Deze retourroute voert u door het prachtige Majella National Park. Het park beslaat een groot deel van het gebergte van de centrale Apennijnen dat samen met de andere Apennijnen de ruggengraat van Italië vormt. In het hart van het park ligt het Majella-massief, een enorm stuk rots dat deze route omcirkelt. Het Majella National park is misschien wel een van de best bewaarde Apennijnen-ecosystemen, vanwege de hoogte, ontoegankelijkheid en prominentie, de meeste territoria van het park zijn onbewoond en dus zijn de door mensen gemaakte structuren, waaronder skigebieden en wegen, minder dan die in andere nationale parken van Italië.
Het landschap verandert al snel in een meer landelijk landschap en verandert dan weer als u de uitlopers van het Majella-massief betreedt. Op RP 4 zie je een door mensen gemaakte grot die is gebruikt als een schrijn voor de gevallen soldaten van WO1, maar in het bijzonder een zeer gedecoreerde marineofficier - luitenant Andrea Bafile. Zijn marmeren graf ligt binnen met versierde majolica-panelen aan de muren.
RP 5 in het precair gelegen hooggelegen stadje Pennapiedimonte kun je uitzetten om de diepe en steil opgezette Tre Grotte-vallei te bezoeken, de vallei werd in de rots gesneden door de rivier Avella en er zijn een aantal geweldige uitzichten te hebben. Pas op voor de smalle hobbelige wegen.
Een snelle koffiestop in het mooie heuveldorp Palombaro en dan verder over de bochtige weg met de bergen die groter worden naar Fara San Martino. Ik heb een RP 11 toegevoegd om de San Martino-kloof te bezoeken, de muren van de kloof zijn zo dichtbij dat je beide kanten gemakkelijk kunt raken. Als je doorloopt, komt het pad uit in een rotsachtig amfitheater met uitzicht op de ruïnes van het San Martino-klooster, een oude hermitage die zo'n 200 jaar geleden werd verlaten. Sla RP 11 over om de route naar het skigebied Pescocostanzo voort te zetten. Pescocostanzo wordt algemeen beschouwd als een van de meest opvallende steden in Midden-Italië. De architecturale en artistieke juweeltjes omvatten eeuwenoude huizen en openbare gebouwen en hier stel ik een lunchstop voor als dat nodig is, er is een goede variëteit aan cafés en restaurants om uit te kiezen.
De route ligt nu ten westen van het massief en gaat noordwaarts over het hoogplateau voordat we via enkele haarspelden afdalen naar het mooie dorp Cansano, de route gaat beleefd rond het dorp en door een smalle vallei en naar de stad Pacentro op de heuveltop. Pacentro is een van de vele steden in de omgeving met een middeleeuws kasteel vanwege de ligging bij de ingang van de strategische San Leonardo-bergpas naar Pescara. De route reist nu door die pas en maakt gebruik van niet minder dan 12 strakke haarspeldbochten binnen 1 laterale km. De weg en het uitzicht zijn adembenemend en voor mij is dit gedeelte de beste. Niet alleen de bochten, maar het landschap heeft een meer wild gevoel, zo erg dat je vrij rondlopende dieren tegenkomt. De contouren liggen verder uit elkaar en geven meer open uitzichten wanneer u het kuuroord Caramanico Terme nadert. Je zult de stad echter niet zien omdat deze route de nieuwe onderdoorgangstunnel gebruikt en aan de andere kant opduikt.
Er is nog een koffiestop op RP 29, dit is in Cafe Abba, genoemd naar het gehucht waarin het zich bevindt (Abbateggio), niet de Zweedse popgroep!
Vanaf hier is het minder dan een uur naar het begin- / eindpunt, er zijn nog een paar goede bochten en zelfs haarspelden, maar deze zijn zachter vanwege het rustiger landschap.

Voor mij heeft deze route alles - uitstekende wegen, landschappen en attracties, daarom beloon ik deze met 5 ***** sterren.