Deze route verlaat het Lake District en steekt in een uur de grens over naar Schotland. Dumfries en Galloway is het meest zuidelijke graafschap (of graafschap) van Schotland. De eerste plaats om te stoppen is waar menig verliefd stel zou weglopen, Gretna Green.
De Old Blacksmith-winkel in Gretna Green heeft een romantische geschiedenis. De Blacksmiths Shop, beroemd sinds 1754, is een van de vroegste bezoekersattracties van Schotland. Historisch huis van het aambeeldhuwelijk dat sinds de Marriage Act van 1754 in het middelpunt van de op hol geslagen liefde staat. Gretna Greens' opkomst als de nummer één plaats in Groot-Brittannië om te trouwen begon in 1754 toen Engelse wetsheren de regels aanscherpten over huwelijksarrangementen. De nieuwe wet hield in dat stellen allebei de leeftijd van 21 moesten bereiken voordat ze konden trouwen zonder toestemming van hun ouders, en het huwelijk moest plaatsvinden in een kerk. Jonge stellen zouden op het kruispunt, naast de Famous Blacksmiths Shop, worden ontmoet door de 'Blacksmiths Priest' - de plaatselijke smid die huwelijksceremonies uitvoerde boven het nu wereldberoemde huwelijksaambeeld in zijn kleine winkel, met de vrouw van de smid en sympathieke lokale bewoners als getuigen. De legende van het huwelijksaambeeld begon toen de smidpriesters het aambeeld sloegen als onderdeel van de huwelijksceremonie - en de levens van de twee geliefden samensmeden in een onbreekbare band. Ik heb hier een koffiestop voorgesteld, maar als je je romantisch voelt! !
De volgende stop is misschien niet zo romantisch - The Devil's Porridge Museum. Dit vertelt het verhaal van HM Factory Gretna, de grootste cordietfabriek van het Verenigd Koninkrijk in de Eerste Wereldoorlog. Sir Arthur Conan Doyle, auteur van de James Bond-romans genaamd de plakkerige pasta die door vrouwen 'Devil's Porridge' werd gemengd toen hij er in 1916 op bezoek was. heeft VR-tour toegang tot alle gebieden van een kerncentrale en tentoonstellingen met betrekking tot WW2. Buiten staat een vuurloze locomotief uit de Eerste Wereldoorlog die in de munitiefabriek werd gebruikt. De entree is € 6,- voor volwassenen.
De route gaat vervolgens langs Dalbeattie, bekend als de granieten stad van Zuidwest-Schotland. Dalbeattie werd in de jaren 1790 gesticht als een geplande stad naast de waterkracht van de Dalbeattie Burn en bloeide op graniet dat werd gewonnen uit lokale steengroeven en over het hele land werd geëxporteerd. De bekendste historische figuur van Dalbeattie is luitenant William McMaster Murdoch die eerste officier was aan boord van de 'Titanic' en een actieve - en controversiële - rol speelde in de laatste momenten van het grote schip.
Het 13c Caerlaverock Castle is de volgende en het is een van de meest aantrekkelijke en interessante kastelen in Schotland. Er zijn een aantal dingen die Caerlaverock onderscheiden. Het meest opvallende is de manier waarop het wordt omspoeld door het water van zijn brede binnengracht. In combinatie met zijn vorm, een gelijkzijdige driehoek met zijn top bij het enorme noordelijke poortgebouw, is het resultaat intrigerend en direct een lust voor het oog.
Nog twee kastelen op deze route zijn; Maclellan's Castle en Cardoness Castle. Beide lijken meer op een versterkt huis dan op een volledig verdedigingskasteel zoals Caerlaverock, maar beide zijn vanaf de weg te zien.
Op naar Stranraer nu voor de lunch. Ik heb een geweldige kleine eetgelegenheid voorgesteld met een prachtig uitzicht op zee bij Henrys Bay House of je kunt een korte rit naar de stad maken voor meer keuze.
De route na de lunch staat in het teken van het prachtige uitzicht op zee terwijl je naar het noorden gaat langs de kust van South Ayrshire.
Er is een pull-in vanaf de hoofdweg bij Lendalfoot, waar een gedenkteken staat voor de legendarische Russische kruiser Varyag, een van de meest prominente Russische oorlogsschepen van de 20e eeuw.
Ze diende in de Russisch-Japanse oorlog en in 1904 weigerde Kapitein Vsevolod Rudnev zijn schip over te geven en besloot haar tot zinken te brengen. In 1907, lang nadat de Russisch-Japanse oorlog was geëindigd met een beslissende Japanse overwinning, kende de keizer van dit ontluikende rijk kapitein Rudnev de Orde van de Rijzende Zon toe als blijk van bewondering voor de Varyag en haar bemanning, die dapper en eervol de strijd aangingen met een enorm superieure vijand in plaats van zich over te geven. Dit was echter niet het einde van Varyag's verhaal. Een jaar later haalde de Japanse marine haar van de bodem van de baai van Chemulpo en in 1907 had ze de nodige reparaties uitgevoerd om haar opnieuw in dienst te nemen, maar deze keer onder de keizerlijke Japanse vlag en met de naam Soya. Ze diende bijna tien jaar onder haar voormalige vijanden, voordat Japan en Rusland, nu bondgenoten in de Eerste Wereldoorlog, instemden met een overdracht van het schip terug naar de Russische marine om te helpen bij de oorlogsinspanningen tegen de Centrale Mogendheden. omgedoopt tot Varyag. Kort daarna werd ze door de Russische Admiraliteit naar Groot-Brittannië gestuurd om te worden omgebouwd. Zijn rol en eigendom werden echter onduidelijk na de Russische Revolutie van 1917 en het werd uiteindelijk drie jaar later als schroot verkocht. Terwijl het op sleeptouw was, liep het schip vlak voor de kust bij Lendalfoot aan de grond en werd tussen 1923-25 ter plaatse in stukken gehakt.
Je hebt vanaf hier ook een geweldig uitzicht op Ailsa Craig, een koepelvormig eiland 16 km ten westen, gevormd door een vulkanische plug van een lang uitgedoofde vulkaan waarvan wordt aangenomen dat hij meer dan 500 miljoen jaar oud is. De Craig heeft enorme hoeveelheden fijn graniet dat werd gedolven voor de productie van Curling Stones van de vroege jaren 1800 - 1971. Veel van de beste curlingstenen die vandaag de dag nog steeds worden gebruikt, zijn gemaakt van dit graniet.
Vier mijl na het passeren van het 13e-eeuwse Thomaston Castle, is er het vreemde fenomeen dat bekend staat als Electric Brae. Deze weg langs de klif, door de overwinnaars de Electric Brae genoemd, werd verondersteld te worden getrokken door de "elektriciteit" van het offshore-eiland Arran, want als je denkt dat je omhoog gaat, ga je eigenlijk naar beneden, en vice versa. Elektriciteit was een nieuw genoeg fenomeen dat aan veel ongewone dingen mysterieuze "elektrische" eigenschappen werden toegeschreven. Ga je naar boven of ga je naar beneden?
Het kleine vissersdorpje Dunure komt daarna en is de thuisbasis van vele bezienswaardigheden, waaronder Dunure Castle, waar het roosteren van Allan Stewart plaatsvond. Dit kasteel, ooit een Kennedy-bolwerk, is nu een afbrokkelende ruïne die met elke voorbijgaande winter in Ayrshire gestaag in zee erodeert. In 1570 was het het toneel voor het legendarische roosteren van de abt van Crossraguel. In 1570 was het kasteel in handen van Gilbert, de 4e graaf van Cassillis, die de reputatie had een hebzuchtige man met een vurig humeur te zijn. De oom van Gilbert was de laatste abt van Crossraguel geweest en na zijn dood in 1564 ging het abdijland aan hem over. Dit zou allemaal veranderen in 1565, toen de koning ene Alan Stewart aanstelde als lekencommandant van de abdij. Dit stelde hem in staat om controle te krijgen over de gronden, gebouwen en de rechten die eraan werden betaald. Het is duidelijk dat de graaf niet geamuseerd was met deze usurpatie, en 5 jaar later na veel politieke schermutselingen liet de graaf Stewart ontvoeren en in de Black Vault van Dunure werpen. Hier werd de arme man aan het spit geroosterd boven een goed gestookt vuur, totdat hij ermee instemde het land aan de graaf af te staan. Stewart werd uiteindelijk bevrijd en overleefde de graaf, die werd gedood nadat zijn paard op hem viel.
Net als je Ayr binnenkomt, de eindbestemming van de routes