Dit is de dertiende rit van een rondreis door Duitsland, Oostenrijk, Italië, Slovenië, Kroatië, en Bosnië en Herzegovina. De routes zijn uitgezet en gereden in 2015 door Marc Telkamp. Zoals gebruikelijk is deze route ook weer ingekort, zodat je onderweg meer tijd hebt om van je omgeving te genieten en her en der heerlijke pauzes te nemen.

Als ik de route van vandaag een titel zou moeten geven, dan noem ik deze de draai-om-route. Regelmatig zul je om moeten keren, omdat je het einde van een doodlopende straat hebt bereikt... En nee, de routepunten staan niet verkeerd.

De route vanaf Logarska Dolina naar Sachsenburg komt door Kärnten heen. Dit is een van de 9 Bundesländer (provincies) van Oostenrijk en wordt door het afwisselende landschap als een van de mooiste provincies van het land betiteld. Voor motorrijders houdt dit in, dat rijden door glooiende valleien en kloven wordt afgewisseld met spectaculaire klimmen over onder andere doodlopende wegen. Een passender betiteling voor zo'n dergelijke doodlopende weg is panoramastraat: vanaf de vallei klim je steeds hoger en hoger. Onderweg heb je regelmatig de mogelijkheid om van de vele vergezichten te genieten. Met als kersje op de taart een heerlijke pauze bij een bergrestaurant met spectaculair uitzicht (vaak 360 graden).

Vandaag laten we Slovenië achter ons. Als het weer het toelaat, heb je vanochtend een ontbijt met uitzicht. Op sommige dagen hangt de bewolking hoog in de Logar vallei, waardoor je een goeie indruk krijgt van de prachtige omgeving. Nog een laatste keer rij je door de vallei richting de uitgang en word je uitgezwaaid door de goudbruin gekleurde Longhorns.

Er is geen tijd om rustig wakker te worden. Direct nadat je de vallei hebt verlaten word je aan het werk gezet. De Paulitschsattel eist direct al jouw aandacht op. Krappe bochtjes worden opgevolgd door nog krappere haarspeldbochtjes en uiteindelijk de grensovergang bovenop de berg. Douane is aanwezig, dus hou er rekening mee dat je paspoort wordt gecontroleerd. Doorgaans kun je met een vriendelijke zwaai je weg vervolgen en de afdaling inzetten naar Bad Eisenkappel. Hier kun je, indien nodig, tanken (rp 4) en ook even een foto maken van Kasteel Hagenegg (rp 3). Er is weinig bekend over de oorsprong en datering van dit kasteel. Vermoedens bestaan dat op deze plek reeds een Romeins fort heeft gestaan ter bescherming van een oud-Romeinse weg. Het oudste deel van het huidige kasteel zou staan op restanten van een structuur uit 1316. Momenteel is het kasteel in het bezit van een adellijke familie, waardoor het niet open is voor bezoek. Vanaf de parkeerplaats heb je uitzicht op het deel dat in de 15e en 16e eeuw is gebouwd.

Met het overgaan van de grens ben je in het Oostenrijkse Kärnten gearriveerd. In het Nederlands noemen we dit gebied ook wel Karinthië. Deze naam is niet geheel correct, omdat het verwijst naar een groter gebied dat naast Oostenrijk ook in Slovenië loopt, tussen de Karawanken en de Alpenhauptkamm. Bij het omhoogrijden over de diverse panoramastraten zul je regelmatig van het uitzicht kunnen genieten op beide berggebieden.

Maar eerst duiken we een Klamm of Schlucht in. Dit zijn kloven, ontstaan door vaak eeuwenlange erosie door water. De Trögerner Klamm (je eerste doodlopende weg vandaag) is ontstaan doordat de Trögernbach haar weg heeft gevonden door het zachte kalksteen van de omgeving. Het resultaat is een schitterende rit door de Trögerner kloof. Als je goed om je heen kijkt, zul je ook verschillende lagen van een zee terugzien in het gesteente om je heen. Omdat het gebied in en rondom de Klamm beschermd natuurgebied is, zul je aan de ingang van de kloof een groot bord zien staan (rp 5). De lokale burgemeester vraagt je om de kloof te voet te bezoeken. Het is geen verbodsbord. Voel je vrij om de kloof met de motor te bezoeken, maar doe het respectvol. Over het algemeen is de kloof vrij rustig. Er zijn weinig toeristen. Hou er wel rekening mee dat bosbouw wordt bedreven in dit gebied. Het zou zo maar kunnen dat een grote PKW volbeladen met boomstammen jou tegemoet komt gereden in een blinde bocht. Aan het einde van de kloof kun je even heerlijk pauzeren. In de zomermaanden vind je, naast de picknickplek, een hutje (rp 6) waar je lekkere eenvoudige gerechtjes en drinken kunt kopen. Uiteindelijk is er geen andere optie dan om te draaien en dezelfde weg terug te rijden. Gelukkig is dit geen straf!

Via de eenvoudige en rustige Schaidasattel (rp 7) vervolg je de route verder naar het Westen. Met een maximale hoogte van 1069m is het geen spannende klim. Onderweg kun je eventueel borden tegenkomen om de Hochobir-Panoramastrasse op te rijden. Deze panoramastraat (met tol) heb ik uit de route gelaten. De weg naar boven is vrij smal en onoverzichtelijk, de climax op de top valt tegen. Vandaag kom je mooiere panoramastraten tegen...

Maar eerst ontdek je een ander kenmerk van Kärnten. Veel mensen noemen deze provincie een natte provincie. Gelukkig wordt hiermee niet gerefereerd naar regenbuien, maar naar de grote aanwezigheid van meren en rivieren. De eerste kom je direct tegen nadat je een drukker bevolkt gebied in bent gereden. Je steekt de Drau rivier over met links het Feistritzer en rechts het Ferlacher stuwmeer (rp 8). Beide stuwmeren voorzien een groot deel van de lokale bevolking van stroom. Indien je vandaag moeite hebt met navigeren: de Drau rivier (rp 10) is een goeie leidraad. Zolang je de route Westwaarts blijft volgen, kom je vanzelf op het eindpunt in Sachsenburg aan. Je kunt de rivier ook Oostwaarts volgen. Je hebt dan een schitterende rit door Slovenië, Kroatië en Hongarije. Uiteindelijk kom je aan op de grens met Servië, waar de Drau (of Drava) in de Donau uitloopt. Indien je nog een week extra vrij hebt, is dit een mooi extraatje op hopelijk al een geslaagde vakantie.

Na rp 11 wijk je van de Drau af om Burgruine Finkenstein (rp 13) te bezoeken. Deze middeleeuwse burcht ligt bovenop een kloof, aan de voet van het Karawank gebergte. Je kunt hier stoppen om foto's te maken en van het uitzicht op de Faaker See te genieten. Je kunt hier eventueel ook langer pauzeren bij het lokale restaurantje. In de route is hier geen langere stop voorzien, omdat langzaam ook de klim op de Villacher Alpenstrasse in beeld komt.

Met ongeveer 20 minuten rijden kom je aan bij het tolpoortje (rp 14) voor de Villacher Alpenstrasse. Met het aangeschafte vignet heb je toegang tot de tweede doodlopende weg van vandaag. De panoramastraat leid je naar een hoogte van ongeveer 2000m in het Dobratsch natuurpark. De brede strak geasfalteerde straat kronkelt naar boven. Onderweg heb je diverse uitzichtspunten, waar je goed zicht hebt op het Karawank gebergte in Slovenië en de bergen in het Noorden. Al dit harde werk moet uiteindelijk ook beloond worden: bovenop de top kun je pauzeren bij de Rosstrattenstüberl. Dit grote bergrestaurant heeft uiteraard een heerlijk terras!

Na de pauze begint het grote omdraaien weer. Als je op de weg naar boven her en der gestopt bent bij de uitzichtspunten, dan kun je nu heerlijk naar beneden zeilen over de grote bochten.

De weg vervolgt zich verder naar de Weißensee (rp 19). Voor Nederlanders is dit een bekende naam. De Elfstedentocht is een belangrijk jaarlijks terugkerend evenement in Nederland en is een schaatswedstrijd van ongeveer 200km over natuurijs in Friesland. Het zorgt bij menig schaatsfan voor de nodige “Elfsteden”-koorts. Dalen de temperaturen lang genoeg onder het vriespunt zodat de rivieren dichtvriezen? 1997 was de laatste keer dat de wedstrijd daadwerkelijk in Friesland werd gereden. Als uitwijk wordt jaarlijks de alternatieve Elfstedentocht gereden op deze Weißensee.

Je kunt de route vervolgen door om te draaien ???? en dezelfde weg weer terug te rijden. Uiteindelijk bezoek je dan toch echt de laatste doodlopende weg van de route: de Goldeck-Panoramastraße. Bij het tolpoortje (rp 21) schaf je weer een vignet aan om de weg op te kunnen rijden. Een aantal haarspeldbochten later rijd je via een glooiende weg naar de top op een hoogte van ongeveer 1890m. Ook hier kun je even pauzeren (Gasthof Wieser Hütte) om weer om te draaien en dezelfde weg af te dalen.

Eenmaal de panoramastraat te hebben verlaten zie je in de verte de Millstätter See en Spittal an der Drau, alwaar je ook kunt tanken (rp 26). De rivier vergezelt je richting je eindpunt. Bij Gasthof Zum Goldenen Rössl begroet de eigenaar Ferdinand je vriendelijk. Hij laat je zien waar je (via een nauwe doorgang) je motor veilig kunt parkeren, om vervolgens op het terras neer te ploffen met een heerlijk koud biertje of glas wijn. Laat het je smaken!

De route krijgt van mij 5 punten. Het is een heerlijke rit door het mooie natuurgebied van Kärnten. De panoramastraten zijn een genot om te rijden, met als climax altijd een schitterend uitzicht op de omliggende bergen, valleien en meren. Volgens goed Oostenrijks gebruik kun je op elke bergtop aangenaam pauzeren bij de bergrestaurants. Met een lengte van 275km is de route goed te rijden. Mocht je door het vele pauzeren en genieten van de uitzichten te laat dreigen aan te komen op je eindbestemming, dan kun je vrij makkelijk de route inkorten door een van de doodlopende wegen over te slaan.