BELANGRIJK; Je zult een vroege start voor deze route willen, vooral als je alle haltes op de Haast Pass wilt raken.
Beginnend met een volle tank brandstof in Frankton, arriveer je binnen 10 minuten na vertrek bij een prachtige set van 7 krappe haarspeldbochten die snel 200 m klimmen naar Arrow Junction Lookout, hier kun je enkele foto's maken van het omringende panoramische uitzicht op bergen, valleien en haarspeldbochten.
U gebruikt de hele dag maar één weg; State Highway 6. Deze heeft andere lokale namen omdat hij u door dit prachtige deel van het Zuidereiland voert. Er zijn twee manieren om tussen Queenstown en Wanaka te rijden, en deze is de meest memorabele. Het is de hoogste hoofdweg in Nieuw-Zeeland. The Crown Range ligt tussen Queenstown en Wanaka. De weg over het bereik, bekend als de Crown Range Road, is de hoogste hoofdweg in Nieuw-Zeeland. Het bereikt een hoogte van 1076 meter, wat wel uitdagingen met zich meebrengt. In de winter is de weg vaak bedekt met sneeuw en ijs, wat zorgt voor zeer moeilijke rijomstandigheden.
Tweewielers moeten de voorwaarden controleren als u van plan bent tussen mei en september te reizen.
De weg klimt steil omhoog naar de top, waar je Frankton kunt zien, een deel van Lake Wakatipu en Queenstown. Aan de Wanaka-kant van de bergketen kruist de weg een plateau van landbouwgrond en daalt gestaag af langs de Cardrona-vallei. Aan de linkerkant is de Crown Range; aan de rechterkant de Criffle Range. Dit land hier in de buurt is een oud goudmijnland - er zijn nog steeds stapels afval te zien. Het historische Cardrona Hotel is een van de oudste van Nieuw-Zeeland - er zijn veel interessante lokale voorwerpen te zien in de bar en het restaurant.
Cardrona heeft ook een distilleerderij en een BH-hek - ja je leest het goed, een BH-hek.
Van wit kant tot luipaardprint. Van 32A tot 36DD. Je vindt het allemaal bij Cardrona's controversiële bh-hek. Het begon rond 1999, toen vier beha's op mysterieuze wijze 's nachts op een hek langs de Cardrona Valley Road verschenen.
De kleurrijke attractie trok wenkbrauwen op bij een paar benauwde locals, maar voorbijgangers begonnen hun onderkleding op de weg erlangs aan het hek te hangen. Pas toen een onbekende bh-dief ze begon weg te snijden in de schaduw van de nacht, kreeg het hek zijn bekendheid. Elke keer dat ze werden weggesneden, kwamen er nog meer bij. De tit for tat (excuseer de onbedoelde woordspeling) ging door, wat media-aandacht vergaarde, en enigszins ironisch genoeg meer bh's.
Het beruchte hek werd in 2015 omgedoopt tot "Bradrona" om geld in te zamelen voor borstkanker en $ 30.000 is opgehaald door mensen die donaties in een doos achterlieten op de site.
Ik heb een koffiestop voorgesteld iets verderop, aan de rand van Lake Wanaka.
De SH6 zelf wordt hier omgedoopt tot de Haast Pass.
Er zijn een aantal ongelooflijke wegen om te rijden in Nieuw-Zeeland, en het rijden met de Haast Pass is er een van. Het heeft alles waardoor mensen verliefd worden op Nieuw-Zeeland. Rijke vegetatie, spectaculaire watervallen, bruisende rivieren, uitzicht op de bergen, strandwandelingen, een kronkelende weg en zelfs een kans om enkele pinguïns te ontmoeten, de Haast Pass is een must om te rijden op elke route in Nieuw-Zeeland. En met zoveel stops op de Haast Pass die minder dan een uur in beslag nemen, kun je op deze route zoveel verschillende dingen zien en ervaren.
De reis van Wanaka naar de westkust gaat door een spectaculair landschap. Deze route was een traditionele route voor Maori die naar het westen reisden op zoek naar pounamu (groensteen of jade). De bassins die worden gevuld door Lake Hawea en Lake Wanaka zijn uitgegraven door de Hawea- en Wanaka-gletsjers. Twee armen van de gletsjers kwamen samen op een smal stuk land genaamd The Neck.
Als je Wanaka verlaat en naar de Haast Pass rijdt, moet je eerst langs het enorme Lake Hawea rijden. Er is een uitkijkpunt dat zorgt voor een leuke, korte stop met het meer omlijst door de bergen.

Blauwe zwembaden.
Officieel is de eerste stop op de Haast Pass de Blue Pools. Het blauw van het water is niet te geloven. Het is duidelijk. Het is puur. En de diepte van dat blauw. Helemaal opmerkelijk. De Blue Pools doen hun naam meer dan eer aan. Vanaf de parkeerplaats is het ongeveer 10 minuten lopen door een bos om bij de Blue Pools te komen. En parkeren is direct naast de Haast Pass.

Fantail Falls.
De Fantail Falls, de gemakkelijkste waterval om te bereiken, is een leuke stop op de Haast Pass. Een wandeling van twee minuten brengt je het bos uit naar de oevers van de Haast River waar je de watervallen aan de andere kant kunt bewonderen.

Poorten van Haast.
Hoewel het een populaire stop is op de Haast Pass (vooral met fotografen), kunnen de poorten van Haast gemakkelijk worden gemist vanwege een gebrek aan bewegwijzering. Maar wat zijn de poorten van Haast? Nou, het is een kloof met watervallen die over enorme rotsblokken vallen. Je kunt ze bekijken terwijl je over de poorten van Haast rijdt, direct na het oversteken van de brug is er parkeergelegenheid aan de linkerkant.

Thunder Creek Falls.
Hoewel je een eerste glimp opvangt van Thunder Creek Falls tijdens het rijden over de Haast Pass, mag je deze stop niet missen. Een korte wandeling door het bos brengt u naar een uitkijkpunt. Maar neem een paar treden naar beneden naar het strand om bij de waterkant te komen voor het beste uitzicht op deze prachtige watervallen. Het is een rechte afdaling van 96 meter voor de Thunder Creek Falls in de Haast River. Verwacht zelfs aan de overkant van de rivier de mist te voelen.

Brullende Billy Falls.
De laatste grote stop op de Haast Pass is Roaring Billy Falls. Het is ook de meest dramatische van de watervallen op de Haast Pass. Hoewel niet de hoogste (slechts 30 meter), tuimelt Roaring Billy over enorme rotsblokken. Nogmaals, het is een wandeling door een prachtig bos vol varens. De hele trek is ongeveer 1 km heen en terug. Aan het einde van het pad kun je het uitzicht op de watervallen bewonderen, of je kunt dichterbij over de rotsen naar de rivier gaan. Hoe dan ook, het is nog steeds een geweldig uitzicht.

Ik heb een lunchstop in Haast voorgesteld, hier is ook een tankstation, 200 km van de start.
Na de lunch bereik je de westkust en de Tasmanzee in 2 km. Ongeveer 15 km verder is Ship Creek Beach. De ruige kustlijn van de westkust van Nieuw-Zeeland is volledig te zien bij Ship Creek. Zandduinen en heftig rollende golven maken dit een spectaculaire plek. U kunt bij de parkeerplaats genieten van het uitzicht op het strand, of u kunt hier een of beide korte wandelpaden doen. Beide zijn supergemakkelijk.

Nadat u de Moeraki-rivier bent overgestoken, kunt u ervoor kiezen om linksaf te slaan om Munro Beach te bezoeken.
Als je echt iets speciaals wilt, dan moet je stoppen bij Monro Beach. Hier kun je getuige zijn van de Fiordland Crested Penguins (Tawaki) met hun opvallende gele pluimen. Deze schattige kleine jongens zijn in gevaar, en je moet afstand van hen bewaren. Maar er gaat niets boven het observeren van de pinguïns in het wild in hun natuurlijke habitat. De beste tijden om de pinguïns te zien zijn van juli en november en dan van januari tot maart.
Om bij het strand te komen, loop je door een inheems Nieuw-Zeelands bos. Het is verbluffend met zijn verscheidenheid aan boomvarens. En het mooiste van alles is dat het pad grotendeels vlak is. Dus iedereen kan erover wandelen. Het is een heerlijke wandeling. Ga bij het bereiken van het strand naar rechts tot je een bord ziet bij een aantal grote rotsen. Ga alsjeblieft niet verder dan deze rotsen uit angst om de pinguïns van streek te maken. En houd er rekening mee dat u misschien een tijdje wacht voordat een tawaki verschijnt. Vanaf hier ben je ongeveer 2 uur verwijderd van het einde van deze route bij Fox Glacier.
De rest van de route gaat door ongerepte, inheems Nieuw-Zeelandse bossen en doorkruist vele met gletsjers gevoede rivieren.
Lake Paringa is de moeite waard om even te stoppen voor een foto. De kenmerkende hoefijzervorm van het Paringameer herinnert aan de gletsjer die ooit door het landschap schraapte. Je bezoekt de kust opnieuw bij Bruce Bay, waar je het Rimu-regenwoud kunt zien terwijl het de zee ontmoet.
Vervolgens de hangbrug op die de Karangarua-rivier oversteekt. Met een overspanning van 130 meter is dit de langste overspanning met enkele ophanging die nog in Nieuw-Zeeland wordt gebruikt. In de jaren 1920 waren de meeste rivieren ten zuiden van Franz Josef nog niet overbrugd, en reizen in Zuidwestland verliep traag en moeilijk. In de loop van de volgende twee decennia werd een reeks hangbruggen met één rijstrook gebouwd, vergelijkbaar met deze aan de Karangarua-rivier.
Het einde van de route bij Fox Glacier is een ideale plek om twee nachten te stoppen, zodat je zowel Fox als Franz Josef Glaciers kunt bezoeken.
Terwijl het Zuidereiland vol iconische plekken is, is Fox Glacier een juweeltje van de stad weggestopt aan de westkust en zeker een bezoek waard. Fox Glacier is ook een van de weinige gletsjers ter wereld die afdaalt in het regenwoud. Gevoed door vier alpiene gletsjers, daalt Fox Glacier 2600 meter over 13 km af. Het is de grootste en hoogste van de gletsjers aan de westkust.
Fox Glacier kan worden bekeken vanaf een uitkijkpunt op Glacier View Road, maar om echt in te zien hoe groot deze gletsjer werkelijk is, raden we aan om langs Cook Flat Road te rijden (op weg naar Lake Matheson), waar je de gletsjer in al zijn heerlijkheid.
Als je Fox Glacier van dichtbij wilt leren kennen, zijn er Heli-Hikes en rondvluchten beschikbaar die op de gletsjer landen. Beide activiteiten zijn een once-in-a-lifetime ervaring.
De Franz Josefgletsjer ligt op slechts 26 km afstand langs de SH6 door Westland National Park.
Genieten.