardigheid te bezoeken of om simpelweg even de machtige bergen in je op te nemen. Om deze redenen krijgt de route 4 sterren.

Vandaag rij je het eerste deel van de route door Duitsland. De wegen zijn langgerekt, eenvoudig te rijden en een aangename afwisseling na een lange eerste dag met veel kilometers.

Voordat je Ulm verlaat, steek je de Donau rivier over (RP 5). De op een na langste rivier van Europa werd reeds door de Romeinen en Grieken als handelsroute gebruikt. Tegenwoordig is de Donau nog steeds een van de belangrijkste vaarroutes binnen de EU: de rivier maakt een verbinding tussen de Noordzee en Zwarte Zee mogelijk.

Langzaam verlaat je Ulm en haar voorstad Neu-Ulm. De drukte van de stad wordt vervangen door de rust in de buitengebieden. Na een half uur rijden kom je in een bijzonder gebied: Roggenburg (RP 7). Meer dan drie eeuwen lang was Roggenburg een van de 40 zelfbesturende keizerlijke abdijen van het Heilige Roomse Rijk en als zodanig een vrijwel onafhankelijke staat. Deze status heeft de abdij weelde gebracht, wat je tegenwoordig nog steeds terugziet in het (bijna onveranderde) Barokke kerkgebouw en haar schitterende orgel. Indien je het interessant vindt, is het zeker de moeite waard te parkeren en het klooster te bezoeken.

Na je bezoek aan het klooster vervolgt de route zich verder richting het Zuiden. Je steekt de rivier de Günz over, die noordwaarts uiteindelijk in de Donau overgaat. Je eerste pauze van de dag is in het stadje Mindelheim. Dit kleine bescheiden stadje dateert uit de Middeleeuwen en heeft daardoor een mooie stadskern, waar je heerlijk op een terrasje kunt pauzeren. Je rijdt onder het Oberes Tor door waarna je op de Marienplatz je motor kunt parkeren. Vanaf hier is het kiezen waar je wilt gaan zitten: neem je een ijskoffie bij ijsbar “Gelati amo si”? Of ga je voor een heerlijke taart bij Bäckerei-Konditorei Ried?

Het terrein wordt nu steeds Alpiener. Je komt langs de Bärensee (RP 14) en Forggensee (RP 17). De laatste is gemaakt om de smeltende sneeuw uit de Alpen op te kunnen vangen, zodat voorkomen wordt dat de omgeving overstroomt.

Mensen die de regio rondom de Forggensee bezocht hebben, zullen het gebied om een andere reden kennen: Neuschwanstein (RP 18). Dit kasteel is een van de grootste toeristische trekpleisters van Duitsland en heeft als inspiratie gediend voor het kasteel Doornroosje in Disneyland. Je eigen PK’s mogen helaas niet de berg op rijden naar het kasteel. Je kunt parkeren op een van de parkeervelden aan de voet van de heuvel en vandaaruit op eigen kracht of 2 PK (paardenkoets) naar de ingang van het kasteel gaan. De populariteit betekent dat het kasteel gemiddeld zo’n 1,3 miljoen bezoekers per jaar trekt. Maak voor jezelf de keuze of je in deze massa op wilt gaan of het kasteel alleen van een afstand bewonderen wilt.

Indien je de drukte liever vermijdt en meer geniet van een mooi uitzicht of wandeling in de natuur, dan is het de moeite waard om Walderlebniszentrum Ziegelwies te bezoeken (RP 20). De Baumkronenweg (tree top walk) is een 480 meter lange en 21 meter hoge wandeling boven de boomtoppen. De wandeling biedt een fraai uitzicht op de Lech rivier.

Nadat je de grens tussen Duitsland en Oostenrijk te voet hebt gekruist (via de Baumkronenweg), steek je dan nu toch echt met de motor de grens over naar Oostenrijk. Om niet direct in de drukte van de Fernpass aan te sluiten, rij je eerst een stukje over de Kniepass (RP 21).

Vanaf Reutte gaat het verder op de Fernpass. Vakantiegangers en vrachtverkeer maken graag gebruik van deze route, waardoor het helaas niet echt doorrijdt. Gelukkig maakt Highline 179 (RP 24)het de moeite waard om alsnog deze weg te nemen. Je kunt hier prima pauzeren bij de Gasthof in de vallei langs de weg: ze serveren heerlijke Strudels. Nog imposanter is de highline zelf. Deze hangbrug zweeft boven de Gasthof op een hoogte van 114 meter en verbindt Fort Claudia met de ruïne Ehrenberg, De 406 meter lange hangbrug zorgt voor spectaculaire uitzichten over de omringende vallei.

Voordat je de drukte van de Fernpass verlaat voor de rust van de Tiroler bergen, kun je nog even tanken bij het laatste tankstation voor het einde van de route van vandaag (RP 27).

Het staartje van deze route is de “kers op de taart”. Je rijdt over de Namlosspass en Hahntenjoch. Deze twee bergpassen zijn een verademing op de drukke Fernpass. Het zijn tevens je eerste echte Alpiene bergpassen deze vakantie; de bergen torenen nu boven de 2000 meter uit. Met een brede lach op je gezicht rij je naar je hotel in het bergstadje Imst.

Indien je vroeg aan bent gekomen in het hotel, overweeg dan de Rosengartenschlucht te bezoeken. Als je de informatie op de website van het Tiroler Toeristisch bureau wilt geloven, dan is dit de mooiste kloof van Oostenrijk. De kloof is 2 kilometer lang en tijdens de wandeling baan je je een weg door in de rotsen gehouwen tunnels en trappen. Wil je niet al te uitgebreid op stap aan het einde van de dag, dan is een wandeling door de barokke binnenstad van Imst ook zeker een mooie afsluiting op een hopelijk prima tweede dag van je vakantie.