Deze rondrit gaat door het mooiste Nationale Park van Montenegro: het Durmitor Nationaal Park. Het is het grootste beschermde natuurgebied van het land en herbergt Durmitor: een prachtig kalksteenmassief in de Dinarische Alpen. Met het dorp Žabljak als start- en eindpunt op deze route heb je een mooie uitvalsbasis om het Nationaal Park te verkennen.

De natuur in het park is adembenemend. Het is goed te merken dat het, door de UNESCO status, goed beschermd is gebleven. Dat houdt ook in dat je weinig bewoonde gebieden tegen zult komen. Daarom is het verstandig om voor vertrek in Žabljak een kleine snack te kopen en ook te tanken. Onderweg kom je een aantal eetgelegenheden en 1 tankstation tegen. Maar het is altijd handig om drinken en eten bij de hand te hebben, voor het geval dat.

Na het inslaan van de voorraden vertrek je richting het Noordwesten. Žabljak ligt aan de rand van het Nationaal Park, waardoor je al snel de uitgestrekte rust en ruimte om je heen ervaart. In de verte zie je de bergtoppen van Durmitor opdoemen en achter je zie je in de diepte het water glinsteren van het Zwarte Meer. Een populair watersportmeer in de buurt van je hotel. Wellicht later een duik waard?

De route glipt onder de skiliften van het bescheiden wintersportgebied en vraagt alle aandacht tijdens het rijden. De weg is smal en kruipt steeds verder de hoogte in, totdat je onder aan de top van de berg “Veliki Štuoc” op een hoogte van ongeveer 1940 meter een schitterende uitzicht hebt op de Tara canyon. Deze kloof is met 1.300 meter (en een lengte van 82 kilometer) de diepste kloof van Europa. De Tara rivier stroomt door deze kloof en is een populaire plek om te raften.
Langs de kant van de weg vind je een aantal onverharde parkeerplekjes, waar je kunt stoppen om foto’s te maken. Hou er rekening mee dat het kleine plekjes zijn en de afgrond niet ver van de rand begint!

Na deze fotostop gaat de route bergafwaarts richting een volgende kloof: de Sušiče canyon en het gelijknamige meer. Met een aantal heerlijk opeenvolgende haarspeldbochten kom je onder aan in de kloof. Voordat je de Sušiče rivier oversteekt kun je linksaf een klein onverhard pad op. Hier vind je (als je niet te laat in het seizoen bent) het Sušičko meer. Dit is een van de 18 gletsjermeren in het Durmitor Nationaal Park en het enige meer dat elk jaar weer verdwijnt. In lente wordt het gevoed door smeltend gletsjerwater via een rivier en een aantal watervallen. In Juni droogt het meer langzaam op, totdat (in de zomerperiode) alleen nog een grote weide overblijft.

Direct na het meertje en de rivier begint de klim uit de kloof. Uiteindelijk heb je bovenaan de berg weer mooie uitzichten op de kloof 300 meter onder je. Indien de Guesthouse open is, kun je even heerlijk pauzeren bij guesthouse Nedajno.
Na je pauze begint een onafgebroken stuk van 50 kilometer dwars door het hart van het Durmitor kalksteenmassief. De weg kronkelt en er lijkt maar geen einde te komen aan de smalle weg door het verlaten landschap. Afwisselend rij je tussen gigantische Zwarte Dennen en dan weer over pittoreske alpenweides met uitzicht op de ruige bergtoppen.

Onderweg heb je kans boeren en herders tegen te komen, die hun vee richting de zomerweides drijven. En eventueel ook nog een beer, wolf of wilde kat op je pad?

Richting het einde van deze 50 kilometer begint een rustige daling richting de Tara rivier. Dit keer kun je de rivier van dichtbij bewonderen. Net iets van de weg af, kun je pauzeren bij Restoran Coridor. Eventueel kun je ook nog naar de vlakbij gelegen brug lopen om daar foto’s te maken van de rafts, die de Tara rivier proberen te bedwingen. Of je rijdt er met de motoren naar toe om mooie foto’s te maken, rijdend over de houten brug.

Deze fotoshoot markeert het einde van de Tara rivier vandaag. Vanaf nu volg je de Piva rivier stroomopwaarts, richting het Zuiden. De weg is weer breder, waardoor je op heerlijk tempo door de bochten glijdt. Onderweg kun je af en toe stoppen voor foto’s. Ook de Mratinje dam is een kleine stop waard. Deze dam is in de jaren ’60 gebouwd om stroom op te kunnen wekken voor de regio. Een deel van de Piva rivier werd ingedamd en een compleet klooster werd verplaatst zodat het meer de ruimte kon krijgen. Eerder op de dag ben je een aantal keren onder elektriciteitsmasten doorgereden. Deze masten verplaatsen elektriciteit opgewekt bij deze dam. Als je wilt stoppen voor foto’s, dan kun je het beste even de route vervolgen totdat je de dam bent overgestoken. Hier zijn een aantal plekken waar je kunt parkeren. In het verleden werden foutparkeerders nog wel eens weggejaagd door onverschrokken dam-beambtes.

Het meer achter de dam is enorm: de eerstkomende 15 kilometer rijd je langs het water. Net voordat de doorgaande weg het meer oversteekt buigt de route af richting het Oosten. Indien je (binnenkort) moet tanken dan kun je het beste de doorgaande weg richting het Zuiden vervolgen. Een aantal kilometer verderop, kun je bij de ingang van het dorp Plužine tanken bij een Eko tankstation. Van hieruit zou je eventueel ook verder naar het Zuiden kunnen rijden om het Piva klooster te bezoeken. De sporen van de omvangrijke verhuizing zijn zichtbaar…

Zodra je de route (weer) richting het Oosten volgt, kun je een kleine detour op de route maken. Voordat je de eerste haarspeldbocht inrijdt (in een tunnel!), kun je de tunnel rechtdoor uitrijden richting het gehucht Boričje. Volg de doodlopende weg ongeveer 10 km totdat je een spectaculair uitzicht hebt op een kalksteenmassief. Het massief stort de diepte in, richting het gehuchtje. Later vandaag rijd je boven langs de kloof, maar zul je helaas de kloof niet van dichtbij kunnen zien. Avonturiers kunnen proberen de weg te vervolgen richting de doorgaande route, maar hou er rekening mee dat het een onverhard pad is op een pittige klim. Gemakkelijker is het weer om te draaien en de route op te pakken 10 kilometer terug bij de tunnels.

De smalle weg klimt de kloof uit. Het is een gek stukje weg. Over een stuk van 2 km bevinden zich meerdere korte tunnels. Af en toe rijd je het daglicht tegemoet om snel weer de volgende tunnel in te duiken, die al dan niet een scherpe bocht of haarspeldbocht bevat. Al met al is het een heerlijke weg. Met een grijns rijd je naar boven toe. Op een aantal plekken zijn ook mooie uitzichtpunten en ook eventueel een heerlijke picknickplek om je meegebrachte snacks op te snoepen.

Ook nu weer volgt een onafgebroken stuk route door het Durmitor Park. Op een stuk van 40 km kronkelt de weg langs en over de bergen en heuvels in het gebied. Op een aantal plekken langs de route vind je parkeerplaatsen. Doorgaans parkeren hier mensen, die in de bergen gaan wandelen. Maar het zijn ook uitstekende plekken om even te pauzeren en het adembenemende uitzicht in je op te nemen.

Een laatste pauze kun je nog nemen bij Bar Sedlo of de Lomnido Mountain herbal tea bar. Van hieruit is het slechts 15 kilometer tot het einde van de route, maar zeker een aangename plek voordat je de drukte van het dorp weer inrijdt.
Eenmaal in het dorp aangekomen kun je ook je dorstige motor bijvullen bij het lokale tankstation, voordat je op het terras bij je hotel neerploft voor een welverdiend drankje en een uitgebreide nabeschouwing op de route.