Dag 2 van deze 4-daagse rondrit door noord Denemarken start bij het hotel Hirtshals.

Als je de vuurtoren op dag 1 niet hebt bekeken kan je dat nu nog doen.
De vuurtoren van Hirtshals op de top van Stenbjerg is het prachtige herkenningspunt van de stad. De vuurtoren werd ingehuldigd in 1863 en werd gebouwd in de tijd van koning Frederik de VII. Het monogram van de koning siert de toren net boven de toegangsdeur. De vuurtoren van Hirtshals is 35 meter lang en heeft een brandpuntshoogte van 57 meter. Dit betekent dat het middelpunt van de lamp 57 meter boven zeeniveau ligt. De grond waarop de toren is gebouwd ligt 22 meter boven zeeniveau. Beklim de 144 treden en geniet van het uitzicht.

De route volgt de noordwest kust richting het zuiden. Bij Lønstrup heb je mooi uitzicht over het strand en kan je eventueel al een bak koffie scoren.

Bij Rubjerg staat wederom een mooie vuurtoren.
Rubjerg Knude Fyr is een vuurtoren in de buurt van Lønstrup in Jutland. De vuurtoren staat op de Lønstrup Klint op een hoogte van 60 meter boven zeeniveau. De bouw begon in 1899. De vuurtoren werd ingehuldigd op 27 december 1900 en ontmanteld op 1 augustus 1968. Het gebouw en de omliggende bijgebouwen bleven in gebruik als museum tot 2002, toen het werd verlaten als gevolg van toenemende erosie. De bijgebouwen werden in 2009 zwaar beschadigd door de druk van het stuifzand.

Verder zuidwaarts rijdende kan je vanaf Løkken tot Blokhus over het strand rijden. Dit is een unieke mogelijkheid die je eigenlijk niet moet laten schieten omdat het bijna nergens is toegestaan. Het is aan jezelf of je dit wil doen. Zo niet vervolg dan de route door rechtdoor te gaan bij de rotonde. Je komt dan vanzelf weer op de route als je Blokhus aanhoudt.
Onderweg op het strand kan je bij Grønhøj een stop inplannen bij de plaatselijk strandkiosk. Bij Blokhus verlaat je het strand weer en vervolg je de weg richting Bulbjerg.
Onderweg kom je de Lerup Kirke en Naturcenter Fosdalen tegen. Het Naturcenter Fosdalen informeert u over de helling van Lien, hoe het Fosdalen is ontstaan ​​en de bijzondere natuur in de omgeving.
Bij Slettestrand en Torup strand kan je naar de zee rijden en mogelijk liggen er vissersschepen op het strand.

Iets voor Bulbjerg kan je bij Jammerbugt Camping Bistro van de lunch genieten.

Bij Bulbjerg is het zeker de moeite waard even af of uit te stappen en het strand en de bunker te bewonderen die in de klif is gebouwd tijdens de tweede wereldoorlog. Het uitzicht is schitterend zowel van boven als vanaf het strand.
De Bulbjerg is een kalkstenen rots aan het Skagerrak, in het noorden van het Deense schiereiland Jutland. De rots steekt ferm uit de kustlijn en heeft een hoogte van 47 meter. Het is de enige rotsformatie in Jutland en het enige vogelklif op het Deense vasteland.
De onderste lagen van de Bulbjerg zijn 65 miljoen jaar oud. Ze bestaan voornamelijk uit kalk van mosdiertjes uit het Danien. Aan de voet van de rots hebben zich fossielen (bijvoorbeeld zee-egels) verzameld.

De rots vormde tot ongeveer het begin van de jaartelling een eiland in de Littorinazee, die toen grote delen van het huidige schiereiland Thy bedekte. In die periode ontstonden de steile rotswanden in noordelijke en westelijke richting. Nadat de druk van de ijskap aan het einde van de laatste ijstijd afnam, begon het land rond de Bulbjerg zich langzaam boven het zeeniveau te verheffen (postglaciale opheffing); tot op heden stijgt Noord-Jutland gemiddeld 2 mm per jaar (20 cm in 100 jaar). Vervolgens zorgden de oceaanstromingen door aanvoer van materiaal ervoor dat de eilanden een aaneengesloten landmassa vormden. In de omgeving van de Bulbjerg zijn overblijfselen gevonden uit de steentijd en de bronstijd.

In de Vikingtijd was de Bulbjerg van groot belang als oriëntatiepunt, vooral voor schepen die vanuit de Aggersborg op weg waren richting Noordzee. In de twaalfde eeuw verzandde deze vaarweg echter en ontstond hier de Limfjord.

De Bulbjerg staat voortdurend bloot aan erosie. Door de beukende golven van de zee worden grote brokken kalksteen van de rots verzwolgen en vervolgens in stukken uitgespreid op het strand. Echter, ook de mens heeft in het verleden een aandeel in de afbraak gehad. Eeuwenlang werden krijtblokken uitgezaagd van de klif en gebruikt als bouwmateriaal ofwel verbrand tot calciumoxide. Voormalige bezoekers hebben hun namen uitgehouwen in het kalksteen, waaronder een 19e-eeuwse koning wiens naam nog steeds is te zien.

Tijdens de Duitse bezetting van Denemarken in de Tweede Wereldoorlog werd de Bulbjerg gebruikt als radarpost. Men bouwde een kleine betonnen vesting die nog steeds bestaat. Sinds 1996 is in een van de vele bunkers een museum ingericht met informatie over de Bulbjerg. Een strandhotel dat in 1907 bij de Bulbjerg werd gebouwd, werd aan het slot van de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers opgeblazen.

130 meter van de Bulbjerg steekt de stomp van de voormalige rots "Skarreklit" uit de zee. Ooit maakte deze rotssectie deel uit van het vasteland, maar door zijn plaats in de branding is deze verbinding in de prehistorie reeds weggeërodeerd. Het zachte kalksteen van de rots is met het verloop van de tijd eveneens door erosie verdwenen, maar met zijn kern van vuursteen kon de rots de kracht van de golven weerstaan. De vrijstaande rotspunt kende een hoogte van 16 meter, tot hij instortte tijdens een herfststorm in de nacht van 19 september 1978. Volgens een oude legende zou de val van de rots het einde van de wereld markeren.

Vandaag de dag is de basis van de rots net onder het wateroppervlak nog te zien bij eb en kalme zee. "Skarreklit" is vermoedelijk vernoemd naar de hier veelvuldig voorkomende aalscholver (Deens: skarv, Jutlands: skar). Klit betekent 'duin' in het Deens, in het Jutlands ook wel 'klif'.

Vanaf de Bulbjerg kan men bij helder weer Hanstholm zien liggen in westelijke richting, alsmede de vuurtoren van Rubjerg Knude in noordoostelijke richting.

Bij Hanstholm kan je de Hansthol Batterie II bezoeken. De batterij van 38 cm bij Hanstholm, geëxploiteerd door de Duitse marine, was de grootste en best ontwikkelde van alle Duitse kustbatterijen in Denemarken. Met zijn vier 38 cm kanonnen was de "Hanstholm II" batterij bedoeld om de nadering van het Skagerrak te dekken. Samen met de "Hanstholm I" 17 cm batterij moesten de grote kanonnen hier het smalle kanaal bewaken door het uitgebreid gedolven stuk zee tussen Hanstholm en Kristiansand in Noorwegen om de Britse vloot uit de wateren van Skagerr te houden.

Het einde van de route komt nu in zicht maar eerst moet er nog een oversteek met de veerboot van Agger naar Thyboren over de Limfjord gemaakt worden.
Aan de overkant is het dan nog minder dan 10 km rijden naar het hotel in Harboøre. In het dorp kan je ook terecht voor een hapje en drankje.

Vergeet niet om je motor goed af te spoelen als je over het strand hebt gereden. Het zout is funest voor je motor.