De route start met een 12 km lange rit naar het eerste benzinestation op de route ter hoogte van Valréas. Valréas maakt deel uit van het arrondissement Avignon. Het deel van de Vaucluse waarin Valréas ligt is een enclave die geheel omringd wordt door het departement Drôme. Het is tevens een enclave van het departement Vaucluse en geeft zijn naam aan het kanton Valréas, wat eeuwenlang de Enclave des papes genoemd werd.

Immense wijngaarden en lavendelvelden zijn het decor waardoor je rijdt. De wegen zijn rustig en je kan dus volop genieten van dit prachtige landschap.
De stad Suze-la-Rousse, de belangrijkste stad van de historische regio Tricastin in de middeleeuwen, dankt zijn naam aan de ligging, de hoogte en de okerkleurige stenen van het 12de-eeuwse kasteel gebouwd door de familie Baux. Door de eeuwen heen blijft het zich ontwikkelen en voorziet het zichzelf in de 18e eeuw van een overdekt plein. Enclave in de Vaucluse sinds het begin van de 19de eeuw, wordt het vandaag gewaardeerd om zijn architecturale charme, maar ook om zijn productie van Côtes du Rhône-wijnen.
Dat dit een wijnstreek is, merk je onmiddellijk op je rit verder richting Orange: wijngaarden, wijngaarden en nog eens wijngaarden…

Opgelet wanneer je aan de N7 komt. Je moet hier naar links richting Orange. Garmin maakt hier een fout.

Orange, voormalig Romeins plaatsje, heeft twee bijzondere antieke monumenten uit de 1ste eeuw van ons tijdperk die tegenwoordig op de Unesco-werelderfgoedlijst staan. Het Romeinse theater, gebouwd tijdens de regeringsperiode van keizer Augustus, is bijzonder goed bewaard gebleven, en uitgerust met een verbazingwekkende gevel: 103 meter lang en 37 meter hoog! Een toplocatie voor theater ten tijde van de Romeinen, maar ook nu nog dankzij de ongelofelijke akoestiek. Maar de triomfboog bij de noordelijke ingang van de stad is net zo prachtig. Dit monument, een van de mooiste, en meest interessante overgebleven voorbeelden van een provinciale triomfboog, staat symbool voor het Romeinse imperialisme; eert de stichters van de stad (veteranen uit het 2de Gallische legioen) en later keizer Tiberius.

Roquemaure staat bekend om zijn economie gekoppeld aan de wijnbouw, met een AOC voor Lirac, de premier cru van de Côtes-du-Rhône. De stad maakt ook deel uit van het olijfolieproductiegebied van de Provence, ook beschermd door een AOC.

De Rhône ontspringt uit de Rhônegletsjer bij de Furkapas in het noordoosten van het Zwitserse kanton Wallis en stroomt van daar in zuidwestelijke richting. De Rhône mondt uit in het meer van Genève en verlaat het meer om enkele kilometers zuidwestelijker de grens met Frankrijk te passeren. Bij Lyon voegt zich de Saône bij de rivier en stroomt de Rhône definitief verder naar het zuiden. Op dit traject, omzoomd door wijnhellingen, monden de Saône, de Isère, de Drôme, de Ardèche, de Eygues, de Durance en de Gard uit in de Rhône. Voor de monding van de Durance ligt de stad Avignon. Voor Arles splitst de rivier zich in de Grand-Rhône en de Petit-Rhône. Dit gebied heet de Camargue. De Rhône mondt uit in de Golfe du Lion.

Het imposante Fort Saint André in Villeneuve-lès-Avignon bevindt zich op de Mont Andaon, een rots die 50 meter boven de Rhône-vlakte uitsteekt. Deze site werd al bewoond door de benedictijnenabdij en de oude stad Saint-André toen de bouw ervan begon in de 12de eeuw. Rond 1292 nam koning Filip le Bel de taak op zich om de verdediging tegen Avignon van dit laatste bastion van het koninkrijk van Frankrijk te verzekeren, evenals de belangrijkste commerciële assen die hij controleerde. Maar pas in de 14de eeuw, met de oprichting van de Heilige Stoel in Avignon en de oprichting door de paus van het kartuizerklooster van Val-de-Bénédiction in 1356, werd de site een echt militair fort, 750 meter lang met vliesgevel, kantelen, torens, kazernes, gevangenissen en kapel.
Vanaf de top van het fort kan men het Palais des Papes ertegenover zien, de Avignon-brug die destijds de Rhône overstak en het hele omliggende platteland. Fort Saint-André is sinds 1903 geklasseerd als historisch monument.

Avignon staat bekend onder de bijnaam ‘Babylon aan de Rhône’ om het schitterende historische centrum en het Palais des Papes. Het historische centrum van Avignon staat sinds 1995 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. De historie van deze stad begint voor een belangrijk deel in 1309 als paus Clemens V het Babylonische ballingschap der pausen inzet. De Franse koning Filips IV wist paus Clemens V ervan te overtuigen dat het verstandig was om zich in Avignon te vestigen vanwege de verwarrende toestand in Rome. Door deze stap werden de pausen tot 1377 geheel afhankelijk van de Franse koning. In 1348 hadden de pausen de heerschappij over de stad gekocht en samengevoegd met het Comtat Venaissin. Dit is tot de Franse annexatie onder leiding van Napoleon in 1791 een pauselijke staat geweest. De stad heeft nooit deel uitgemaakt van een Franse provincie, want die waren in 1790 vervangen door de welbekende departementen. Toch staat Avignon op de lijst van voormalige zelfstandige landen op het grondgebied van het huidige Frankrijk.
Het Palais des Papes ligt midden in het historische centrum van de stad en heeft een oppervlakte van maar liefst 15000 vierkante meter. Niet ver daar vandaan ligt de Pont Saint-Bénezet, beter bekend als le Pont d’Avignon uit het liedje ‘Sur le Pont d’Avignon’.

Le Pont Saint-Bénezet overspande oorspronkelijk de rivier de Rhône tussen Avignon en Villeneuve-lès-Avignon op de linkeroever. De bouw vond plaats tussen 1171 en 1185. De brug had een oorspronkelijke lengte van 900 meter. Door meerdere overstromingen stortten verschillende delen van de brug echter in. Hierdoor hebben er meerdere malen restauraties plaats moeten vinden. Een grote overstroming in 1669 vernielde een groot deel van de burg. De schade was dermate groot dat er geen verdere pogingen werden gedaan om de brug te herstellen. Dit leidde tot verval waardoor er van de 22 oorspronkelijke bogen waar de brug ooit uit bestond, er vandaag de dag nog maar vier intact zijn.

Het huidige Palais des Papes bestaat uit twee aaneengeschakelde bouwwerken. Zo is er het Palais Vieux. Dit is het oude paleis dat uit de periode 1334-1342 stamt. Het is gebouwd in opdracht van Paus Benedictus XII, op de plaats waar voorheen het bisschoppelijk paleis stond. In dit gedeelte zijn later de pauselijke privé-vertrekken gebouwd. De torens dienden ter verdediging van het paleis gedurende belegeringen. Een van deze torens bevat een gevangenis, een wapenkelder, kolenkelders en voorraadkamers.
In opdracht van Paus Clemens VI werd het paleis in 1342 uitgebreid, het zogenaamde Palais Neuf. De nieuwe uitbreiding bestond uit twee vleugels, en een tweede binnenhof. De pausen Clemens VII (1378-1394) en Benedictus XIII (1394-1409) regeerden vanuit het Palais des Papes. In 1403 vlucht Paus Benedictus XIII uit Avignon. Zijn aanhangers houden tot 1411 stand in het paleis, maar door toedoen van de belegeringen is het complex zwaar beschadigd. Tijdens het bewind van Napoleon Bonaparte werd het gebruikt als kazerne en gevangenis. In 1906 werd het een museum en sindsdien wordt het gerestaureerd. Vanaf 1995 is het Pausenpaleis opgenomen op de lijst van het Werelderfgoed, samen met het direct omliggende deel van het historische centrum van de stad.

Tegenover het Palais des Papes kan je in restaurant Le Moutardier du Pape, genieten van seizoensgebonden gerechten met verse producten. Of loop gerust eens binnen voor een kopje koffie, een zelfgemaakt ijsje of een borrelplankje. In de onmiddellijke omgeving zijn nog tal van andere restaurants, de een al wat goedkoper dan de andere.

Pernes-les-Fontaines is een bijzonder stadje met 40 fonteinen: kolossaal of discreet, met maskerkoppen, bedekt met mos of gebeeldhouwd… De stadsmuren van het stadje zijn intact gebleven, en hebben nog poorten, zoals die van Notre-Dame uit de 14de eeuw voorzien van 2 torens aan de rivier. De klokkentoren, allerlaatste overblijfsel van het kasteel van de graven van Toulouse, dateert uit de 12de eeuw.

Op het terras van Portail de l'Olivier in Bédoin kan je eventueel stoppen voor een koffie of drankje. Het kan er wel redelijk druk zijn, zeker in de zomermaanden wanneer het stadje overspoeld wordt door wielertoeristen.
In Bédoin lonkt de Mont Ventoux. Opgelet: je moet 'Seizoensafsuitingen' uitschakelen aangzien de Mont Ventoux gesloten is in de wintermaanden. De Ventoux doet zijn naam eer aan. Het woord ‘vent’ betekent wind in het Frans. De weg op deze berg wordt regelmatig afgesloten omdat het te hard waait. Windsnelheden tot 300 kilometer per uur (!) zijn gemeten. De Mont Ventoux is de hoogste top in de wijde omtrek. Zijn bijnaam de 'reus van de Provence' is dan ook volledig logisch. Het feit dat deze berg zo hoog boven zijn omgeving staat zorgt ook voor een meteorologisch bijzonder klimaat.
De fantastische weg slingert heerlijk en behoorlijk overzichtelijk omhoog. Naast de weg zie je een mooi bos met bijzondere vegetatie. Aardig wat struiken en bomen die op de Ventoux groeien zijn behoorlijk uniek. Net als die weg trouwens, hier geen traditionele haarspeldbochten, de weg lijkt eerder een meanderende rivier. Eenmaal boven het bos verandert de omgeving aan Châlet Reynard in een maanlandschap. Misschien leuk om hier nog even halt te houden en te genieten van een kopje koffie, een frisdrank of versnapering.
Ongeveer een kilometer voor de top passeer je het 'Mémorial Tom Simpson'. Simpson was een Brits wielrenner die overleed tijdens de Ronde van Frankrijk van 1967 bij de beklimming van de Mont Ventoux. 1,4 km voor de top viel hij van zijn fiets. Zijn sportbestuurder zette hem er weer op, maar Simpson viel opnieuw. Hij raakte bewusteloos, werd met een helikopter naar het ziekenhuis in Avignon gevlogen, maar overleed onderweg. Het was de combinatie van grote hitte, uitdroging, zijn karaktertrek van het nooit willen opgeven, alcohol en het gebruik van amfetamine die hem fataal werd.
Net voorbij de bocht kom je langs het 'Monument Brugge-Mont Ventoux'. De organisator van Brugge-Mont Ventoux - Roland Hurtecant - nam het initiatief voor het oprichten van dit gedenkteken voor alle wielertoeristen die de berg beklimmen. Hij organiseerde 40 keer de fietstrip van Brugge naar de Mont Ventoux.
Op de top van de Mont Ventoux (1913 m) bevindt zich een weerstation met een grote zendmast. Het uitzicht hier is fenomenaal.

Malaucène is een plaatsje gelegen aan de voet van de beroemde berg Mont Ventoux. Het dorpje geldt als een van de drie officiële startpunten voor de beklimming van de Mont Ventoux per fiets. De andere dorpjes van waaruit de Mont Ventoux kan worden beklommen zijn Bédoin en Sault. Malaucène is een typisch Provençaals dorpje. Iedere week is er een Provençaalse markt waar veel streekproducten te koop zijn.

Vaison-la-Romaine… Een naam dat geen geheim maakt van zijn Romeinse verleden! Met de indrukwekkende overblijfselen van Villasse en Puymin bezit deze stad in Vaucluse dan ook een rijk antiek erfgoed. Deze twee locaties, die zich uitstrekken over zo'n vijftien hectares, geven een goed idee van de omvang en rijkdom van de voormalige Gallo-Romeinse stad Vasio; met zijn tweeën vormen ze de grootste archeologische vindplaats van Frankrijk! Op de locatie Puymin zijn in het Théo Desplans museum mooie archeologische collecties ondergebracht: marmeren beelden, voorwerpen voor dagelijks gebruik, fresco's en mozaïeken.

Nog even genieten van de wijngaarden en olijfbomen en je komt zo terug in Nyons.